Μία ἀπό τίς ἐπιθυμίες, οἱ ὁποῖες, ὅταν κυριαρχήσουν τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, τήν δεσμεύουν καί τήν ὑποδουλώνουν σέ τέτοιο βαθμό, ὥστε νά μήν μπορεῖ νά σκεφθεῖ τίποτε τό πνευματικό, εἶναι ἡ ἐπιθυμία τοῦ πλούτου. Ἐμφανίζεται στήν ἀρχή ὡς νόμιμη καί θεμιτή προσπάθεια γιά ἀπόκτηση τῶν ἀπολύτως ἀναγκαίων γιά τή συντήρησή μας. Σιγά – σιγά αὐξάνει τήν ἀνάγκη καί τήν ἐπιθυμία γιά τήν ἀπόκτηση ὅλο καί περισσοτέρων. Τά ἀποκτηθέντα μᾶς φαίνονται λίγα καί οἱ πρῶτοι ὑπολογισμοί μας ἀνατρέπονται.
Ἡ ἐπιθυμία τοῦ πλούτου ἔχει κυριαρχήσει στήν ψυχή μας. Ἀδιαφορεῖ ἄν τά μέσα πού μεταχειρίζεται γιά τήν ἀπόκτηση περιουσίας, εἶναι θεμιτά ἤ ἀθέμιτα. Εἶναι διατεθειμένος νά ἀπομυζήσει τοῦ φτωχοῦ τόν ἱδρώτα καί νά ἁρπάξει τό ροῦχο τοῦ ὀρφανοῦ καί τῆς χήρας το σπίτι. Ἕνα ἔχει στό μυαλό του, νά αὐξηθεῖ ἡ περιουσία του. Δέν αἰσθάνεται καμιά λύπηση καί καμία συμπάθεια γιά τή δυστυχία τοῦ ἄλλου. Εἶναι ἀνίκανος νά σκεφθεῖ γιά τή μέλλουσα ζωή καί τήν αἰωνιότητα. Ὁ μόνος σκοπός τῆς ὑπάρξεώς του εἶναι ὁ πλοῦτος καί μόνον ὁ πλοῦτος. Εἶναι πραγματικά ἀξιοθρήνητη ἡ ψυχική κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος δουλεύει στόν πλοῦτο. Καί γι’ αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγο ὁ Σωτήρας μας, ὁ ὁποῖος ἦρθε νά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό κάθε εἶδος δουλεία, νά μᾶς δείξει τόν ἀληθινό προορισμό μας καί νά μᾶς ἀνυψώσει πρός τό Θεό, μέ μιά φράση ἁπλή ἀλλά δυνατή μᾶς τό λέει καθαρά στό σημερινό Εὐαγγέλιο: «Δέν δύνασθε νά εἶσθε ἀφοσιωμένοι στό Θεό καί συγχρόνως στόν πλοῦτο».
Τί σημαίνουν τά ἁπλά λόγια τοῦ Σωτῆρος δέν χρειάζεται πολλή σκέψη νά τό καταλάβουμε: «Θέλετε, μᾶς λέει, νά εἶσθε δοῦλοι τοῦ Θεοῦ, θέλετε νά εἶσθε πραγματικοί Χριστιανοί; Σᾶς τό λέω καθαρά, δέν μπορεῖτε νά εἶσθε δοῦλοι τοῦ χρήματος. Διαλέξτε μεταξύ της φιλίας τοῦ Θεοῦ καί τῆς φιλίας τοῦ Μαμωνᾶ. Διαλέξτε μεταξύ τῆς ψυχικῆς Σας ἐλευθερίας, τήν ὁποία βρίσκετε κοντά στόν Θεό, καί τῆς δουλείας καί τῆς ἀποκτηνώσεως, στήν ὁποία σᾶς φέρνει τό χρῆμα.
Κηρύττει λοιπόν, ὁ Κύριος τόν πόλεμο κατά τοῦ πλούτου; Θέλει ὅλοι οἱ πιστοί Του νά εἶναι ἀκτήμονες; Ὄχι, ἀγαπητοί μου! Δέν ἀπαγορεύει ὁ Κύριος τήν ἀπόκτηση τοῦ πλούτου. Ἀπαγορεύει τή χρησιμοποίηση τῶν ἀθέμιτων μέσων γιά τήν ἀπόκτησή του. Ὑποδεικνύει τούς ἠθικούς κινδύνους πού κρύβει ὁ πλοῦτος καί ἡ κακή χρήση του γιά τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου. Ὁμολογεῖ ὅτι εἶναι ἔργο δύσκολο νά μπορέσει κανείς νά κάνει καλή χρήση τοῦ πλούτου καί νά μή γίνει δοῦλος του. «Πόσον δυσκόλως οἵ τα χρήματα ἔχοντες, λέει, θά εἰσέλθουν εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν».
Ταλαιπωρεῖ αὐτούς πού κάνουν Θεό τόν πλοῦτο. Ἕνα τέτοιο παράδειγμα εἶναι ἡ παραβολή τοῦ ἄφρονος πλουσίου. Τό μόνο πού τόν ἐνδιαφέρει, εἶναι νά αὐξάνει τά ἀγαθά του καί τίποτε ἄλλο. Πλουσίου πού μετανόησε καί ἐπέστρεψε στό Χριστό, εἶναι ἡ παραβολή τοῦ Ζακχαίου, ὁ ὁποῖος παρανόμως πλούτισε καί ἐπέστρεψε αὐτά πού ἅρπαξε. Πλούσιος ἦταν καί ὁ Ἀβραάμ στήν Παλαιά Διαθήκη, ἀλλά ἡ καρδιά του οὐδέποτε προσκολλήθηκε στά πλούτη. Οὔτε ἐμπόδισε ἡ ἀφθονία τῶν ὑπαρχόντων του τόν Πατριάρχη νά ἔχει τήν ψυχή του διαρκῶς ἀφοσιωμένη στόν Θεό.
Δέν δίστασε νά φτάσει νά θυσιάσει τό παιδί του γιά χάρη τοῦ Θεοῦ Του.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, οἱ πλούσιοι πού χριστιανικά διαχειρίζονται τόν πλοῦτο τους, εἶναι πολύ λίγοι καί σπάνιοι. Γι’ αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγο ἔχουμε ὑποχρέωση τώρα περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη ἐποχή νά ἀκούσουμε, καί μάλιστα οἱ πλούσιοί μας, τούς λόγους τούς ὁποίους μᾶς ἀπευθύνει ὁ Κύριος στό σημερινό Εὐαγγέλιο, ὅτι ὅσοι δουλεύουν στό Μαμωνά καί δέν χρησιμοποιοῦν τόν πλοῦτο τους γιά καλό σκοπό, δέν ἔχουν μέρος μέ τό Θεό καί κόλαση αἰώνια τούς περιμένει.
Μακάρι τά λόγια αὐτά τοῦ Σωτήρα μᾶς Χριστοῦ νά χαραχθοῦν βαθειά στήν ψυχή μας. Ὅσοι μέχρι σήμερα λατρεύαμε τόν πλοῦτο, ἀπό σήμερα νά προτιμήσουμε τόν Θεό. Κύριοι τοῦ πλούτου νά εἴμαστε καί χριστιανική χρήση του νά κάνουμε. Ἔτσι θά ἐξασφαλίσουμε πραγματική εὐτυχία καί στήν παροῦσα Ζωή καί στή Μέλλουσα. Ἀμήν!
Πρωτοπρεσβύτερος
π. Βύρων Λάππας
Ἐφημέριος Βουνοπλαγιᾶς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου