Έκτη Κυριακή του Ματθαίου σήμερα, αγαπητοί. Ο Χριστός μας, αφού έφυγε απ΄ τη χώρα των Γεργεσηνών, όπου είχε πάει και δεν Τον ήθελαν, επέστρεψε στην Καπερναούμ. Μόλις πάτησε το πόδι Του στη δεύτερη αγαπημένη Του πατρίδα, Του έφεραν να θεραπεύσει έναν παραλυτικό επάνω στο κρεββάτι του. Είναι αλήθεια πως, αν κάποιοι δεν θέλουν τον Χριστό μας, υπάρχουν άλλοι που Τον αγαπούν και παίρνουν τα ελέη και την αγάπη και τη γιατρειά Του. Αυτό, ως Έλληνες Ορθόδοξοι, ας το βάλομε βαθιά στην ψυχή μας.
Κι ο Κύριος είδε τον παραλυτικό και αυτόν που τον μετέφερε, και θαύμασε την πίστη τους. Και τότε, κοιτάζοντας τον παραλυτικό βαθιά, τον είδε να είναι φοβισμένος, και του είπεː «Έχε θάρρος, παιδί μου. Οι αμαρτίες σου συγχωρούνται. Εγώ είμαι Θεάνθρωπος και φιλάνθρωπος και παντοδύναμος, και δεν με εμποδίζει καμία αμαρτία και καμία ασθένεια· όλα τα υπερβαίνω και τα νικώ». Και σκεφθείτε τη χαρά εκείνου του ανθρώπου, με τα αθάνατα αυτά ρήματα του Χριστού μας στην αφεντιά του.
Ήσαν, όμως, κοντά και οι οχιές, οι Γραμματείς, οι Νομοδιδάσκαλοι, οι ντόπιοι και οι φερμένοι από την Ιερουσαλήμ εκείνες τις ημέρες, και άρχισαν να σκέπτονται στραβά και να κακιώνουν και να φθονούν. Κι έλεγαν μέσα τους τολμούσαν να το πουν κι απ΄ έξω; «Ποιος ειν΄ αυτός που συγχωράει αμαρτίες; Ένας μόνο έχει το δικαίωμα· ο Θεός».
Και ο Κύριος, ο Ιησούς, επειδή είναι και Θεός, διάβασε τις σκέψεις τους και τα βουλεύματα τους, και τους ομίλησε και τους είπεː «Εσείς θεωρείτε δύσκολο να σηκώσω τον Παράλυτο, και εύκολο να του συγχωρήσω τις αμαρτίες. Εγώ τα βλέπω διαφορετικά· θεραπεύω την αιτία και εκλείπει και το αποτέλεσμα. Επειδή, όμως, εσείς τα βλέπετε έτσι, ας το κάνομε κι έτσι. Συγχώρεσα τις αμαρτίες, το πιο δύσκολο, και τώρα λέω στον Παραλυτικόː “Σήκω επάνω, πάρε το κρεββάτι σου, και πήγαινε στο σπίτι σου”» Αυτός είναι ο Θεάνθρωπος, αυτός είναι ο Χριστός μας, ο Κύριος, ο βασιλέας της αγάπης, ο βασιλέας του πόνου, η μέγιστη χαρά μας, η πρώτη και στερνή μας αγάπη.
Και σηκώθηκε, λοιπόν, ο Παραλυτικός, πήρε το κρεββάτι του και πήγε στο σπίτι του, στους δικούς του. Και εκείνοι, που ήσαν μάρτυρες της αρρώστιας του, να γίνουν μαζί με τους άλλους και μάρτυρες της γιατρειάς του. Κι ο κοσμάκης, τότε, εθαύμασε και εδόξασε τον Θεό, που έδωκε τέτοια εξουσία στους ανθρώπους. Έτσι είναι ο απλός λαός, που πιστεύει στον Κύριο και στην αγία Του Εκκλησία· και θαυμάζει και δοξάζει το Θεό, το φιλάνθρωπο Χριστό μας, ο Οποίος, Θεάνθρωπος ων, έχει αυτή την εξουσία· να συγχωρεί αμαρτίες και να θεραπεύει αρρώστιες. Κι αυτή την εξουσία και τη Χάρη τη μεταβίβασε και στην Εκκλησία Του, στον ιερό κλήρο αλλά και στους πιστούς Χριστιανούς.
Ας μένουμε, λοιπόν, στην αγία του Χριστού Εκκλησία, με πίστη και με αγάπη και υπομονή. Κι ας αγαπάμε τον Χριστό μας. Και Κείνος, τότε, και τις αμαρτίες μας θα συγχωρεί, και την υγεία θα μας δίνει, άμα χρειάζεται, και όλα θα μας τα προσφέρει.
Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη, Το Κήρυγμα Της Κυριακής, Από την Κυριακή μετά την Πεντηκοστή, Τόμος: Β΄, εκδ. Ακτή, Λευκωσία 2009, σελ. 43-45.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου