ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ “ΤΥΧΑΙΕΣ” ΘΛΙΨΕΙΣ

Συμβουλὲς Γέροντος σὲ χριστιανοὺς
ποὺ ζοῦν στὸν κόσμο.

 

 

Ἀποφεύγετε τὰ λόγια καὶ τὶς πράξεις ποὺ μποροῦν νὰ σκανδαλίσουν ἢ νὰ προσβάλουν τοὺς ἀδελφούς σας. Τίς προσβολὲς ὅμως τῶν ἄλλων ἐσεῖς νὰ τὶς δέχεστε σὰν δῶρο Θεοῦ. Εἶναι τὸ ὅπλο ποὺ σᾶς προσφέρει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, γιὰ νὰ νεκρώσετε τὰ πάθη ποὺ φωλιάζουν στὴν ψυχή σας.

.           Μὴν ἀνταποδίδετε τοὺς ὀνειδισμοὺς ἢ τὶς θλίψεις ποὺ τυχὸν σᾶς προξενοῦν. Δεῖξτε ὑπομονὴ καὶ μὴ θελήσετε ποτὲ νὰ πικράνετε κανένα. Νὰ εἶστε τότε σίγουροι πὼς καὶ τὸ δικό σας ὄνομα θὰ συγκαταριθμηθεῖ στὰ ὀνόματα τῶν ἁγίων»τῶν γεγραμμένων ἐν τῷ βιβλίω τῆς ζωῆς» (Ἀποκ. κα´ 27)

.           Νὰ μὴ θυμάστε μὲ λύπη τὸ κακὸ ποὺ σᾶς προξένησε ὁ ἀδελφός σας, γιὰ νὰ μὴ θυμηθεῖ καὶ ὁ Κύριος τὶς δικές σας ἁμαρτίες, γιὰ τὶς ὁποῖες σᾶς συγχώρεσε. Τὸ κακὸ νὰ τὸ νικᾶτε μὲ τὸ καλό. Τὸ κακὸ δὲν διορθώνεται ποτὲ μὲ τὸ κακὸ (πρβλ. Ρωμ. ιβ´ 21)

.           Πρὶν πεῖτε ὁτιδήποτε, σκεφθεῖτε μήπως μὲ τὰ λόγια σας προσβάλετε τὸν Θεὸ ἢ τὸν πλησίον σας.

.           Προτοῦ ἐπισκεφθεῖτε τὸν ἀδελφό σας, θέστε ὡς ὅρο στὸν ἑαυτό σας νὰ διατηρήσετε καὶ μετὰ τὴν ἐπίσκεψή σας τὴν ἴδια ἀγαθὴ διάθεση καὶ ἀγάπη ποὺ τρέφετε καὶ τώρα ἀπέναντί του ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο θὰ σᾶς ὑποδεχθεῖ ἐκεῖνος.

.           Σὲ κάθε προστριβὴ μὲ τὸν πλησίον σας ἐξετάστε πρῶτα τὸν ἑαυτό σας. Ἀσκώντας αὐστηρὴ αὐτοκριτική, σχεδὸν πάντα θὰ διαπιστώσετε πὼς αἰτία τῆς δυσαρέσκειας εἶναι ὁ ἴδιος μας ὁ ἑαυτός.

.           Μὴν προβάλλετε δικαιολογίες. Ἀποφεύγετε τὶς διενέξεις. Συμπεριφερθεῖτε μὲ συγκατάβαση στὸν πλησίον σας, ἀνάλογα μὲ τὸ χαρακτήρα καὶ τὴν ἡλικία του. Φανεῖτε μὲ κάθε τρόπο παρήγοροι σὲ ὅλους καὶ στὸν καθένα χωριστά.

.           Ὑπομένετε ἀγόγγυστα τοὺς κακοὺς τρόπους τοῦ ἀδελφοῦ σας, τὴν ἀγανάκτησή του, τὴν ὀργή του, τὶς ἀπερισκεψίες του.

.           Ὅταν βλέπετε κάποια αἴσθημα ἀντιπάθειας πρὸς τὸν πλησίον ν’ ἀγγίζει τὴν ψυχή σας, ἀγωνιστεῖτε νὰ τὸ διώξετε. Ὑποχρεῶστε τὸν ἑαυτό σας νὰ ἐξυπηρετήσει καὶ νὰ διακονήσει μὲ κάθε τρόπο τὸν συγκεκριμένο ἀδελφό. Πιέστε τὸν ἑαυτό σας στὴν ἑξῆς προσευχή: «Κύριε, σῶσε τὸν δοῦλο Σου (τάδε) καὶ μὲ τὶς ἅγιες προσευχὲς του εἰρήνευσε καὶ τὴν δική μου ψυχή». Βλέποντας ὁ Κύριος αὐτὴ τὴν καλή σας προαίρεση, ὄχι μόνον θὰ ξεριζώσει ἀπὸ μέσα σας τὴν ἀντιπάθεια, μὰ καὶ θὰ σκορπίσει ἀνάμεσα σας τὴν ἁγία Του ἀγάπη.

.           Μὴ θίγετε μὲ τὰ λόγια σας τὴν τιμὴ τοῦ πλησίον. Νὰ χρησιμοποιεῖτε τὴ γλώσσα μόνο γιὰ νὰ δοξάζετε τὸν Θεὸ καὶ γιὰ νὰ λέτε λόγους ψυχωφελεῖς στοὺς ἀδελφούς σας. Ἂν θελήσετε νὰ κακολογήσετε κάποιον, θυμηθεῖτε πρῶτα τὶς δικές σας ἁμαρτίες -ὅλες ἐκεῖνες ποὺ κάνατε ἀπὸ τὰ νεανικά σας χρόνια μέχρι σήμερα- κατηγορεῖστε τὸν ἑαυτό σας γι’ αὐτὲς κὰ ἀποφύγετε ἔτσι τὴν καταλαλιά. Μὴν ξεχνᾶτε ποτὲ πὼς ἡ ἐνασχόληση μὲ τὰ σφάλματα τῶν ἄλλων ἀποτελεῖ παράπτωμα.

.           Πολεμῆστε μὲ κάθε τρόπο τὸ πάθος τοῦ θυμοῦ, καί, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, αὐτὸ θὰ ὑποχωρήσει. Ἂν τυχὸν νευριάσετε ἢ ὀργιστεῖτε, εἶναι προτιμότερο νὰ μὴν πεῖτε τίποτε. Ἀπομακρυνθεῖτε ἤ, ἂν κάτι τέτοιο δὲν εἶναι εὔκολο, κλεῖστε σφιχτὰ τὰ χείλη σας γιὰ νὰ μὴν πεταχθεῖ ἔξω ἡ ὀργισμένη φλόγα ποὺ καίει στὴν ψυχή σας καὶ ἀναστατώσει ὅλο σας τὸ περιβάλλον. Ἡ σιωπὴ καὶ ἡ προσευχὴ εἶναι τὸ καλύτερο φάρμακο γι’ αὐτὲς τὶς στιγμές. Ὅταν ἡ φλόγα τοῦ θυμοῦ σβήσει καὶ ἡ καρδιά σας γαληνέψει, τότε μόνο μπορεῖτε νὰ πεῖτε μὲ ἀσφάλεια λόγους ὠφέλιμους.

.           Ἂν ἐσεῖς γίνατε ἀφορμὴ νὰ πικραθεῖ ὁ ἀδελφός σας, χρησιμοποιῆστε κάθε τρόπο γιὰ νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὴν λύπη ποὺ τοῦ δημιουργήσατε.

.           Παρατηρεῖστε τὸν ἑαυτό σας καὶ θὰ διαπιστώσετε πὼς μόνο τότε εἶστε ἀναπαυμένοι μὲ ὅλα, ὅταν ὑπάρχει μέσα σας ἡ ὑπομονή, ἢ ἡ ταπεινοφροσύνη, ἡ ὑπακοή, ἡ ἀγάπη.

.           Ἡ σωτηρία δὲν βρίσκεται στὴν πολυλογία, ἀλλὰ στὴν σιωπὴ καὶ στὴν ἄγρυπνη προσοχὴ τοῦ ἑαυτοῦ μας.

.           Μὴν κρίνετε ποτὲ τὸν πλησίον σας, εἴτε ζεῖ ἐνάρετα εἴτε ζεῖ ἁμαρτωλά. «Σὺ τὶς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτόν». (Ρωμ. ιδ´ 4)

.           Σὲ κάθε περίσταση παραδοθεῖτε στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ εἶναι τὸ πλέον σωτήριο γιὰ σᾶς.

.          Προσέχετε νὰ μὴ δυσανασχετεῖτε μπροστὰ σὲ ὁποιαδήποτε δυσκολία. Οἱ θλίψεις δὲν παρουσιάζονται τυχαία στὴ ζωή μας, ἀλλὰ παραχωροῦνται ἀπὸ τὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ, μὲ σκοπὸ τὸν ἁγιασμὸ καὶ τὴν σωτηρία μας. Γι’ αὐτὸν τὸν σκοπὸ παραχωρήθηκε καὶ στὸν Ἀπόστολο Παῦλο νὰ βρεθεῖ μπροστὰ σὲ μυρίους κινδύνους: «Κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις ληστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κυνδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις…» ( Β΄ Κορ. ια´ 26).
.           Γνωρίζοντας αὐτὴ τὴν ἀλήθεια, μὴ ἀσχολεῖστε μὲ τὸ ποιὸς καὶ γιατὶ σᾶς ἀδίκησε. Θυμηθεῖτε μόνο πὼς χωρὶς παραχώρηση Θεοῦ κανεὶς δὲν θὰ τολμοῦσε νὰ σᾶς ἀκουμπήσει. Καλύτερα, λοιπόν, νὰ εὐγνωμονεῖτε τὸν Κύριο, γιατί οἱ δοκιμασίες ποὺ Αὐτὸς ἐπιτρέπει ἀποδεικνύουν πὼς εἶστε δικά Του παιδιά. Αὐτὸς φροντίζει γιὰ σᾶς καὶ μὲ κάθε τρόπο σᾶς καθοδηγεῖ στὴν βασιλεία τῶν οὐρανῶν. «Εἰ παιδείαν ὑπομένετε, ὡς υἱοῖς προσφέρεται ὁ Θεός· τὶς γάρ ἐστιν υἱὸς ὃν οὐ παιδεύει πατήρ; ( Ἑβρ. ιβ´ 7)

.           Στὶς στιγμὲς τῆς ἀπελπισίας νὰ θυμάστε πὼς δὲν σᾶς ἐγκατέλειψε ὁ Κύριος, ἀλλὰ μᾶλλον ἐσεῖς Τὸν λησμονήσατε.

.           Νὰ τὶς σᾶς συμβουλεύω γιὰ τὶς ὧρες τῆς μοναξιᾶς σας: Νὰ ἐπικαλεῖστε ἀκατάπαυστα τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καὶ βιάζετε σὲ τοῦτο τὸ ἔργο τὸν ἑαυτό σας, ὅσο κι ἂν αὐτὸς δυσφορεῖ καὶ ἀντιδρᾶ.