Η ανθρώπινη αντοχή δεν επιτρέπει στην ψυχή και στο σώμα συνεχή ένταση. Αυτό η Εκκλησία ως μάνα το γνωρίζει καλά. Κάποιες όμως φορές χρειάζεται η έντονη προσοχή, η προσεκτική ακρόαση και θέαση των τελουμένων.
Μια τέτοια στιγμή είναι, κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, η Αγία Αναφορά. Το μέρος εκείνο που αρχίζει μετά το «Πιστεύω..» και τελειώνει με το «Άξιον Εστίν…»
Ο Κύριος Ιησούς, κινούμενος από τη χωρίς όρια αγάπη Του, έρχεται προς εμάς, προσφέροντας για «βρώσιν και πόσιν» τον εαυτό Του.
Η επαναλαμβανόμενη θυσία του Γολγοθά, είναι εδώ, μπροστά στα μάτια μας, πάνω στην Αγία Τράπεζα, στην κάθε Αγία Τράπεζα των Ορθοδόξων Χριστιανών.
Κι όμως … η άγνοια, η αδιαφορία ή η επιπολαιότητά μας, κάνει το νου να μη συμμαζεύεται και την καρδιά να περιπλανιέται. Άλλα σκεφτόμαστε κι άλλα ποθούμε, ακόμα και την πανίερη αυτή ώρα.
Η κλήση του διακόνου, όπως τότε του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, να σταθούμε με την πρέπουσα προσοχή και να είμαστε εκεί με το σεβασμό που αρμόζει γίνεται συγχρόνως πρόκληση για βίωση ή άρνηση του μυστηρίου για ζωή ή θάνατο.
Από το βιβλίο ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ,
έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου Αγίας Τριάδος – Μετόχι Ι. Μονής Μαχαιρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου