Ἀγαπῶ τὸ Θεὸ σημαίνει: Ἀρνοῦμαι τὸ θέλημά μου κάθε στιγμὴ καὶ ἀναζητῶ τὸ δικό Του. Ἀρνοῦμαι τὴ φιλαυτία μου καὶ τὰ πάθη μου καὶ τηρῶ τὶς ἐντολές Του. Ἀρνοῦμαι τὴν καλοπέραση ποῦ τρέφει τὰ πάθη καὶ κάνω ἄσκηση, νηστεύω, κακοπαθῶ γιὰ χάρη τοῦ Κυρίου.Ἀρνοῦμαι τὸν ἐγωισμό, τὴν οἴηση, τὴν ὑπερηφάνεια ποῦ συνιστοῦν τὸ εὔκρατο κλίμα ὅλων των ἁμαρτιῶν καὶ τῶν παθῶν.
Ἐγκολπώνομαι τὴν ταπείνωση, τὴν ταπεινοφροσύνη στοὺς λογισμούς, τὴν εὐτέλεια σ’ ὅλες μου τὶς κτήσεις, τὴν ἔσχατη θέση κάθε στιγμή, τὴν ἀτιμία καὶ τὴν περιφρόνηση τοῦ κόσμου γιὰ χάρη τοῦ Χριστοῦ. Προσεύχομαι ἀδιάλειπτα καὶ δίνω κάθε σκέψη μου σ’ Αὐτὸν τὸν Λατρευτό της καρδιᾶς μου. Ζητῶ νὰ βασιλεύει Αὐτὸς σ’ ὅλη μου τὴν ὕπαρξη. Ἐπιθυμῶ ὁ Κύριος νὰ κυβερνᾶ τὰ συναισθήματα, τὸ θυμό, τὶς ἐπιθυμίες καὶ τὰ διανοήματά μου, τὸ σῶμα μου καὶ τὴν ψυχή μου.
Προσπαθῶ κάθε μου βλέμμα νὰ εἶναι γι’ Αὐτόν, κάθε μου ἄκουσμα, κάθε μου λόγος, κάθε μου κίνηση, κάθε μου ἐνέργεια, κάθε κίνηση τῆς ψυχῆς μου νὰ εἶναι ὅλα γιὰ τὸν Κύριο καὶ μόνο γι’ Αὐτόν. Προσπαθῶ νὰ ἔχω ἐνεργό το Ἅγιο Πνεῦμα μέσα μου διότι μόνο δὶ’ Αὐτοῦ θὰ μπορέσω νὰ κατορθώσω καὶ νὰ ζήσω ὅλα ὅσα ἀνέφερα προηγουμένως. Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ δὲν εἶναι ἁπλῶς μία ἀρετή, δὲν εἶναι ἕνα ἀνθρώπινο κατόρθωμα, ἀλλὰ ἕνα θεανθρώπινο ἐπίτευγμα !
Εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα τῆς συνεργασίας τῆς Θείας Χάρης μὲ τὴν ἀνθρώπινη θέληση
«Ὅταν λέμε ἀγάπη» μᾶς διδάσκει ὁ Γέρων Πορφύριος «δὲν εἶναι οἱ ἀρετὲς ποῦ θ΄ ἀποκτήσουμε ἀλλὰ ἡ ἀγαπώσα καρδία πρὸς τὸν Χριστὸ καὶ τοὺς ἄλλους.
Τὸ καθετὶ ἐκεῖ νὰ τὸ στρέφουμε. Βλέπουμε μία μητέρα νὰ ἔχει τὸ παιδάκι τῆς ἀγκαλιά, νὰ τὸ φιλάει καὶ νὰ λαχταράει ἡ ψυχούλα της; Βλέπουμε νὰ λάμπει τὸ πρόσωπό της, ποῦ κρατάει τ΄ἀγγελούδι της;
Ὂλ’αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ τὰ βλέπει, τοῦ κάνουν ἐντύπωση καὶ μὲ δίψα λέει: «Νὰ εἶχα κι ἐγὼ αὐτὴ τὴ λαχτάρα στὸν Θεό μου, στὸν Χριστό μου, στὴν Παναγίτσα μου, στοὺς ἁγίους μας!». Νά, ἔτσι πρέπει ν΄ ἀγαπήσομε τὸν Χριστό, τὸν Θεό. Τὸ ἐπιθυμεῖς, τὸ θέλεις καὶ τὸ ἀποκτᾶς μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ».
Ἐγκολπώνομαι τὴν ταπείνωση, τὴν ταπεινοφροσύνη στοὺς λογισμούς, τὴν εὐτέλεια σ’ ὅλες μου τὶς κτήσεις, τὴν ἔσχατη θέση κάθε στιγμή, τὴν ἀτιμία καὶ τὴν περιφρόνηση τοῦ κόσμου γιὰ χάρη τοῦ Χριστοῦ. Προσεύχομαι ἀδιάλειπτα καὶ δίνω κάθε σκέψη μου σ’ Αὐτὸν τὸν Λατρευτό της καρδιᾶς μου. Ζητῶ νὰ βασιλεύει Αὐτὸς σ’ ὅλη μου τὴν ὕπαρξη. Ἐπιθυμῶ ὁ Κύριος νὰ κυβερνᾶ τὰ συναισθήματα, τὸ θυμό, τὶς ἐπιθυμίες καὶ τὰ διανοήματά μου, τὸ σῶμα μου καὶ τὴν ψυχή μου.
Προσπαθῶ κάθε μου βλέμμα νὰ εἶναι γι’ Αὐτόν, κάθε μου ἄκουσμα, κάθε μου λόγος, κάθε μου κίνηση, κάθε μου ἐνέργεια, κάθε κίνηση τῆς ψυχῆς μου νὰ εἶναι ὅλα γιὰ τὸν Κύριο καὶ μόνο γι’ Αὐτόν. Προσπαθῶ νὰ ἔχω ἐνεργό το Ἅγιο Πνεῦμα μέσα μου διότι μόνο δὶ’ Αὐτοῦ θὰ μπορέσω νὰ κατορθώσω καὶ νὰ ζήσω ὅλα ὅσα ἀνέφερα προηγουμένως. Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ δὲν εἶναι ἁπλῶς μία ἀρετή, δὲν εἶναι ἕνα ἀνθρώπινο κατόρθωμα, ἀλλὰ ἕνα θεανθρώπινο ἐπίτευγμα !
Εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα τῆς συνεργασίας τῆς Θείας Χάρης μὲ τὴν ἀνθρώπινη θέληση
«Ὅταν λέμε ἀγάπη» μᾶς διδάσκει ὁ Γέρων Πορφύριος «δὲν εἶναι οἱ ἀρετὲς ποῦ θ΄ ἀποκτήσουμε ἀλλὰ ἡ ἀγαπώσα καρδία πρὸς τὸν Χριστὸ καὶ τοὺς ἄλλους.
Τὸ καθετὶ ἐκεῖ νὰ τὸ στρέφουμε. Βλέπουμε μία μητέρα νὰ ἔχει τὸ παιδάκι τῆς ἀγκαλιά, νὰ τὸ φιλάει καὶ νὰ λαχταράει ἡ ψυχούλα της; Βλέπουμε νὰ λάμπει τὸ πρόσωπό της, ποῦ κρατάει τ΄ἀγγελούδι της;
Ὂλ’αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ τὰ βλέπει, τοῦ κάνουν ἐντύπωση καὶ μὲ δίψα λέει: «Νὰ εἶχα κι ἐγὼ αὐτὴ τὴ λαχτάρα στὸν Θεό μου, στὸν Χριστό μου, στὴν Παναγίτσα μου, στοὺς ἁγίους μας!». Νά, ἔτσι πρέπει ν΄ ἀγαπήσομε τὸν Χριστό, τὸν Θεό. Τὸ ἐπιθυμεῖς, τὸ θέλεις καὶ τὸ ἀποκτᾶς μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου