Κάποτε ἕνας μοναχὸς ἦρθε στὸ Ἅγιον Ὅρος νὰ ἀρνηθεῖ τὴ σάρκα καὶ νὰ τὴ μετασχηματίσει στὸ πρῶτο ἀξίωμα, μὲ τὶς χάρες καὶ τὰ κάλλη τῆς ἀρετῆς καὶ μὲ τὴν ἄρνηση τῆς ἐχθρῆς καὶ ἀπαιτητικῆς γαστέρας τοῦ ἀνθρώπου. Ἀλλὰ φρόντισε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ νὰ φτιάξει ὀρνιθώνα μὲ ἀρκετὲς κότες, γιὰ νὰ ἔχει τὸ φρέσκο ἀβγουλάκι τοῦ καθημερινά. Ξέχασε πὼς τὸ Ἅγιον Ὅρος εἶναι τόπος νηστευτῶν καὶ βιαστῶν, ὅτι μὲ τὴν ἐγκράτεια τὸ σῶμα νεκρώνεται καὶ ζώνεται ἡ ψυχὴ καὶ κοσμεῖται καὶ οἰκητήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναδεικνύεται καὶ μυστικὰ ἑνώνεται μὲ τὸν Κτίστη της. Μὲ ἕνα τέτοιο βάρος στὴ ζωὴ πῶς ὁ μοναχὸς θὰ ἀποκτοῦσε ἱκανότητα, μέσα σ’ ὅλα αὐτὰ τὰ ὑλικὰ ἀγαθά, ν’ ἀναλάβει στὴν καρδιὰ τοῦ τὸν ἐλαφρὸ ζυγὸ τοῦ Χριστοῦ; Τοῦ χρειαζόταν ν’ ἀπογυμνωθεῖ ἀπὸ τὰ ἀγαθά του καὶ νὰ ἐνδυθεῖ τὸν νέο χιτώνα τῆς ἐγκράτειας, μὲ τὴν ὁποία θὰ κέρδιζε τὴ θεϊκὴ ἀπόλαυση.
Ἡ Παναγία ἔβλεπε ἀπὸ τὸ ὕψος τοῦ τόπου Τῆς τὶς σκέψεις καὶ τὰ ἔργα αὐτοῦ του μοναχοῦ καὶ λυπόταν γιὰ τὴ συμπεριφορά του. Τότε παρουσιάσθηκε καὶ τὸν μάλωσε μὲ ὕφος αὐστηρό:
-Ἦρθες ἐδῶ, νὰ μοῦ χαλάσεις τὸ Περιβόλι μου;
Αὐτὸς ὁ ἔλεγχος τῆς Παναγίας ὑπῆρξε ἀρκετὸς νὰ συνετισθεῖ ὁ μοναχὸς καὶ στὸ ἑξῆς νὰ ἔχει ἐναρμονισμένη τὴ ζωή του στὸ Πνεῦμα τοῦ Ἁγίου Ὅρους καὶ στὴν πρακτική των ἄλλων ἀσκουμένων μοναχῶν.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Γεροντικό της Παναγίας»
Ἄρχ. Θεοφύλακτος Μαρινάκης
Ἡ Παναγία ἔβλεπε ἀπὸ τὸ ὕψος τοῦ τόπου Τῆς τὶς σκέψεις καὶ τὰ ἔργα αὐτοῦ του μοναχοῦ καὶ λυπόταν γιὰ τὴ συμπεριφορά του. Τότε παρουσιάσθηκε καὶ τὸν μάλωσε μὲ ὕφος αὐστηρό:
-Ἦρθες ἐδῶ, νὰ μοῦ χαλάσεις τὸ Περιβόλι μου;
Αὐτὸς ὁ ἔλεγχος τῆς Παναγίας ὑπῆρξε ἀρκετὸς νὰ συνετισθεῖ ὁ μοναχὸς καὶ στὸ ἑξῆς νὰ ἔχει ἐναρμονισμένη τὴ ζωή του στὸ Πνεῦμα τοῦ Ἁγίου Ὅρους καὶ στὴν πρακτική των ἄλλων ἀσκουμένων μοναχῶν.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Γεροντικό της Παναγίας»
Ἄρχ. Θεοφύλακτος Μαρινάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου