Κυριακή Η΄ Ματθαίου.

 «ἔφαγον πάντες καί ἐχορτάσθησαν» (Ματθ. 14, 20).

Τό μεγαλειῶδες θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν πέντε ἄρτων καί τῶν δύο ψαριῶν βλέπουμε κατά τή σημερινή Κυριακή στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα.

Ὁ Κύριος γιά ἄλλη μία φορά τρέφει τόν λαό Του.

Ὡς παντοδύναμος τροφοδότης μεριμνάει γιά τίς σωματικές ἀνάγκες τῶν ἀνθρώπων. Φιλόστοργα καί φιλάνθρωπα συγκαταβαίνει στά πλάσματά Του καί ἱκανοποιεῖ ἀκόμη καί τά πιό ἁπλοϊκά ζητήματα, ὅπως εἶναι αὐτό τῆς διατροφῆς.

Ἡ τροφή εἶναι γιά τόν ἄνθρωπο μία κατάσταση μέσ’ ἀπό τήν ὁποία δέν ἱκανοποιεῖ μόνο τή συντήρηση τοῦ σώματός του, ἀλλά στηρίζει καί τήν ψυχή του. Ἡ τροφή μπορεῖ νά γίνει πνευματικό ἐργαλεῖο.

Ἡ τροφή, ἄν καί εἶναι κάτι ὑλικό, ἔχει πολλές πνευματικές διαστάσεις. Μέ τήν τροφή ὁ ἄνθρωπος ἐκφράζει ἀγάπη, φροντίδα, ἐνδιαφέρον γιά τούς ἄλλους. Μέ τήν τροφή ἀσκεῖ τή δημιουργικότητά του καί πολλές φορές τήν καλαισθησία του. Μέ τήν τροφή ἀσκεῖ τήν πίστη καί τή λατρεία στόν Θεό. Ἀκόμη καί ἀπό τόν τρόπο πού τρώει κάποιος δείχνει τόν χαρακτήρα του. Τό τραπέζι ἑνώνει τούς ἀνθρώπους.

Γύρω ἀπό τήν τροφή χτίζονται οἱ δεσμοί τῆς οἰκογένειας. Γιά τήν τροφή γίνονται πόλεμοι καί σκοτώνονται ἄνθρωποι. Μέσ’ ἀπό τήν τροφή ἐκφράζονται οἱ πολιτισμοί καί φανερώνονται πολλές ἐθνικές παραδόσεις. Ἡ τροφή ταυτόχρονα εἶναι πολιτισμός ἀλλά καί βαρβαρότητα. Ἐνίοτε γίνεται καί ἐπιστήμη.

Ὁ Κύριος στήν τροφή ἔδωσε ἕνα καθαρά πνευματικό περιεχόμενο. Ἔβαλε τήν τροφή ὡς ἐργαλεῖο πίστης καί λατρείας τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν Θεό. Ἡ πρώτη ὁδηγία τοῦ Θεοῦ στούς πρωτοπλάστους ἔχει σχέση μέ τήν τροφή τους. Τούς καλεῖ νά νηστέψουν.

Μετά τήν πτώση ὁ ἄνθρωπος λατρεύει τόν Θεό προσφέροντας στοιχεῖα τῆς διατροφῆς του ὡς θυσία καί ὁλοκαύτωμα. Ἡ τροφή γίνεται ἕνα στοιχεῖο καί στή διδασκαλία τοῦ Ἰησοῦ. Τό γαμήλιο γλέντι τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν εἶναι ὁ νυμφώνας, στόν ὁποῖο προσκαλούμαστε γιά νά περάσουμε καλά. Ἡ Ἁγία Τράπεζα εἶναι ὁ τόπος στόν ὁποῖο παρατίθεται πρός βρῶσιν καί πόσιν τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Θεανθρώπου. Ἐκεῖ βρίσκεται ἡ ἄφθαρτη καί ἀφθαρτίζουσα τροφή, πού ζωοποιεῖ τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, καθώς τρέφει τά μέλη αὐτοῦ τοῦ σώματος μέ τόν ἴδιο τόν Θεό.

Τό μεγαλύτερο μυστήριο πού βιώνει ὁ ἄνθρωπος εἶναι τό γεγονός ὅτι λαμβάνει ὡς τροφή τόν ἴδιο τόν Θεό στήν ὕπαρξή του. Ὁ συνάναρχος Λόγος τοῦ Πατέρα σέ κάθε Θεία Λειτουργία ἔρχεται στόν κόσμο καί ,μέσα ἀπό τούς λειτουργούς Του, μοιράζει τό Σῶμα καί τό Αἷμα Του στά πιστά παιδιά Του, πού ποθοῦν νά ἑνωθοῦν μαζί Του. Κατά τή Θεία Λειτουργία ἐπαναλαμβάνεται τό θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν πέντε ἄρτων καί τῶν δύο ψαριῶν, πού ἀκούσαμε σήμερα. Τρῶνε ὅλοι οἱ πιστοί καί γεμίζουν ἀπό Θεό καί πάντοτε ὑπάρχει ἀρκετό περίσσευμα, γιά νά τρέφεται τό σῶμα τῶν ἐκκλησιαζομένων. Στήν ἔρημο οἱ ἀκροατές τοῦ Χριστοῦ ἔλαβαν ὑλική τροφή. Στόν Ναό οἱ λάτρεις τοῦ Χριστοῦ λαμβάνουν ὡς πνευματική τροφή τόν ἴδιο τόν Χριστό. Ἡ Θεία Κοινωνία, ὡς ἁγιαστική τροφή τῆς Ἐκκλησίας, ἔχει μέσα της τή ζωή. Δέν μεταδίδει ἀσθένειες, δέν φθείρει τόν ἄνθρωπο, ἀλλά τόν θεραπεύει καί τόν ζωοποιεῖ. Εἶναι φάρμακο ἀθανασίας καί ἀρραβώνας τῆς αἰωνιότητας.

Ὁ Κύριος σήμερα τρέφει τούς χιλιάδες τῶν ἀκροατῶν Του, γιά νά δείξει ὅτι μεριμνάει καί φροντίζει καί γιά τίς ὑλικές ἀνάγκες τῶν ἀνθρώπων πέρα ἀπό τίς πνευματικές. Ταΐζει τούς ἀνθρώπους, γιά νά τούς διδάξει ὅτι θά τούς τρέφει πάντοτε σ’ ὅλες τίς δύσκολες καταστάσεις τῆς ζωῆς τους καί ποτέ δέν θά ἐπιτρέψει νά πεινάσουν. Τρέφει τόν ἄνθρωπο, ὅπως τρέφει ὅλα τά πλάσματά Του. Ὁ ἴδιος εἶπε πώς, ἐάν τρέφει τά πουλιά καί ντύνει τά λουλούδια, πολύ περισσότερο θά μεριμνήσει γιά τίς ἀνάγκες τῶν παιδιῶν Του, ὡς φιλόστοργος Πατέρας.

Βρίσκει τροφή γιά ὅσους Τόν ἀγαποῦν μέσα στήν ὁποιαδήποτε ἔρημο αὐτοῦ τοῦ κόσμου. «Οἱ ἐκζητοῦντες τόν Κύριον οὐκ ἐλαττωθήσονται παντός ἀγαθοῦ» ψάλλουμε μέσα στήν Ἐκκλησία. Ὅταν ἀποζητᾶμε τόν Θεό, εἴμαστε πάντοτε χορτάτοι καί στήν ψυχή καί στό σῶμα μας.

Ζοῦμε σέ μία ἐποχή πού ἡ διατροφή τείνει νά καθορίσει τήν τύχη τοῦ πλανήτη. Ἡ ἀνθρωπότητα, χάριν τῆς πλεονεξίας καί τῆς ἀπώλειας τοῦ μέτρου, βιώνει μία παράλογη ἀνισορροπία. Ὁ μισός πλανήτης πεινάει καί ὁ ἄλλος μισός κάνει δίαιτα καί πετάει τά περισσεύματα τοῦ φαγητοῦ στά σκουπίδια.

Ἡ ἀσυλλόγιστη κρεοφαγία γέμισε τόν ἄνθρωπο μέ ἀρρώστιες καί τόν μετέτρεψε σ’ ἕναν ἀδυσώπητο σφαγέα τῶν ζώων. Ἡ εὐμάρεια ἄνευ ὁρίων ἐπικέντρωσε τή σκέψη στό «φάγωμεν καί πίωμεν» καί ἔσβησε τήν ἐλπίδα τῆς αἰωνιότητας. Ἡ κερδοσκοπία χορεύει πάνω ἀπό τά πιάτα μας. Τά συμφέρονται κρύβονται ὄμορφα στά ράφια τῶν ψυγείων μας. Ὅλ’ αὐτά ἔχουν ὡς ἀποτέλεσμα νά ἔχουμε ὡς ἀπαραίτητο συμπλήρωμα διατροφῆς τά χάπια γιά τίς ψυχικές καί σωματικές ἀσθένειες, πού προκαλοῦμε στόν ἑαυτό μας μέ τά κουταλοπίρουνά μας. Μεριμνοῦμε γιά τό φαγητό, ἀλλά δέν τό χαιρόμαστε. Στά σπίτια δέν τρῶμε ὅλοι μαζί. Σπάνια χαιρόμαστε γύρω ἀπό τό κοινό τραπέζι. Τρέχουμε καί κουραζόμαστε γιά τήν ἐξασφάλιση τῆς τροφῆς, τήν ὁποία δέν ἀπολαμβάνουμε μέ τούς ἀνθρώπους πού ἀγαπᾶμε, ἀλλά τήν προσλαμβάνουμε ἀτομικά, βιαστικά καί ἄχαρα. Κάναμε τό φαγητό μέριμνα καί ἀρρώστια.

Ἔρχεται λοιπόν σήμερα ὁ Χριστός, γιά νά μᾶς δείξει τό φαγητό σέ κάποιες ἄλλες διαστάσεις. Μέ τόν χορτασμό τῶν ἀνθρώπων στήν ἔρημο δηλώνει πώς χορταίνει ὅλους τούς πιστούς Του ὑλικά καί πνευματικά. Ἐφόσον μένουμε προσκολλημένοι στήν ἀγάπη Του, θά ἀπολαμβάνουμε κάθε εἴδους πλησμονή. Θά χορταίνουμε τήν ψυχή μας μέ τήν παρουσία Του καί τά σώματά μας μέ τά ἀγαθά Του.

Ἄς μή χάνουμε αὐτή τήν τροφοδοσία. Ὁ ἀφθονοπάροχος Κύριος θά μᾶς παρέχει ὅ,τι μᾶς χρειάζεται γιά τή σωτηρία μας. Ἀμήν.