Ο Κύριος αφού συγκρότησε την ομάδα των πρώτων μαθητών Του, όπως μας λέγει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, ξεκίνησε να κηρύττει προς τον λαό. Κηρύσσει ένα νέο τρόπο ζωής. Διδάσκει ότι ο άνθρωπος πρέπει να προσέχει τη σκέψη του και τα μάτια του, διότι από εκεί ξεκινούν όλα τα αμαρτήματα τα οποία σκοτίζουν και μολύνουν όλον τον άνθρωπο.
Με μάτι παρομοιάζει ο Κύριος τον νου του ανθρώπου. Το μάτι, λέει, είναι το λυχνάρι που δίνει φως σε όλο το σώμα: «῾Ο λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός». Όταν το μάτι είναι υγιές, όλο το σώμα φωτίζεται. Όταν όμως το μάτι είναι ακάθαρτο, τότε όλο το σώμα βυθίζεται στο σκοτάδι. Εφόσον ο νους θεωρείται ως το όργανο διά του οποίου το πνευματικό φως εισέρχεται εντός του σώματός μας και φωτίζει τη ψυχή μας, τότε όλο το σώμα μας φωτίζεται πνευματικά. Ο Χριστός λέει «Εγώ ειμι το φως του κόσμου». Αν, λοιπόν, ενθρονίσουμε στην καρδία μας τον Κύριο που είναι το φως του κόσμου και το μυαλό μας σκέφτεται και ενεργεί σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, τότε όλη η ζωή μας θα είναι φωτεινή και υγιής πνευματικά. Εάν, όμως, στην καρδιά μας ενθρονίσουμε τη μέριμνα των χρημάτων, τη φιλαργυρία, την πλεονεξία και τη διαβολή, τότε η ζωή μας θα είναι βυθισμένη στο πνευματικό σκοτάδι της αμαρτίας.
Πρέπει, λοιπόν, να ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας απέναντι στον Θεό.
Δεν είναι δυνατόν να υπηρετεί ο άνθρωπος τον Θεό ενώ ταυτόχρονα εργάζεται και για τον διάβολο. Ο μαμωνάς, ο δαίμονας του χρήματος, δεν επιτρέπεται να κυριαρχεί στις καρδιές των ανθρώπων που λένε ότι πιστεύουν στον Θεό. Όσοι λατρεύουν και κυνηγούν το χρήμα, πιστεύοντας ότι με τα επίγεια αγαθά και μόνο θα κερδίσουν την ευτυχία, ψεύδονται όταν λένε πως αγαπούν και τον Θεό «Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν… οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ». Κανείς δεν μπορεί να είναι συγχρόνως δούλος σε δυο κυρίους. Ή θα μισήσει τον ένα και θα αγαπήσει τον άλλο, ή θα προσκολληθεί στον ένα και θα καταφρονήσει τον άλλο. Διότι, δεν γίνεται να είμαστε συγχρόνως δούλοι και του Θεού και του πλούτου. Ή θα μισήσουμε τον πλούτο για να αγαπήσουμε τον Θεό, ή, θα προσκολληθούμε στον πλούτο και θα καταφρονήσουμε τον Θεό.
Ο Θεός, βεβαίως, δεν εμποδίζει τον άνθρωπο από το να είναι συνετός και προνοητικός και να μεριμνά γι’ αυτόν και την οικογένειά του, ακόμη και για τους συνανθρώπους του. Αυτό που συμβουλεύει είναι να αποφεύγουμε την αγωνιώδη φροντίδα να αποκτήσουμε και να συσσωρεύσουμε όλο και περισσότερα υλικά αγαθά και να καυχόμαστε γι’ αυτά, ξεχνώντας ότι το σήμερα είναι δικό μας αλλά το αύριο είναι άγνωστο.
Βλέπετε ότι ο Χριστός περιγράφει το πώς θέλει να είναι οι άνθρωποι που θα Τον ακολουθήσουν. Δεν τους θέλει να πατούν το ένα πόδι τους στη μια βάρκα και το άλλο πόδι σε άλλη. Εδώ μας παρουσιάζει έναν ανώτερο τρόπο ζωής. Μας διδάσκει να μην έχουμε καμία εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και στις δυνατότητές μας. Θέλει όσοι Τον ακολουθούν να έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη μόνο στον Ίδιο.
Εμείς που ακολουθούμε τον Χριστό, αφού βαπτιστήκαμε στο όνομά Του, πρέπει να ζούμε σύμφωνα με όσα μας δίδαξε. Ενθρονίζοντας τον Χριστό στην καρδιά μας, ζούμε με την ασφάλεια της εμπιστοσύνης στον Θεό, με τη χαρά της αγάπης στον συνάνθρωπο. Το βλέμμα μας γίνεται όλο και πιο καθαρό, αποστρεφόμαστε την κακία, τα πονηρά και βρώμικα θεάματα, σταματάμε τις κατακρίσεις, μιμούμαστε το παράδειγμα των αγίων, προσευχόμαστε για όλους, συγχωρούμε τους εχθρούς μας, γινόμαστε ειλικρινείς, υποστηρίζουμε το δίκαιο, βγαίνουμε από την αδράνεια και ζούμε αληθινά!
Ας πάρουμε την απόφαση κι εμείς να μετατρέψουμε στην καρδιά μας το σκοτάδι του θανάτου σε φως που μας οδηγεί στη ζωή. Να ενθρονίσουμε τον Χριστό στην καρδιά και στο νου μας, τηρώντας το θέλημά Του ώστε να μην χρειάζεται να μεριμνούμε εμείς για τα καθημερινά και τα υλικά, όπως ακούσαμε στο σημερινό Ευαγγέλιο.
Εμείς να ζητάμε πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τα υπόλοιπα θα μας τα δώσει ο Κύριος. «Ζητεῖτε πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ».
Ας φροντίσουμε από τώρα το μάτι μας να είναι υγιές, η καρδιά μας να χτυπά για τον Κύριο. Η βασιλεία του Θεού, αυτή να είναι το υπέρτατο όραμα της ζωής μας. Όλες οι σκέψεις μας, τα σχέδιά μας, οι μεγάλοι μας κόποι να αποβλέπουν σ’ αυτό, στο πώς θα αποκτήσουμε τη βασιλεία του Θεού. Και τότε όλα τα αναγκαία επίγεια θα μας τα χαρίζει ο Κύριος. Η γαλήνη και η εσωτερική ειρήνη θα κυριαρχεί στη ζωή μας, έως ότου μας καλέσει ο Κύριος για να ζήσουμε μαζί Του την αιώνια και πραγματική ζωή.
† Αρχιμανδρίτης Λάμπρος Στυλιανού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου