Ζωντανὴ ἀπόδειξη
Μὲ χαρὰ καὶ ἱκανοποίηση ἔβλεπε ὁ ἀπόστολος Πέτρος ὅτι οἱ Χριστιανοὶ πληθύνονταν ὄχι μόνο στὰ Ἱεροσόλυμα ἀλλὰ καὶ στὶς γύρω περιοχές. Γι’ αὐτὸ καὶ ἄρχισε νὰ περιοδεύει τὶς πόλεις καὶ τὰ χωριὰ τῆς Ἰουδαίας, ὅπου ἀναπτύσσονταν οἱ τοπικὲς Ἐκκλησίες.
Ἔτσι πέρασε κάποτε κι ἀπὸ τὴ Λύδδα, ὅπου ὑπῆρχαν ἀρκετοὶ Χριστιανοί. Ἐκεῖ συνάντησε ἕναν πιστὸ Χριστιανό, τὸν Αἰνέα, ποὺ ἦταν κατάκοιτος. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἀπὸ τότε ποὺ ἀρρώστησε δὲν μποροῦσε νὰ σταθεῖ, οὔτε νὰ περπατήσει. Ἤδη εἶχαν περάσει ὀκτὼ χρόνια καὶ κανεὶς δὲν τοῦ ἔδινε ἐλπίδες θεραπείας.
Κι ὅμως ὁ ἀπόστολος Πέτρος τοῦ βρῆκε τὸν πλέον κατάλληλο γιατρό. Τὸν μόνο Ἰατρὸ τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων, Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Πλησίασε λοιπὸν τὸν παράλυτο καὶ τοῦ εἶπε:
-«Αἰνέα, ἰᾶταί σε Ἰησοῦς ὁ Χριστός»· Αἰνέα, αὐτὴ τὴν ὥρα ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς σὲ θεραπεύει. Σήκω καὶ στρῶσε μόνος σου τὸ κρεβάτι σου.
Ἀμέσως ὁ Αἰνέας σηκώθηκε ὄρθιος κι ἔκανε ἀκριβῶς ὅ,τι τοῦ εἶπε ὁ ἅγιος Ἀπόστολος! Ἔκπληκτοι τὸν εἶδαν ὅλοι ὅσοι ἦταν παρόντες. Τὸν εἶδαν καὶ ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς Λύδδας καὶ τῆς εὐρύτερης περιοχῆς τοῦ Σάρωνα καθὼς κυκλοφοροῦσε πλέον ἀνάμεσά τους‧ κι ἔτσι πολλοὶ ἦταν αὐτοὶ ποὺ πίστευαν στὸ Χριστὸ καὶ βαπτίζονταν Χριστιανοί.
Ποιὸς τὸ περίμενε αὐτὸ τὸ θαῦμα; Ποιὸς μποροῦσε νὰ πιστέψει ὅτι ὁ παράλυτος Αἰνέας θὰ στεκόταν πάλι στὰ πόδια του;... Ἡ μακροχρόνια ἀσθένειά του εἶχε ἐξανεμίσει κάθε ἐλπίδα.
Ἀλλὰ αὐτὴ εἶναι ἡ δύναμη τοῦ Χριστοῦ! Ἀνατρέπει ἀκόμη καὶ τὶς δυσκολότερες καταστάσεις. Δίνει λύση στὰ ἀδιέξοδα. Θεραπεύει τὶς πλέον ἀνίατες ἀσθένειες. Καὶ τὸ σπουδαιότερο: ἀνορθώνει τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἔχει παραλύσει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ τοῦ δίνει θάρρος καὶ ἐλπίδα στὸν καθημερινό του ἀγώνα, χαρίζοντάς του νέα, ἀναγεννημένη ζωή.
Δὲν ὑπάρχει ἀρρώστια ποὺ νὰ μὴν μπορεῖ νὰ τὴ θεραπεύσει ὁ Χριστός. Δὲν ὑπάρχει πάθος ποὺ νὰ μὴν μπορεῖ νὰ νικηθεῖ μὲ τὴ δύναμή Του. Κι ἀπόδειξη γι’ αὐτὸ εἶναι οἱ ἀναρίθμητες περιπτώσεις τῶν ἀσθενῶν οἱ ὁποῖοι γιατρεύτηκαν πέρα ἀπὸ κάθε προσδοκία ἢ καὶ τῶν ἀνθρώπων ποὺ ζοῦσαν βουτηγμένοι στὴν ἁμαρτία, ἀλλὰ μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ μετανόησαν κι ἄλλαξαν ριζικὰ τρόπο ζωῆς.
Ἂς μὴν ἀπελπιζόμαστε, λοιπόν! Γύρω μας ὑπάρχουν πολλὰ παραδείγματα ποὺ μᾶς ἐνθαρρύνουν, γιὰ νὰ ἀντιμετωπίζουμε τὶς δυσκολίες τῆς ζωῆς. Καὶ ἡ συνέχεια τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς μᾶς προσφέρει ἕνα τέτοιο παράδειγμα.
Ἀντάξιοι τοῦ ὀνόματός μας
Κοντὰ στὴ Λύδδα ὅπου βρισκόταν ὁ ἀπόστολος Πέτρος, ἦταν μιὰ παραθαλάσσια πόλη, ἡ Ἰόππη. Ἐκεῖ ζοῦσε μιὰ φλογερὴ Χριστιανή, ἡ Ταβιθά, τῆς ὁποίας τὸ ὄνομα στὰ ἑλληνικὰ σημαίνει «Δορκάς», δηλαδὴ ζαρκάδι. Κι ἦταν στ’ ἀλήθεια Δορκάς, ὄνομα καὶ πράγμα! Διότι σὰν ζαρκάδι ἔτρεχε καὶ βοηθοῦσε ὅποιον εἶχε ἀνάγκη. Ἀξεπέραστη στὴ διακονία καὶ τὴν προσφορὰ ἀγάπης. «Πλήρης ἀγαθῶν ἔργων καὶ ἐλεημοσυνῶν».
Τί κρίμα ὅμως! Ἀρρώστησε ξαφνικὰ ἡ γυναίκα αὐτὴ καὶ μέσα σὲ λίγες μέρες ἀπεβίωσε. Συγκλονισμένοι οἱ Χριστιανοὶ τῆς Ἰόππης εἰδοποίησαν ἀμέσως τὸν ἀπόστολο Πέτρο ποὺ βρισκόταν στὴ γειτονικὴ Λύδδα καὶ τὸν παρακάλεσαν νὰ ἔρθει κοντά τους. Καὶ πράγματι, ὁ συμπονετικὸς Ἀπόστολος ἔσπευσε στὴν Ἰόππη γιὰ νὰ συμπαρασταθεῖ στοὺς Χριστιανούς.
Τοὺς βρῆκε σ’ ἕνα ἀνώγειο συγκεντρωμένους γύρω ἀπὸ τὸ νεκρὸ σῶμα τῆς Ταβιθᾶ. Τὸ θέαμα ἦταν συγκινητικό. Ἀπαρηγόρητες οἱ χῆρες ἔκλαιγαν μὲ λυγμοὺς κι ἔδειχναν τὰ ἐνδύματα ποὺ ἔραβε γι’ αὐτὲς ἡ ἀκούραστη διακόνισσα τῆς ἀγάπης. Ὅλοι εἶχαν κάτι νὰ θυμηθοῦν ἀπὸ τὶς πολλὲς καὶ ποικίλες ἐκδηλώσεις τῆς σπλαχνικῆς καρδιᾶς της.
Συγκινημένος ὁ ἀπόστολος Πέτρος θέλησε νὰ ζητήσει τὴν ἄνωθεν βοήθεια. Γι’ αὐτὸ καὶ παρακάλεσε ὅλους νὰ βγοῦν ἔξω ἀπὸ τὸ δωμάτιο. Γονάτισε, προσευχήθηκε θερμὰ καὶ γυρίζοντας πρὸς τὸ ἄψυχο σῶμα εἶπε:
-«Ταβιθά, ἀνάστηθι»! Ἀμέσως αὐτὴ ἄνοιξε τὰ μάτια της, εἶδε τὸν Πέτρο, κι ἐνῶ ἦταν ξαπλωμένη, ἀνασηκώθηκε καὶ κάθισε στὸ κρεβάτι της. Ὁ θεῖος Ἀπόστολος ἔδωσε τὸ χέρι του καὶ τὴ σήκωσε ὄρθια. Ὕστερα φώναξε τοὺς Χριστιανοὺς καὶ μάλιστα τὶς χῆρες καὶ τοὺς τὴν παρουσίασε ζωντανή.
Τὸ θαῦμα αὐτὸ ἀμέσως ἔγινε γνωστὸ σ’ ὅλη τὴν Ἰόππη, καὶ πολλοὶ πίστεψαν στὸν Κύριο.
Ἡ Ταβιθὰ στάθηκε ἀφορμὴ νὰ γίνουν πολλοὶ Χριστιανοί. Ὄχι μόνο μὲ τὸ ἐντυπωσιακὸ γεγονὸς τῆς ἀναστάσεώς της, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ὅλη ζωὴ καὶ δράση της, ἀφοῦ ὑπῆρξε πρωτοπόρος στὰ ἔργα τῆς ἀγάπης, πρόθυμη καὶ ἀεικίνητη στὸ νὰ συντρέχει τοὺς πάντες σὲ κάθε ἀνάγκη. Ἔτσι τίμησε τὸ ὄνομα ποὺ τῆς χάρισαν.
Σήμερα, ἐμεῖς οἱ βαπτισμένοι Χριστιανοὶ ἔχουμε τὴν τιμὴ νὰ φέρουμε ὀνόματα Ἁγίων, ποὺ μᾶς ἐμπνέουν μὲ τὴν ἐνάρετη καὶ ἁγία ζωή τους. Εἶναι καλὸ λοιπὸν ὅλοι νὰ γνωρίζουμε τὸν Ἅγιο μὲ τὸν ὁποῖο μᾶς συνδέει τὸ ὄνομά μας, νὰ μελετοῦμε τὸν βίο του καὶ νὰ ἀγωνιζόμαστε νὰ τὸν μιμούμαστε. Τὸ ὄνομά μας εἶναι μία κλήση. Κλήση ποὺ περιμένει τὴ δική μας ἀνταπόκριση.
Μὲ χαρὰ καὶ ἱκανοποίηση ἔβλεπε ὁ ἀπόστολος Πέτρος ὅτι οἱ Χριστιανοὶ πληθύνονταν ὄχι μόνο στὰ Ἱεροσόλυμα ἀλλὰ καὶ στὶς γύρω περιοχές. Γι’ αὐτὸ καὶ ἄρχισε νὰ περιοδεύει τὶς πόλεις καὶ τὰ χωριὰ τῆς Ἰουδαίας, ὅπου ἀναπτύσσονταν οἱ τοπικὲς Ἐκκλησίες.
Ἔτσι πέρασε κάποτε κι ἀπὸ τὴ Λύδδα, ὅπου ὑπῆρχαν ἀρκετοὶ Χριστιανοί. Ἐκεῖ συνάντησε ἕναν πιστὸ Χριστιανό, τὸν Αἰνέα, ποὺ ἦταν κατάκοιτος. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἀπὸ τότε ποὺ ἀρρώστησε δὲν μποροῦσε νὰ σταθεῖ, οὔτε νὰ περπατήσει. Ἤδη εἶχαν περάσει ὀκτὼ χρόνια καὶ κανεὶς δὲν τοῦ ἔδινε ἐλπίδες θεραπείας.
Κι ὅμως ὁ ἀπόστολος Πέτρος τοῦ βρῆκε τὸν πλέον κατάλληλο γιατρό. Τὸν μόνο Ἰατρὸ τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων, Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Πλησίασε λοιπὸν τὸν παράλυτο καὶ τοῦ εἶπε:
-«Αἰνέα, ἰᾶταί σε Ἰησοῦς ὁ Χριστός»· Αἰνέα, αὐτὴ τὴν ὥρα ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς σὲ θεραπεύει. Σήκω καὶ στρῶσε μόνος σου τὸ κρεβάτι σου.
Ἀμέσως ὁ Αἰνέας σηκώθηκε ὄρθιος κι ἔκανε ἀκριβῶς ὅ,τι τοῦ εἶπε ὁ ἅγιος Ἀπόστολος! Ἔκπληκτοι τὸν εἶδαν ὅλοι ὅσοι ἦταν παρόντες. Τὸν εἶδαν καὶ ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς Λύδδας καὶ τῆς εὐρύτερης περιοχῆς τοῦ Σάρωνα καθὼς κυκλοφοροῦσε πλέον ἀνάμεσά τους‧ κι ἔτσι πολλοὶ ἦταν αὐτοὶ ποὺ πίστευαν στὸ Χριστὸ καὶ βαπτίζονταν Χριστιανοί.
Ποιὸς τὸ περίμενε αὐτὸ τὸ θαῦμα; Ποιὸς μποροῦσε νὰ πιστέψει ὅτι ὁ παράλυτος Αἰνέας θὰ στεκόταν πάλι στὰ πόδια του;... Ἡ μακροχρόνια ἀσθένειά του εἶχε ἐξανεμίσει κάθε ἐλπίδα.
Ἀλλὰ αὐτὴ εἶναι ἡ δύναμη τοῦ Χριστοῦ! Ἀνατρέπει ἀκόμη καὶ τὶς δυσκολότερες καταστάσεις. Δίνει λύση στὰ ἀδιέξοδα. Θεραπεύει τὶς πλέον ἀνίατες ἀσθένειες. Καὶ τὸ σπουδαιότερο: ἀνορθώνει τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἔχει παραλύσει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ τοῦ δίνει θάρρος καὶ ἐλπίδα στὸν καθημερινό του ἀγώνα, χαρίζοντάς του νέα, ἀναγεννημένη ζωή.
Δὲν ὑπάρχει ἀρρώστια ποὺ νὰ μὴν μπορεῖ νὰ τὴ θεραπεύσει ὁ Χριστός. Δὲν ὑπάρχει πάθος ποὺ νὰ μὴν μπορεῖ νὰ νικηθεῖ μὲ τὴ δύναμή Του. Κι ἀπόδειξη γι’ αὐτὸ εἶναι οἱ ἀναρίθμητες περιπτώσεις τῶν ἀσθενῶν οἱ ὁποῖοι γιατρεύτηκαν πέρα ἀπὸ κάθε προσδοκία ἢ καὶ τῶν ἀνθρώπων ποὺ ζοῦσαν βουτηγμένοι στὴν ἁμαρτία, ἀλλὰ μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ μετανόησαν κι ἄλλαξαν ριζικὰ τρόπο ζωῆς.
Ἂς μὴν ἀπελπιζόμαστε, λοιπόν! Γύρω μας ὑπάρχουν πολλὰ παραδείγματα ποὺ μᾶς ἐνθαρρύνουν, γιὰ νὰ ἀντιμετωπίζουμε τὶς δυσκολίες τῆς ζωῆς. Καὶ ἡ συνέχεια τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς μᾶς προσφέρει ἕνα τέτοιο παράδειγμα.
Ἀντάξιοι τοῦ ὀνόματός μας
Κοντὰ στὴ Λύδδα ὅπου βρισκόταν ὁ ἀπόστολος Πέτρος, ἦταν μιὰ παραθαλάσσια πόλη, ἡ Ἰόππη. Ἐκεῖ ζοῦσε μιὰ φλογερὴ Χριστιανή, ἡ Ταβιθά, τῆς ὁποίας τὸ ὄνομα στὰ ἑλληνικὰ σημαίνει «Δορκάς», δηλαδὴ ζαρκάδι. Κι ἦταν στ’ ἀλήθεια Δορκάς, ὄνομα καὶ πράγμα! Διότι σὰν ζαρκάδι ἔτρεχε καὶ βοηθοῦσε ὅποιον εἶχε ἀνάγκη. Ἀξεπέραστη στὴ διακονία καὶ τὴν προσφορὰ ἀγάπης. «Πλήρης ἀγαθῶν ἔργων καὶ ἐλεημοσυνῶν».
Τί κρίμα ὅμως! Ἀρρώστησε ξαφνικὰ ἡ γυναίκα αὐτὴ καὶ μέσα σὲ λίγες μέρες ἀπεβίωσε. Συγκλονισμένοι οἱ Χριστιανοὶ τῆς Ἰόππης εἰδοποίησαν ἀμέσως τὸν ἀπόστολο Πέτρο ποὺ βρισκόταν στὴ γειτονικὴ Λύδδα καὶ τὸν παρακάλεσαν νὰ ἔρθει κοντά τους. Καὶ πράγματι, ὁ συμπονετικὸς Ἀπόστολος ἔσπευσε στὴν Ἰόππη γιὰ νὰ συμπαρασταθεῖ στοὺς Χριστιανούς.
Τοὺς βρῆκε σ’ ἕνα ἀνώγειο συγκεντρωμένους γύρω ἀπὸ τὸ νεκρὸ σῶμα τῆς Ταβιθᾶ. Τὸ θέαμα ἦταν συγκινητικό. Ἀπαρηγόρητες οἱ χῆρες ἔκλαιγαν μὲ λυγμοὺς κι ἔδειχναν τὰ ἐνδύματα ποὺ ἔραβε γι’ αὐτὲς ἡ ἀκούραστη διακόνισσα τῆς ἀγάπης. Ὅλοι εἶχαν κάτι νὰ θυμηθοῦν ἀπὸ τὶς πολλὲς καὶ ποικίλες ἐκδηλώσεις τῆς σπλαχνικῆς καρδιᾶς της.
Συγκινημένος ὁ ἀπόστολος Πέτρος θέλησε νὰ ζητήσει τὴν ἄνωθεν βοήθεια. Γι’ αὐτὸ καὶ παρακάλεσε ὅλους νὰ βγοῦν ἔξω ἀπὸ τὸ δωμάτιο. Γονάτισε, προσευχήθηκε θερμὰ καὶ γυρίζοντας πρὸς τὸ ἄψυχο σῶμα εἶπε:
-«Ταβιθά, ἀνάστηθι»! Ἀμέσως αὐτὴ ἄνοιξε τὰ μάτια της, εἶδε τὸν Πέτρο, κι ἐνῶ ἦταν ξαπλωμένη, ἀνασηκώθηκε καὶ κάθισε στὸ κρεβάτι της. Ὁ θεῖος Ἀπόστολος ἔδωσε τὸ χέρι του καὶ τὴ σήκωσε ὄρθια. Ὕστερα φώναξε τοὺς Χριστιανοὺς καὶ μάλιστα τὶς χῆρες καὶ τοὺς τὴν παρουσίασε ζωντανή.
Τὸ θαῦμα αὐτὸ ἀμέσως ἔγινε γνωστὸ σ’ ὅλη τὴν Ἰόππη, καὶ πολλοὶ πίστεψαν στὸν Κύριο.
Ἡ Ταβιθὰ στάθηκε ἀφορμὴ νὰ γίνουν πολλοὶ Χριστιανοί. Ὄχι μόνο μὲ τὸ ἐντυπωσιακὸ γεγονὸς τῆς ἀναστάσεώς της, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ὅλη ζωὴ καὶ δράση της, ἀφοῦ ὑπῆρξε πρωτοπόρος στὰ ἔργα τῆς ἀγάπης, πρόθυμη καὶ ἀεικίνητη στὸ νὰ συντρέχει τοὺς πάντες σὲ κάθε ἀνάγκη. Ἔτσι τίμησε τὸ ὄνομα ποὺ τῆς χάρισαν.
Σήμερα, ἐμεῖς οἱ βαπτισμένοι Χριστιανοὶ ἔχουμε τὴν τιμὴ νὰ φέρουμε ὀνόματα Ἁγίων, ποὺ μᾶς ἐμπνέουν μὲ τὴν ἐνάρετη καὶ ἁγία ζωή τους. Εἶναι καλὸ λοιπὸν ὅλοι νὰ γνωρίζουμε τὸν Ἅγιο μὲ τὸν ὁποῖο μᾶς συνδέει τὸ ὄνομά μας, νὰ μελετοῦμε τὸν βίο του καὶ νὰ ἀγωνιζόμαστε νὰ τὸν μιμούμαστε. Τὸ ὄνομά μας εἶναι μία κλήση. Κλήση ποὺ περιμένει τὴ δική μας ἀνταπόκριση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου