Γέροντα, ἔχετε πεῖ ὅτι πρέπει νὰ ἀποφεύγουμε κατὰ τὴν ὥρα τῆς προσευχής να φέρνουμε στὸν νοῦ μᾶς διάφορες εἰκόνες ἀπὸ τὴν ζωὴ τοῦ Χριστοῦ κ.λπ.
Γιατί;
-Γιὰ νὰ μὴ μᾶς πλανέσει ὁ διάβολος μὲ φαντασίες. Ἡ φαντασία εἶναι καλή, εἶναι μεγάλη δύναμη, ἂν ἀξιοποιηθεῖ. Μερικοὶ ἄνθρωποι μπορεῖ λ.χ. νὰ δουν τώρα ἕνα τοπίο καὶ μετὰ ἀπὸ ἕναν χρόνο νὰ τὸ θυμοῦνται ἀκριβῶς Ῥπως ειναι καὶ νὰ τὸ ζωγραφίσουν.
Αὐτὸ εἶναι μιὰ ἱκανότητα ποὺ τὴν δίνει ὁ Θεὸς στὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ ὀδιάβολος τὴν ἐκμεταλλεύεται. Ἐκεῖνοι ποὺ πλανιοῦνται, ο, τί βλέπουν ἤ διαβαζουν, τὸ φαντάζονται ὅπως θέλουν καὶ ὕστερα αὐτὴν τὴν φανταστική εικονα τὴν πιστεύουν γιὰ πραγματικότητα. Γιὰ νὰ βοηθηθοῦν, χρειάζεται πολλη παρακολούθηση οἱ καημένοι, γιατί συνέχεια τοὺς ξεγελάει ὁ διάβολος.
Γιὰ αὐτό, ὅποιος ἔχει ἐκ φύσεως φαντασία, πρέπει νὰ προβληματίζονται, ὅταν τοῦ λένε ὅτι δὲν σκέφτεται σωστά, καὶ νὰ βάζει ἐρωτηματικὰ στον λογισμό του. Εἶχα γνωρίσει μιὰ ἁπλὴ γυναίκα, ποὺ προσευχόταν συνέχεια καὶ παρακαλοῦσε τὸν Χριστὸ νὰ Τὸν δεῖ ἐδῶ σ’; αὐτὴν τὴν ζωή, μιὰ ποὺ δεν θα Τὸν ἔβλεπε, καθὼς ἔλεγε, στὴν ἄλλη ζωή.
Ὁ Χριστὸς πράγματι τῆς παρουσιάσθηκε τὴν ὥρα τῆς Θείας Κοινωνίας μέσα στο Ἅγιο Ποτήριο ὡς βρέφος, μὲ ματωμένα μαλλάκια, καὶ ὕστερα χάθηκε, καὶ ἔτσι μπόρεσε νὰ κοινωνήσει. Μετὰ ἀπὸ αὐτὸ τὸ γεγονὸς ἄρχισε νὰ την δουλεύει ὁ ἐχθρὸς μὲ τὸν λογισμὸ ὅτι κάτι εἶναι. Ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα την δούλευε μὲ τὴν φαντασία καὶ τῆς παρουσίαζε συνέχεια κινηματογραφικές ταινιες. Ὅταν βγῆκα μιὰ φορὰ στὸν κόσμο, τὴν εἶχα βρεῖ σὲ ἕνα σπίτι και άκουσα τὶς φαντασίες ποὺ ἔλεγε σὲ ἄνδρες καὶ γυναῖκες ποὺ εἴχαν συγκεντρωθει ἐκεῖ. Τρόμαξα νὰ τὴν φέρω σὲ λογαριασμό. Ἡ μόνη λύση ηταν νὰ τῆς δώσω ἕνα γερὸ ξεσκόνισμα μπροστά σε ὅλους, γιὰ νὰ γίνουν γνωστες οἱ πλάνες της καὶ νὰ ταπεινωθεῖ.
-Φαντασία τῆς ἦταν;
-Φαντασία καὶ πλάνη
-Γέροντα, δὲν τὰ ἔλεγε αὐτὰ στὸν πνευματικό της;
-Ξέρεις τί γίνεται; Ὁ σατανᾶς τοὺς ξεγελάει μὲ αὐτὰ ποὺ βλέπουν, δὲν προβληματίζονται καὶ δὲν σκέφτονται ὅτι πρέπει νὰ τὰ ποῦν στονπνευματικό. Τί τεχνίτης εἶναι ὁ διάβολος! Φοβερό!
Ἂν δὲν προσέξει κανεὶς τὴν φαντασία του, ὁ πειρασμὸς μπορεῖ ναεκμεταλλευτεῖ ἀκόμη καὶ ἕνα ἁπλό, φυσικό, γεγονὸς καὶ νὰ τὸν πλανέσει. Στην Μονὴ Στομίου, ὅταν διάβαζα τὸν ἑσπερινὸ τὸν χειμώνα, ἄναβα την σόμπα.
Οἱ γυναῖκες ποὺ ἀνέβαιναν καμιὰ φορᾶ στὸ μοναστήρι εἶχαν παρατηρήσει οτι ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας στὸ τέμπλο, τὴν ὥρα τοῦ ἑσπερινοῦ, ἔκανε κρακ-κρὰκ-ἐγὼ δὲν τὸ εἶχα προσέξει- καὶ ἔλεγαν ἡ μία στὴν ἄλλη:
«Τὴν ὥρα ποὺ διαβάζει ὁ καλόγερος τὴν ἑσπερινό, ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας κανει κρὰκ-κράκ». Ὅταν τὸ ἄκουσα, εἶπα: «Γιὰ νὰ δῶ τὴν εἰκόνα ποὺ κάνει κρακ-κράκ». Ὄχι ὅτι δὲν πιστεύω σὲ θεία γεγονότα πιστεύω ὅτι ἡ Παναγία καὶ παρουσιάζεται καὶ μιλάει καὶ τὴν βλέπουν ὅσοι ἔχουν πνευματική κατασταση, ἀλλὰ χρειάζεται προσοχή. Ἀνεβαίνω λοιπὸν σὲ μιὰ καρέκλα και κοιτάζω. Τί συνέβαινε; Ἡ εἰκόνα ἦταν παλιὰ καὶ εἶχε τρέσα χωνευτά. Ὄταν αναβε ἡ σόμπα, ζεσταινόταν τὸ τρέσο καὶ μὲ τὴν διαστολὴ ἔκανε κρὰκ-κράκ. Ἔβαλα ἔνα καρφακι καὶ σταμάτησε ὁ θόρυβος. Ὕστερα ρώτησα τὶς γυναῖκες: «Ἀκούτε τωρα τίποτε;». «Ὄχι», μοῦ εἶπαν. «Ε, μὴ δίνετε σημασία», τὶς εἶπα. Θέλειπροσοχη, γιατί, ἂν καλλιεργηθεῖ σιγὰ-σιγὰ ἡ φαντασία, ὅλη ἡ ζωὴ τουανθρώπου πάει χαμένη.
-Γέροντα, πῶς καταλαβαίνει κανεὶς ἂν ἕνα γεγονὸς εἶναι πράγματι ἀπὸ τον Θεὸ ἢ ἂν εἶναι ἀπὸ τὸν διάβολο;
-Φαίνεται αὐτό. Ἂν δὲν εἶναι ἀπὸ τὸν Θεό, τοῦ φέρνει ὁ διάβολος λογισμούς υπερηφανους. Ὕστερα, ὅσα κάνει ὁ διάβολος εἶναι χοντρὰ φθάνει σε βλάσφημα πράγματα. Εἶχε ἔρθει μιὰ φορὰ στὸ Καλύβι ἕνας πλανεμένος και δαιμονισμένος. Τοῦ εἶπα μερικὰ πράγματα καὶ τὸν βοήθησα. Ξέρετε τί μου εῖπε; «Πρώτη φορὰ τὰ ἀκούω αὐτά! Οὔτε στὸ Εὐαγγέλιο δὲν τὰ ἔχω διαβάσει!
». Δηλαδὴ σὰν νὰ μοῦ ἔλεγε: «Τὰ εἶπες καλύτερα ἀπὸ τὸν Χριστό».
Κατάλαβες τί κάνει ὁ διάβολος, γιὰ νὰ σοῦ φέρει ὑπερήφανο λογισμό;
Πάντως, ἂν δὲν καταλάβει ὁ ἄνθρωπος ὅτι τίποτε δὲν μπορεῖ νὰ κάνει
μὲ τὴν δική του δύναμη, ἀλλά, ὅ,τι κάνει, τὸ κάνει μὲ τὴν δύναμη τοῦ Χριστοῦ, καὶ χίλια δαιμόνια νὰ βγάλει ἀπὸ δαιμονισμένους, πάλι τίποτε δὲν κάνει.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ τ. Γ΄
Γιατί;
-Γιὰ νὰ μὴ μᾶς πλανέσει ὁ διάβολος μὲ φαντασίες. Ἡ φαντασία εἶναι καλή, εἶναι μεγάλη δύναμη, ἂν ἀξιοποιηθεῖ. Μερικοὶ ἄνθρωποι μπορεῖ λ.χ. νὰ δουν τώρα ἕνα τοπίο καὶ μετὰ ἀπὸ ἕναν χρόνο νὰ τὸ θυμοῦνται ἀκριβῶς Ῥπως ειναι καὶ νὰ τὸ ζωγραφίσουν.
Αὐτὸ εἶναι μιὰ ἱκανότητα ποὺ τὴν δίνει ὁ Θεὸς στὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ ὀδιάβολος τὴν ἐκμεταλλεύεται. Ἐκεῖνοι ποὺ πλανιοῦνται, ο, τί βλέπουν ἤ διαβαζουν, τὸ φαντάζονται ὅπως θέλουν καὶ ὕστερα αὐτὴν τὴν φανταστική εικονα τὴν πιστεύουν γιὰ πραγματικότητα. Γιὰ νὰ βοηθηθοῦν, χρειάζεται πολλη παρακολούθηση οἱ καημένοι, γιατί συνέχεια τοὺς ξεγελάει ὁ διάβολος.
Γιὰ αὐτό, ὅποιος ἔχει ἐκ φύσεως φαντασία, πρέπει νὰ προβληματίζονται, ὅταν τοῦ λένε ὅτι δὲν σκέφτεται σωστά, καὶ νὰ βάζει ἐρωτηματικὰ στον λογισμό του. Εἶχα γνωρίσει μιὰ ἁπλὴ γυναίκα, ποὺ προσευχόταν συνέχεια καὶ παρακαλοῦσε τὸν Χριστὸ νὰ Τὸν δεῖ ἐδῶ σ’; αὐτὴν τὴν ζωή, μιὰ ποὺ δεν θα Τὸν ἔβλεπε, καθὼς ἔλεγε, στὴν ἄλλη ζωή.
Ὁ Χριστὸς πράγματι τῆς παρουσιάσθηκε τὴν ὥρα τῆς Θείας Κοινωνίας μέσα στο Ἅγιο Ποτήριο ὡς βρέφος, μὲ ματωμένα μαλλάκια, καὶ ὕστερα χάθηκε, καὶ ἔτσι μπόρεσε νὰ κοινωνήσει. Μετὰ ἀπὸ αὐτὸ τὸ γεγονὸς ἄρχισε νὰ την δουλεύει ὁ ἐχθρὸς μὲ τὸν λογισμὸ ὅτι κάτι εἶναι. Ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα την δούλευε μὲ τὴν φαντασία καὶ τῆς παρουσίαζε συνέχεια κινηματογραφικές ταινιες. Ὅταν βγῆκα μιὰ φορὰ στὸν κόσμο, τὴν εἶχα βρεῖ σὲ ἕνα σπίτι και άκουσα τὶς φαντασίες ποὺ ἔλεγε σὲ ἄνδρες καὶ γυναῖκες ποὺ εἴχαν συγκεντρωθει ἐκεῖ. Τρόμαξα νὰ τὴν φέρω σὲ λογαριασμό. Ἡ μόνη λύση ηταν νὰ τῆς δώσω ἕνα γερὸ ξεσκόνισμα μπροστά σε ὅλους, γιὰ νὰ γίνουν γνωστες οἱ πλάνες της καὶ νὰ ταπεινωθεῖ.
-Φαντασία τῆς ἦταν;
-Φαντασία καὶ πλάνη
-Γέροντα, δὲν τὰ ἔλεγε αὐτὰ στὸν πνευματικό της;
-Ξέρεις τί γίνεται; Ὁ σατανᾶς τοὺς ξεγελάει μὲ αὐτὰ ποὺ βλέπουν, δὲν προβληματίζονται καὶ δὲν σκέφτονται ὅτι πρέπει νὰ τὰ ποῦν στονπνευματικό. Τί τεχνίτης εἶναι ὁ διάβολος! Φοβερό!
Ἂν δὲν προσέξει κανεὶς τὴν φαντασία του, ὁ πειρασμὸς μπορεῖ ναεκμεταλλευτεῖ ἀκόμη καὶ ἕνα ἁπλό, φυσικό, γεγονὸς καὶ νὰ τὸν πλανέσει. Στην Μονὴ Στομίου, ὅταν διάβαζα τὸν ἑσπερινὸ τὸν χειμώνα, ἄναβα την σόμπα.
Οἱ γυναῖκες ποὺ ἀνέβαιναν καμιὰ φορᾶ στὸ μοναστήρι εἶχαν παρατηρήσει οτι ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας στὸ τέμπλο, τὴν ὥρα τοῦ ἑσπερινοῦ, ἔκανε κρακ-κρὰκ-ἐγὼ δὲν τὸ εἶχα προσέξει- καὶ ἔλεγαν ἡ μία στὴν ἄλλη:
«Τὴν ὥρα ποὺ διαβάζει ὁ καλόγερος τὴν ἑσπερινό, ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας κανει κρὰκ-κράκ». Ὅταν τὸ ἄκουσα, εἶπα: «Γιὰ νὰ δῶ τὴν εἰκόνα ποὺ κάνει κρακ-κράκ». Ὄχι ὅτι δὲν πιστεύω σὲ θεία γεγονότα πιστεύω ὅτι ἡ Παναγία καὶ παρουσιάζεται καὶ μιλάει καὶ τὴν βλέπουν ὅσοι ἔχουν πνευματική κατασταση, ἀλλὰ χρειάζεται προσοχή. Ἀνεβαίνω λοιπὸν σὲ μιὰ καρέκλα και κοιτάζω. Τί συνέβαινε; Ἡ εἰκόνα ἦταν παλιὰ καὶ εἶχε τρέσα χωνευτά. Ὄταν αναβε ἡ σόμπα, ζεσταινόταν τὸ τρέσο καὶ μὲ τὴν διαστολὴ ἔκανε κρὰκ-κράκ. Ἔβαλα ἔνα καρφακι καὶ σταμάτησε ὁ θόρυβος. Ὕστερα ρώτησα τὶς γυναῖκες: «Ἀκούτε τωρα τίποτε;». «Ὄχι», μοῦ εἶπαν. «Ε, μὴ δίνετε σημασία», τὶς εἶπα. Θέλειπροσοχη, γιατί, ἂν καλλιεργηθεῖ σιγὰ-σιγὰ ἡ φαντασία, ὅλη ἡ ζωὴ τουανθρώπου πάει χαμένη.
-Γέροντα, πῶς καταλαβαίνει κανεὶς ἂν ἕνα γεγονὸς εἶναι πράγματι ἀπὸ τον Θεὸ ἢ ἂν εἶναι ἀπὸ τὸν διάβολο;
-Φαίνεται αὐτό. Ἂν δὲν εἶναι ἀπὸ τὸν Θεό, τοῦ φέρνει ὁ διάβολος λογισμούς υπερηφανους. Ὕστερα, ὅσα κάνει ὁ διάβολος εἶναι χοντρὰ φθάνει σε βλάσφημα πράγματα. Εἶχε ἔρθει μιὰ φορὰ στὸ Καλύβι ἕνας πλανεμένος και δαιμονισμένος. Τοῦ εἶπα μερικὰ πράγματα καὶ τὸν βοήθησα. Ξέρετε τί μου εῖπε; «Πρώτη φορὰ τὰ ἀκούω αὐτά! Οὔτε στὸ Εὐαγγέλιο δὲν τὰ ἔχω διαβάσει!
». Δηλαδὴ σὰν νὰ μοῦ ἔλεγε: «Τὰ εἶπες καλύτερα ἀπὸ τὸν Χριστό».
Κατάλαβες τί κάνει ὁ διάβολος, γιὰ νὰ σοῦ φέρει ὑπερήφανο λογισμό;
Πάντως, ἂν δὲν καταλάβει ὁ ἄνθρωπος ὅτι τίποτε δὲν μπορεῖ νὰ κάνει
μὲ τὴν δική του δύναμη, ἀλλά, ὅ,τι κάνει, τὸ κάνει μὲ τὴν δύναμη τοῦ Χριστοῦ, καὶ χίλια δαιμόνια νὰ βγάλει ἀπὸ δαιμονισμένους, πάλι τίποτε δὲν κάνει.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ τ. Γ΄
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου