Στὴν Καλύβα «Κοίμησις τῆς Θεοτόκου», στὰ Κατουνάκια, κατὰ τὸ 1930, στὴν ἑορτὴ τῆς Κοίμησης τῆς Παναγίας (15 Αὐγούστου) καὶ στὴν πανηγυρικὴ παννυχίδα εἶχαν γιὰ μάγειρα τὸ μοναχὸ Παΐσιο, στὸν ὁποῖο παρέδωσαν τὰ ψάρια, γιὰ νὰ παρασκευάσει τὸ ἐόρτιο γεῦμα.
Τὰ ψάρια μὲ κάθε δυαντὴ οἰκονομία ἔφταναν μὲ βία γιὰ 25-30 πανηγυριστές. Ἀπὸ εὐλάβεια στὸ πρόσωπο τῆς Παναγίας εἶχαν ἔλθει πολλοὶ ἀσκητὲς στὴν πανήγυρη, διότι τὸ Ἅγιον Ὅρος εἶχε πολλοὺς μοναχούς.
Ὁ Γέρων Παΐσιος, ὅταν εἶδε ὅτι τὰ ψάρια ἤσαν ὀλιγάριθμα καὶ ἀνεπαρκῆ, ἀπελπίστηκε. Τοῦ εἶπαν δὲ οἱ γεροντάδες ὅτι τὸ φαγητὸ πρέπει νὰ φθάσει γιὰ 100 ἀδελφούς.
Τότε ὁ πατὴρ Παΐσιος εἶπε:
-Δὲ μοῦ λέτε, γεροντάδες μου, πῶς θὰ ταΐσω τόσο κόσμο; Τί νὰ τοὺς δώσω νὰ φᾶνε; Χριστὸς εἶμαι ἐγὼ νὰ πολλαπλασιάσω τὰ ψάρια; Γεροντάδες μου, νὰ σᾶς πῶ καὶ τοῦτο: τοῦ χρόνου δὲ θὰ εἶμαι μάγειρας οὔτε καὶ στὸ πανηγύρι θὰ ἔλθω. Κανονίσετε τὴν πορεία σᾶς ἔγκαιρα νὰ βρεῖτε μάγειρα. «Τοῦτο δὲ εἶπεν οὐκ ἐξ ἐαυτοῦ, ἀλλὰ κατόπιν φωτίσεως τῆς Παναγίας».
Τὰ ψάρια τὰ εὐλόγησε ἡ Παναγία, ποὺ εἶδε τὴν ἀγωνία του. Ἔφαγαν ὅλοι καὶ χορτάσθηκαν καὶ περίσσεψαν ψάρια καὶ γιὰ τὴν ἄλλη μέρα.
Περίπου μετὰ 15 μέρες ἀπὸ τὴν πανήγυρη ὁ πατὴρ Παΐσιος ἄφησε τὰ ἐγκόσμια γιὰ τὰ ἐπουράνια γιὰ τὴν ἀρχαία καὶ λαμπρὴ πόλη τῶν ἐπουρώνιων θαλάμων. Τὸν πῆρε ἡ Κυρία Θεοτόκος, γιὰ νὰ ξεκουραστεῖ ἀπὸ τὶς ὀσμὲς τῆς κουζίνας καὶ αἰώνια νὰ ὀσφραίνεται τὴν ὀσμὴ εὐωδίας τῶν ἀνθέων τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὸ «κρῖνον τὸ εὔοσμον», τὴν Παναγία. Ἡ πρόγνωση τοῦ θανάτου τοῦ μαρτυροῦσε καὶ τὴν ἁγνότητα τοῦ βίου του.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Γεροντικό της Παναγίας»
Ἄρχ. Θεοφύλακτος Μαρινάκης
Τὰ ψάρια μὲ κάθε δυαντὴ οἰκονομία ἔφταναν μὲ βία γιὰ 25-30 πανηγυριστές. Ἀπὸ εὐλάβεια στὸ πρόσωπο τῆς Παναγίας εἶχαν ἔλθει πολλοὶ ἀσκητὲς στὴν πανήγυρη, διότι τὸ Ἅγιον Ὅρος εἶχε πολλοὺς μοναχούς.
Ὁ Γέρων Παΐσιος, ὅταν εἶδε ὅτι τὰ ψάρια ἤσαν ὀλιγάριθμα καὶ ἀνεπαρκῆ, ἀπελπίστηκε. Τοῦ εἶπαν δὲ οἱ γεροντάδες ὅτι τὸ φαγητὸ πρέπει νὰ φθάσει γιὰ 100 ἀδελφούς.
Τότε ὁ πατὴρ Παΐσιος εἶπε:
-Δὲ μοῦ λέτε, γεροντάδες μου, πῶς θὰ ταΐσω τόσο κόσμο; Τί νὰ τοὺς δώσω νὰ φᾶνε; Χριστὸς εἶμαι ἐγὼ νὰ πολλαπλασιάσω τὰ ψάρια; Γεροντάδες μου, νὰ σᾶς πῶ καὶ τοῦτο: τοῦ χρόνου δὲ θὰ εἶμαι μάγειρας οὔτε καὶ στὸ πανηγύρι θὰ ἔλθω. Κανονίσετε τὴν πορεία σᾶς ἔγκαιρα νὰ βρεῖτε μάγειρα. «Τοῦτο δὲ εἶπεν οὐκ ἐξ ἐαυτοῦ, ἀλλὰ κατόπιν φωτίσεως τῆς Παναγίας».
Τὰ ψάρια τὰ εὐλόγησε ἡ Παναγία, ποὺ εἶδε τὴν ἀγωνία του. Ἔφαγαν ὅλοι καὶ χορτάσθηκαν καὶ περίσσεψαν ψάρια καὶ γιὰ τὴν ἄλλη μέρα.
Περίπου μετὰ 15 μέρες ἀπὸ τὴν πανήγυρη ὁ πατὴρ Παΐσιος ἄφησε τὰ ἐγκόσμια γιὰ τὰ ἐπουράνια γιὰ τὴν ἀρχαία καὶ λαμπρὴ πόλη τῶν ἐπουρώνιων θαλάμων. Τὸν πῆρε ἡ Κυρία Θεοτόκος, γιὰ νὰ ξεκουραστεῖ ἀπὸ τὶς ὀσμὲς τῆς κουζίνας καὶ αἰώνια νὰ ὀσφραίνεται τὴν ὀσμὴ εὐωδίας τῶν ἀνθέων τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὸ «κρῖνον τὸ εὔοσμον», τὴν Παναγία. Ἡ πρόγνωση τοῦ θανάτου τοῦ μαρτυροῦσε καὶ τὴν ἁγνότητα τοῦ βίου του.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Γεροντικό της Παναγίας»
Ἄρχ. Θεοφύλακτος Μαρινάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου