Πρέπει νὰ κάνεις τὴν κρίση, τὴ λογικὴ κρίση βάσει τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ.
Ἀλλὰ νὰ μὴν κατακρίνεις τὸν ἄνθρωπο.Νὰ ξεχωρίσεις τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὰ γεγονότα.
Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀδελφός σου,ὀφείλεις νὰ προσευχηθεῖς γιὰ αὐτόν,ὀφείλεις νὰ κλάψεις,ὀφείλεις νὰ θυσιαστεῖς ὑπὲρ τοῦ ἀδελφοῦ σου.
Ἀλλὰ μπορεῖ νὰ εἶσαι ἀπόλυτος, ὅτι ναὶ αὐτὸν τὸν ἀδελφό μου ἐγὼ τὸν ἀγαπῶ,
τὸν λυποῦμαι, ξέρω ἐγώ, πάσχω,ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ λέει δὲν τὸ παραδέχομαι μὲ τίποτα.
Δὲν τὸ δέχομαι, δὲν τὸ κάνω,δὲν θὰ τὸ ἀκολουθήσω ποτέ.Ἄλλο τὸ ἕνα, ἄλλο τὸ ἄλλο.
Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Λεμεσοῦ κ. Ἀθανασίου
Περὶ καταλαλιᾶς (ἀπόσπασμα)
Ἀφιέρωμα "Περὶ κατάκρισης",Πειραΐκή Εκκλησία''τεῦχος 367, Ἀπρίλιος 2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου