Τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας

 1. Τὰ μέλη τοῦ Σώματος

Εἶναι πολὺ διδακτικὲς γιὰ κάθε ἀνθρώπινη κοινωνία οἱ νουθεσίες τοῦ ἀποστόλου Παύλου, τὶς ὁποῖες ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ ἀπὸ τὴν πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολή. Κάνει λόγο ἐκεῖ γιὰ τὰ ποικίλα χαρίσματα, τὰ ὁποῖα τὸ Ἅγιο Πνεῦμα χορηγεῖ στοὺς πιστούς, καὶ γιὰ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ὀφείλουμε νὰ τὰ χρησιμοποιοῦμε. «Ἔχοντες χαρίσματα κατὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφορα», ἔχοντας, δηλαδή, διάφορα χαρίσματα, ἀνάλογα μὲ τὴ Χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ μᾶς δόθηκε, ἂς ἀρκούμαστε σὲ αὐτὰ καὶ ἂς προσπαθοῦμε νὰ τὰ ἀξιοποιοῦμε μὲ ὑπευθυνότητα, προτρέπει ὁ Ἀπόστολος.

Κάποιος ἔχει τὸ χάρισμα νὰ προφητεύει, ἀνάλογα μὲ τὸν βαθμὸ τῆς πίστεώς του. Ἄλλος ἔχει τὸ χάρισμα νὰ διακονεῖ μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ἂς ἀρκεῖται σὲ αὐτὸ καὶ ἂς τὸ φροντίζει μὲ ἐπιμέλεια. Ἄλλος εἶναι διδάσκαλος τῶν θείων ἀληθειῶν, γιὰ νὰ ἐξηγεῖ ὅσα ἔχει ἀποκαλύψει ὁ Θεὸς στὸ Εὐαγγέλιό του. Ἄλλος πάλι ἔχει τὸ χάρισμα νὰ προτρέπει στὴν ἀρετὴ καὶ νὰ παρηγορεῖ. Ἄλλος, τὴν κλίση νὰ μοιράζει τὰ ἀγαθά του στοὺς πτωχούς. Ἂς τὸ ἐπιτελεῖ χωρὶς διάθεση ἐπιδείξεως. Ἐκεῖνος δὲ στὸν ὁποῖο ἀνατέθηκε ἡ ἐπίβλεψη ὁποιουδήποτε καλοῦ ἔργου, ἂς τὸ ἐπιστατεῖ αὐτὸ μὲ προθυμία καὶ ἐπιμέλεια. Κι ἐκεῖνος ποὺ κάνει ἐλεημοσύνη, ἂς ἐλεεῖ μὲ χαρά.

Ποικίλα εἶναι τὰ χαρίσματα μέσα στὴν Ἐκκλησία. Καὶ τὸ κάθε χάρισμα ἔχει τὴ μοναδικὴ ἀξία του, τὴν ἀναντικατάστατη ἀποστολή του, τὴν ἀνεκτίμητη προσ­φορά του. Ὅπως σὲ ἕνα σῶμα εἶναι πολλὰ καὶ διαφορετικὰ μεταξύ τους τὰ μέλη καὶ τὰ ὄργανα, μὲ ποικίλες δυνατότητες τὸ καθένα ἀπὸ αὐτά, ὅλα ὅμως εἶναι ἀπαραίτητα γιὰ τὴν ὁμαλὴ λειτουργία τοῦ σώματος, ἔτσι καὶ στὴν κοινωνία τῆς Ἐκκλησίας· ὅλα τὰ χαρίσματα ποὺ χορηγεῖ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα στοὺς πιστοὺς ἔχουν τὴν ἰδιαίτερη ἀξία καὶ ἀποστολή τους. Ὅλα εἶναι ἀπαραίτητα καὶ ἀναντικατάστατα.

Ἂς ἀναλογισθοῦμε, λοιπόν, ποιὰ ἰδιαίτερη κλίση ἔχει χορηγήσει στὸν καθένα μας ὁ Θεός, ποιὰ ὑψηλὴ ἀποστολὴ μᾶς ἔχει ἀναθέσει, κι ἂς ἀρκούμαστε στὸ χάρισμα ποὺ μᾶς ἔχει δώσει· ἀκόμη κι ἂν δὲν εἶναι ἐντυπωσιακὸ καὶ ἄξιο θαυμασμοῦ. Εἶναι ὁπωσδήποτε μοναδικῆς ἀξίας. Δὲν μᾶς τὸ ἔχει δώσει γιὰ τὴν προσωπική μας προβολὴ καὶ ἐπίδειξη, ἀλλὰ γιὰ νὰ τὸ καλλιεργήσουμε καὶ νὰ τὸ προσφέρουμε στὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας.

2. Ὁ σύνδεσμος τῆς ἀγάπης

Στὴ συνέχεια τῆς ἀποστολικῆς περικο­πῆς ὁ θεόπνευστος Ἀπόστολος μᾶς δίνει κάποιες πιὸ πρακτικὲς συμβουλὲς γιὰ τὸ πῶς πρέπει νὰ καλλιεργοῦμε τὰ χαρίσματά μας γιὰ τὴν ὠφέλεια τοῦ συνόλου. «Ἡ ἀγάπη ἀνυπόκριτος», προτρέπει. Ἡ μεταξύ σας ἀγάπη, δηλαδή, ἂς εἶναι εἰλικρινής, ἀπαλλαγμένη ἀπὸ τὴν ὑποκρισία. Κάθε τι τὸ ἄσχημο καὶ πονηρὸ νὰ τὸ ἀποστρέφεσθε μὲ μίσος, μὲ ὅλη σας τὴ δύναμη καὶ νὰ εἶσθε προσκολλημένοι στὸ ἀγαθό. «Τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς ἀλλήλους φιλόστοργοι». Ἡ μεταξύ σας ἀγάπη πρέπει νὰ εἶναι ἐπίσης θερμὴ καὶ γεμάτη στοργή. Νὰ ἀποδίδετε πρῶτοι ἐσεῖς τὴν τιμὴ καὶ τὸν σεβασμὸ στοὺς ἄλλους. Νὰ μὴν εἶσθε ὀκνηροί, διότι κάθε θεάρεστο ἔργο ἀπαιτεῖ προθυμία καὶ ζῆλο. Νὰ ἐργάζεσθε μὲ φλόγα θεϊκή, «τῷ Κυρίῳ δουλεύ­οντες». Νὰ ἔχετε δὲ τὴ συναίσθηση ὅτι δὲν ὑπηρετεῖτε μόνο ἀνθρώπους, ἀλλὰ προπαντὸς τὸν ἴδιο τὸν Κύριο.

Ἡ ἀκλόνητη ἐλπίδα σας ὅτι θὰ κληρονομήσετε τὰ ἀγαθὰ τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, θὰ γεμίζει τὴν ψυχή σας μὲ χαρά, ὥστε νὰ ὑπομένετε καρτερικὰ κάθε ἐνδεχόμενη θλίψη. Νὰ δείχνετε ἐπιμονὴ στὴν προσευχή, ἀπὸ τὴν ὁποία θὰ παίρνετε θεία δύναμη γιὰ τὶς δύσκολες περιστάσεις τῆς ζωῆς. Πρόθυμα νὰ βοηθεῖτε τοὺς πιστοὺς ποὺ ἔχουν ἀνάγκη καὶ νὰ ἐπιδιώκετε νὰ φιλοξενεῖτε τοὺς ξενιτεμένους ἀδελφούς σας.

«Εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας ὑμᾶς, εὐλογεῖτε καὶ μὴ καταρᾶσθε», τονίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὸ τέλος τῆς περικοπῆς. Νὰ συγχωρεῖτε ὅσους σᾶς ἐχθρεύονται καὶ σᾶς καταδιώκουν, λέγοντας μάλιστα καλὰ λόγια γι᾿ αὐτούς, καὶ ποτὲ νὰ μὴν τοὺς καταριέστε.

Γιὰ τὴν ὀρθὴ λειτουργία τοῦ ἀνθρώπινου σώματος τὰ διάφορα μέλη του εἶναι ἀπαραίτητο νὰ συνδέονται ἁρμονικὰ μεταξύ τους. Ἀντίστοιχα καὶ στὸ πνευματικὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι πολὺ σημαν­τικὸ οἱ πιστοὶ νὰ συνδέον­ται μεταξύ τους μὲ τὸν σύνδεσμο τῆς ἀγάπης. Γι᾿ αὐτὸ στὸ δεύτερο τμῆμα τῆς περικοπῆς ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἐπαναλαμβάνει τὴν προτροπή του νὰ ἔχουμε ἀγάπη οἱ πιστοὶ μεταξύ μας· γνήσια ἀγάπη, χωρὶς κανένα ἴχνος ὑποκρισίας· θερμὴ ἀγάπη, γεμάτη στοργή· πλούσια ἀγάπη, ἀκόμη καὶ πρὸς αὐτοὺς ποὺ μᾶς ἐχθρεύονται.

Τέτοια ἂς εἶναι καὶ ἡ δική μας ἀγάπη· ἀγάπη ἀνυπόκριτη πρὸς ὅλους. Καὶ τότε κάθε διακονία μας στοὺς ἀδελφούς μας, κάθε ὑπηρεσία ποὺ θὰ προσφέρουμε στὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, θὰ ἀπευθύνεται τελικὰ στὸν ἴδιο τὸν Κύριο· Ἐκεῖνον θὰ διακονοῦμε· Ἐκεῖνον, ὁ Ὁποῖος εἶναι ἡ Κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας.