Γιὰ τὸν ἀββᾶ Ἰωάννη τὸν Κολοβὸ διηγοῦνται τὸ ἑξῆς περιστατικό:
Κάποτε ἐπισκέφθηκε ἕνα γέροντα, ποὺ ἐμόναζε σὲ μία σκήτη τῆς Θηβαΐδος καὶ κάθισε καὶ αὐτὸς ἐκεῖ στὴν ἔρημο. Ὁ ἀββᾶς αὐτοῦ του γέροντα πῆρε μία μέρα ἕνα ξερὸ ξύλο καὶ τὸ ἔμπηξε στὴν γῆ καὶ εἶπε στὸ γέροντα:
-Θὰ τὸ ποτίζεις κάθε μέρα μὲ μία στάμνα νερό, μέχρι νὰ καρποφορήσει.
Τὸ νερὸ βρισκόταν πολὺ μακριὰ ἀπὸ τὸ κελλί τους. Γιὰ νὰ τὸ μεταφέρει, ἔπρεπε νὰ ξεκινήσει ἀπὸ βραδύς, γιὰ νὰ ἐπιστρέψει τὸ πρωί. Ὁ γέροντας ἂν καὶ ἡλικιωμένος, ἀδύναμος ἀπὸ τὴν ἄσκηση καὶ τὴν νηστεία δὲν ἔφερε καμία ἀντίρρηση καὶ πρόθυμα ὑπάκουσε στὸν γέροντά του, στὸν πνευματικό του καθοδηγητῆ.
Καὶ ὢ τοῦ θαύματος, μετὰ ἀπὸ τρία χρόνια το ξερὸ ξύλο φύτρωσε καὶ ἔδωσε καρπούς, καρύδια. Ὁ ἀββᾶς τοῦ γέροντα πῆρε τοὺς καρποὺς καὶ τοὺς ἔφερε στὴν ἐκκλησία λέγοντας στοὺς ἀδελφούς:
-Πάρτε καὶ φᾶτε ἀπὸ τὸν καρπὸ τῆς Ὑπακοῆς.
Κάποτε ἐπισκέφθηκε ἕνα γέροντα, ποὺ ἐμόναζε σὲ μία σκήτη τῆς Θηβαΐδος καὶ κάθισε καὶ αὐτὸς ἐκεῖ στὴν ἔρημο. Ὁ ἀββᾶς αὐτοῦ του γέροντα πῆρε μία μέρα ἕνα ξερὸ ξύλο καὶ τὸ ἔμπηξε στὴν γῆ καὶ εἶπε στὸ γέροντα:
-Θὰ τὸ ποτίζεις κάθε μέρα μὲ μία στάμνα νερό, μέχρι νὰ καρποφορήσει.
Τὸ νερὸ βρισκόταν πολὺ μακριὰ ἀπὸ τὸ κελλί τους. Γιὰ νὰ τὸ μεταφέρει, ἔπρεπε νὰ ξεκινήσει ἀπὸ βραδύς, γιὰ νὰ ἐπιστρέψει τὸ πρωί. Ὁ γέροντας ἂν καὶ ἡλικιωμένος, ἀδύναμος ἀπὸ τὴν ἄσκηση καὶ τὴν νηστεία δὲν ἔφερε καμία ἀντίρρηση καὶ πρόθυμα ὑπάκουσε στὸν γέροντά του, στὸν πνευματικό του καθοδηγητῆ.
Καὶ ὢ τοῦ θαύματος, μετὰ ἀπὸ τρία χρόνια το ξερὸ ξύλο φύτρωσε καὶ ἔδωσε καρπούς, καρύδια. Ὁ ἀββᾶς τοῦ γέροντα πῆρε τοὺς καρποὺς καὶ τοὺς ἔφερε στὴν ἐκκλησία λέγοντας στοὺς ἀδελφούς:
-Πάρτε καὶ φᾶτε ἀπὸ τὸν καρπὸ τῆς Ὑπακοῆς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου