Θανάσιμος εχθρός στην πορεία της μετανοίας μας είναι η αναβολή. Και γίνεται αυτή ο τάφος μιας μεγάλης απόφασης. Γιατί δεν είναι απλή η μεθόδευση της επιστροφής στο Θεό δια του μυστηρίου της Ιεράς Εξομολογήσεως και μετανοίας. Είναι αλήθεια πως ο άνθρωπος μετά τη διάπραξη της αμαρτίας ζητά την απαλλαγή. Και είναι αυτή η αναζήτηση φυσικό επακόλουθο μιας υγιούς συνειδήσεως. Δεν δέχεται την αμαρτία μέσα του, γιατί είναι ξένη προς αυτόν. Παρά ταύτα εμποδίζεται. Γι’ αυτό ο ιερός Χρυσόστομος σημειώνει: «Aμαρτωλοί πάντοτε επιθυμούσιν από της αμαρτίας απαλλάτεσθαι, αλλ’ υπό της έξεως και της επιθυμίας κωλύοvται».
Τι μηχανεύεται ο πονηρός προκειμένου να αποτρέψει τον αμαρτωλό από την εξομολόγηση; Δεν του λέγει βέβαια κατ’ ευθείαν, «μην εξομολογείσαι», αλλά «ανάβαλε». «Έχεις καιρό. Νέος είσαι ακόμη. Γλέντησε επί τέλους τη ζωή σου. Πότε θα χαρείς και συ; Όταν γεράσεις; Τότε δε θα μπορείς. Διασκέδασε τώρα. Και, όταν μεγαλώσεις, εξομολογείσαι και μετανοείς». Πόσοι νέοι άνθρωποι δεν κάνουν τέτοιου είδους σκέψεις; Πόσοι διεφθαρμένοι γέροντες δεν παιδιαρίζουν, συνιστώντας στα νέα παιδιά να ακολουθήσουν τα βήματα τους!
Ναι. Είναι αλήθεια πως έχεις καιρό. Είσαι νέος και θέλεις να κατακτήσεις τη ζωή. Δεν λέγει κανείς το αντίθετο. Αλλά, όσο νέος και αν είσαι, εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές, σκέψου ότι το μέλλον είναι «αόρατον». Δεν ξέρουμε τι ξημερώνει αύριο. Είσαι βέβαιος ότι θα ζήσεις και ότι θα σου δοθεί καιρός μετανοίας; Όχι. Γνωρίζεις ότι καθημερινά άνθρωποι εγκαταλείπουν τον κόσμο αυτό; Διαβάζεις στις εφημερίδες για τον αιφνίδιο θάνατο νέων ανθρώπων;
Γι’ αυτό σκέψου αυτό που ο Απ. Παύλος έγραφε στους Κορινθίους: «Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού νυν ημέρα σωιηρίας». Τώρα είναι ο καιρός ο κατάλληλος. Τώρα που έχουμε τα μάτια ανοιχτά. Τώρα που μπορούμε και σκεφτόμαστε σωστά.
Χαρά στον άνθρωπο που παίρνει την απόφαση της επιστροφής στην αγκαλιά του Πατέρα. Αλίμονο όμως σ’ εκείνον που δεν παίρνει την απόφαση, αλλά αναβάλλει γι’ αργότερα. Άνθρωποι με σύνεση λέγουν: «Ό,τι μπορείς να κάνεις σήμερα, μην το αναβάλλεις για αύριο». Και τούτο, γιατί αύριο θα εμφανισθούν νέες υποχρεώσεις και θα φορτωθείς περισσότερο.
Η αναβολή δεν μας εξασφαλίζει το μέλλον. Η ώρα και η ημέρα της εξόδου μας από τη ζωή είναι άγνωστη. «Aμαρτάvοντας ου δει αμελείν ή αναβάλλειν τοv καιρόν, το γαρ τέλος του βίου άδnλον» λέει ο ιερός Χρυσόστομος.
Και η μεγαλύτερη παγίδα του εχθρού είναι να αναβάλλουμε τη μετάνοια για το τέλος της ζωής μας. Αφού, λέγει ο πονηρός, πάλι θα αμαρτήσεις, πάλι θα κάνεις τα ίδια, μετανιώνεις στο τέλος της ζωής σου. Ο σοφός Σειράχ όμως προειδοποιεί: «Ev καιρώ αμαρτημάτωv δείξον επιστροφήν και μη μείνεις έως θανάτου δικαιωθήναι».
Δύο πιστοποιητικά αντιστοιχούν στον κάθε άνθρωπο. Το πρώτο, που είναι και γνωστό, είναι το πιστοποιητικό γεννήσεώς μας. Το δεύτερο είναι το πιστοποιητικό θανάτου. Αυτό είναι άγνωστο. Δεν γνωρίζουμε την ώρα που θα συνταχθεί. Γι’ αυτό επιβάλλεται να είμαστε πάντα έτοιμοι.
Ο Κύριος μας με ποικίλους τρόπους μας δίδει ευκαιρίες επιστροφής. Χτυπά την πόρτα της ψυχής μας και μας καλεί. «Ιδού έστηκα επί την θύραv και κρούω. Εάv τις ακούσει της φωvής μου και αvοίξει την θύραv, και εισελεύσομαι προς αυτόv κιί δειπνήσω μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού» (Αποκ. Γ΄ 20). Περιμένει με ανοιχτή την αγκαλιά να μας δεχθεί. Ας μην αμελήσωμε, για να μην αργοπορήσουμε.
Τι μηχανεύεται ο πονηρός προκειμένου να αποτρέψει τον αμαρτωλό από την εξομολόγηση; Δεν του λέγει βέβαια κατ’ ευθείαν, «μην εξομολογείσαι», αλλά «ανάβαλε». «Έχεις καιρό. Νέος είσαι ακόμη. Γλέντησε επί τέλους τη ζωή σου. Πότε θα χαρείς και συ; Όταν γεράσεις; Τότε δε θα μπορείς. Διασκέδασε τώρα. Και, όταν μεγαλώσεις, εξομολογείσαι και μετανοείς». Πόσοι νέοι άνθρωποι δεν κάνουν τέτοιου είδους σκέψεις; Πόσοι διεφθαρμένοι γέροντες δεν παιδιαρίζουν, συνιστώντας στα νέα παιδιά να ακολουθήσουν τα βήματα τους!
Ναι. Είναι αλήθεια πως έχεις καιρό. Είσαι νέος και θέλεις να κατακτήσεις τη ζωή. Δεν λέγει κανείς το αντίθετο. Αλλά, όσο νέος και αν είσαι, εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές, σκέψου ότι το μέλλον είναι «αόρατον». Δεν ξέρουμε τι ξημερώνει αύριο. Είσαι βέβαιος ότι θα ζήσεις και ότι θα σου δοθεί καιρός μετανοίας; Όχι. Γνωρίζεις ότι καθημερινά άνθρωποι εγκαταλείπουν τον κόσμο αυτό; Διαβάζεις στις εφημερίδες για τον αιφνίδιο θάνατο νέων ανθρώπων;
Γι’ αυτό σκέψου αυτό που ο Απ. Παύλος έγραφε στους Κορινθίους: «Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού νυν ημέρα σωιηρίας». Τώρα είναι ο καιρός ο κατάλληλος. Τώρα που έχουμε τα μάτια ανοιχτά. Τώρα που μπορούμε και σκεφτόμαστε σωστά.
Χαρά στον άνθρωπο που παίρνει την απόφαση της επιστροφής στην αγκαλιά του Πατέρα. Αλίμονο όμως σ’ εκείνον που δεν παίρνει την απόφαση, αλλά αναβάλλει γι’ αργότερα. Άνθρωποι με σύνεση λέγουν: «Ό,τι μπορείς να κάνεις σήμερα, μην το αναβάλλεις για αύριο». Και τούτο, γιατί αύριο θα εμφανισθούν νέες υποχρεώσεις και θα φορτωθείς περισσότερο.
Η αναβολή δεν μας εξασφαλίζει το μέλλον. Η ώρα και η ημέρα της εξόδου μας από τη ζωή είναι άγνωστη. «Aμαρτάvοντας ου δει αμελείν ή αναβάλλειν τοv καιρόν, το γαρ τέλος του βίου άδnλον» λέει ο ιερός Χρυσόστομος.
Και η μεγαλύτερη παγίδα του εχθρού είναι να αναβάλλουμε τη μετάνοια για το τέλος της ζωής μας. Αφού, λέγει ο πονηρός, πάλι θα αμαρτήσεις, πάλι θα κάνεις τα ίδια, μετανιώνεις στο τέλος της ζωής σου. Ο σοφός Σειράχ όμως προειδοποιεί: «Ev καιρώ αμαρτημάτωv δείξον επιστροφήν και μη μείνεις έως θανάτου δικαιωθήναι».
Δύο πιστοποιητικά αντιστοιχούν στον κάθε άνθρωπο. Το πρώτο, που είναι και γνωστό, είναι το πιστοποιητικό γεννήσεώς μας. Το δεύτερο είναι το πιστοποιητικό θανάτου. Αυτό είναι άγνωστο. Δεν γνωρίζουμε την ώρα που θα συνταχθεί. Γι’ αυτό επιβάλλεται να είμαστε πάντα έτοιμοι.
Ο Κύριος μας με ποικίλους τρόπους μας δίδει ευκαιρίες επιστροφής. Χτυπά την πόρτα της ψυχής μας και μας καλεί. «Ιδού έστηκα επί την θύραv και κρούω. Εάv τις ακούσει της φωvής μου και αvοίξει την θύραv, και εισελεύσομαι προς αυτόv κιί δειπνήσω μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού» (Αποκ. Γ΄ 20). Περιμένει με ανοιχτή την αγκαλιά να μας δεχθεί. Ας μην αμελήσωμε, για να μην αργοπορήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου