Κυριακή Η΄ Ματθαίου

 Την τελευταία Κυριακή του Ιουλίου, αγαπητοί μου αδελφοί, διαβάζουμε την περικοπή από το ευαγγέλιο του Ματθαίου που αναφέρεται στον χορτασμό των 5000 ανδρών εν μέσω της ερήμου από τον Ιησού Χριστό.

Η διήγηση είναι σε όλους μας λίγο πολύ γνωστή: ο Ιησούς συναντά τον λαό στην έρημο και με το λόγο του θεραπεύει τις ασθένειές του, μέχρις ότου οι μαθητές Του ζητούν να τους απολύσει,  ώστε να μπορέσουν να επιστρέψουν στα σπίτια τους για να βρουν κατάλυμα και φαγητό. Ο Ιησούς ζητά από τους μαθητές του να φροντίσουν εκείνοι τους ανθρώπους ενώ στο δικό τους δισταγμό ότι έχουν μόνο πέντε άρτους και δύο ψάρια, Εκείνος απαντά με την προσευχή του στον Θεό Πατέρα, την ευλογία και την κλάση του άρτου. Έπειτα πρόσταξε τους μαθητές να προσφέρουν τα δώρα στον λαό ο οποίος αποτελείται από 5000 άνδρες που χορταίνουν όλοι, ενώ περισσεύουν δώδεκα κοφίνια από το δώρο του Ιησού.

Μεγαλειώδες όντως αυτό το θαύμα του Ιησού που από τη μία φανερώνει την αγάπη τη φιλευσπλαχνία και το έλεος  του δημιουργού για το πλάσμα Του, ενώ από την άλλη μας δείχνει τι είναι η Εκκλησία μέσα στην οποία θέλουμε να ζούμε. Η Εκκλησία όντως, αδελφοί μου, είναι ένα δώρο που μας έχει κάνει ο Ιησούς Χριστός μέσα στην έρημα του κόσμου. Είναι η όαση εκείνη στην οποία θεραπεύονται οι πληγές μας υπηρετείται η ανάγκη του ανθρώπου για κοινωνία με τον Δημιουργό του. Είναι Εκείνος που θεραπεύει τις πληγές και τα τραύματα μας. Όμως δεν μένει μόνο σ’ αυτό το επίπεδο. Θέλει να μας πείσει να ήμαστε πάντα μαζί Του να μας χορτάσει να μας δώσει κουράγιο που κανείς άλλος δεν μπορεί να μας προσφέρει. Έτσι δεν δέχεται να φύγουμε από κοντά Του. Του δίνουμε αυτά τα λίγα του κόσμου μας, πέντε ψωμιά και δύο ψάρια, Εκείνος προσεύχεται για να μας θυμίζει πάντα ότι βρίσκεται σε κοινωνία άρρηκτη με τον Θεό Πατέρα  και δια του Αγίου Πνεύματος μας ανταποδίδει ευλογία που μπορεί να χορτάσει 5000 άνδρες.

Αυτή η εικόνα εξηγεί σε όλους μας τη Θεία Λειτουργία που τελείται ακόμη και αυτή τη στιγμή μέσα στους ναούς μας. Φύγαμε από την έρημο του κόσμου, βρεθήκαμε στην όαση της Εκκλησίας, δεχόμαστε στις ψυχές μας τη θεραπευτική δύναμη των λόγων και των τελουμένων, ενώ περιμένουμε να χορτάσουμε από τον άρτο και τον οίνο, γνωρίζοντας ότι αυτή η τροφή είναι τόσο σημαντική για τη ζωή μας που μπορεί να μας οδηγήσει έως τη Βασιλεία των Ουρανών. Κατανοούμε ότι ο Ιησούς είναι ανάμεσα μας για να μας φανερώσει το έλεός Του, δεν μας διώχνει αλλά περιμένει εμείς να του ανοίξουμε την καρδιά μας και να τον δεχτούμε να γεμίσει τα κοφίνια των αναγκών μας να μας διδάξει τι σημαίνει φροντίζω και αγωνιώ για τον διπλανό μου. Τι σημαίνει ότι συνεχίζω το έργο της Θείας Λειτουργίας μέσα στον κόσμο όταν ο καθένας από εμάς έχοντας λάβει αυτό το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου οφείλει να το μεταβολίσει σε αγάπη εμπιστοσύνη και θεραπεία για τους αδελφούς του που το έχουν ανάγκη, όταν η ψυχή μας γίνεται αγγείο μέσα στο οποίο φυλάσσεται με σεβασμό και ευλάβεια ακριβώς αυτό το Δώρο του Σωτήρος για να κοινωνήσει δια της δικής μας θυσίας ο κόσμος.

Αδελφοί μου, μετά τη ναζιστική επέλαση σ’ ένα ορφανοτροφείο για παιδιά που είχαν ζήσει τη φρίκη την πείνα και τον πόνο του πολέμου, οι παιδαγωγοί είδαν ότι χωρίς κάποιο εμφανή λόγο και παιδιά τα βράδια πετάγονταν από τον ύπνο τους και έκλαιγαν. Η ανάμνηση της έλλειψης ψωμιού τα έκανε ακόμη και τώρα που είχαν, να τρομάζουν μέσα στον ύπνο τους. Για θεραπεύσουν αυτή την κατάσταση τροφοδοτούσαν κάθε παιδί από λίγο ψωμί που το φύλαγε στην αγκαλιά του μέσα στην νύχτα έτσι ώστε να μην φοβάται και να κοιμάται ήσυχο.  Ας πάρουμε ο καθένας μας αυτό τον Τίμιο Άρτο της Θείας Λειτουργίας στην αγκαλιά της ψυχής μας έτσι ώστε ξεκούραστοι και υγιείς από την παρουσία του Ιησού στη ζωή μας να μπορούμε με την ορμή του μικρού παιδιού να ωριμάζουμε εις άνδραν τέλειον όπως μας θέλει η Εκκλησία μας. -       

π. Α.Μ.