Τὸ Ἱερὸ Ἀντιμήνσιο: ἀντικαθιστᾶ τὴν Ἁγία Τράπεζα καὶ χωρὶς αὐτὸ Θεία Λειτουργία δὲν τελεῖται. Πάνω στὸ Ἀντιμήνσιο μὲ τὸ διπλωμένο καὶ συρραμμένο εἰλητό, τοποθετεῖται το Ιερὸ Εὐαγγέλιο, ἀντὶ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ.
Στὰ χρόνια των Διωγμῶν, ὡς Ἁγία Τράπεζα χρησιμοποιήθηκε ἀκόμη καὶ τὸ στῆθος τῶν Μαρτύρων!
Ο Ἅγιος Μάρτυς Λουκιανὸς ἐπρόκειτο νὰ πεθάνη μαρτυρικὰ γιὰ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ. Ἦταν ἤδη φυλακισμένος. Ναὸς στὴ φυλακὴ δὲν ὑπῆρχε, ἀλλὰ καὶ ὁ μάρτυς δὲν μποροῦσε νὰ μετακινηθῆ, ὄχι μόνο γιατί ἦταν δεμένος μὲ βαρειὲς ἁλυσίδες, ἀλλὰ καὶ γιατί τὴν προηγουμένη ἡμέρα εἶχε βασανισθῆ σκληρά, γιὰ νὰ ὑπογράψη καὶ νὰ δηλώση ὅτι προσκυνᾶ τὰ εἴδωλα καὶ ἀρνεῖται τὸν Χριστό.
Ὅπως ἦταν, λοιπόν, καταπληγωμένος, ξαπλωμένος κάτω, δεμένος μὲ τὶς ἁλυσίδες καὶ ἐπειδὴ ἦταν ἱερεύς, ἐτέλεσε ὁ ἴδιος πάνω στὸ στῆθος του, μέσα σὲ φρικτοὺς καὶ δυνατοὺς πόνους, τὴν φρικτωτάτη Θυσία τῆς Θείας Λειτουργίας, χρησιμοποιώντας τὸν ἄρτο καὶ τὸν οἶνο, ποὺ τοῦ ἔφεραν κρυφὰ γιὰ τὰ Τίμια Δῶρα ἐκεῖ, στὴ φυλακή.
Στὴ φυλακὴ ὅμως δὲν ἦταν μόνος.Ὑπῆρχαν κι ἄλλοι χριστιανοί, ὑποψήφιοι Μάρτυρες κι αὐτοί, μελλοθάνατοι γιὰ τὸ Χριστό. Ὅλοι μαζὶ ἔκαναν ἕναν κύκλο γύρο ἀπὸ τὸν Ἅγιο Λουκιανὸ σὲ σχῆμα Ναοῦ, Ἀγγέλων καὶ Ἁγίων καὶ κάλυπταν ἔτσι ἀπὸ πάνω τὸν Μάρτυρα, γιὰ νὰ μὴν πάρουν εἴδηση οἱ εἰδωλολάτρες δεσμοφύλακες καὶ οἱ δήμιοί «τα τελούμενα» τῆς Θείας Λειτουργίας. Φύλαξαν δηλαδὴ τὸ μεγάλο Μυστήριο ἀπὸ τὰ βέβηλα μάτια τῶν εἰδωλολατρῶν
Σκεφθῆτε, τί σεβασμός! Νὰ χαμὲ μάτια, νὰ μπορούσαμε νὰ τὸ δοῦμε! νὰ μπορούσαμε νὰ τὸ νοιώσουμε!
Ὁ Ἅγιος Θεοδώρητος μᾶς πληροφορεῖ τὰ ἑξῆς γιὰ τὸν Ἅγιο ἐρημίτη Μάρι:
Ὅταν ὕστερα ἀπὸ τριανταοκτῶ ὁλόκληρα χρόνια ἐγκλείστου βίου καὶ σκληρῶν ἀσκήσεων, θέλησε νὰ λειτουργηθῆ καὶ νὰ κοινωνήση τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων (δὲν εἶχε λειτουργηθῆ τριανταοκτῶ ὁλόκληρα χρόνια,δὲν εἶχε κοινωνήσει ἑκουσίως αὐτὰ τὰ χρόνια) αὐτὴ τοῦ τὴν ἐπιθυμία τὴν εἶπε στὸν Ἅγιο Θεοδώρητο, ποὺ τὸν ἐπισκέφθηκε. Διότι, ὅταν ἄνοιξε τὴν πόρτα τῆς ἐγκλείστρας του, γιὰ νὰ δεχθῆ ἐπισκέπτες, δέχθηκε πρῶτο τὸν Ἅγιο Θεοδώρητο μαζὶ μὲ δύο διακόνους ὑποτακτικούς του.
Σ αὐτὸν λοιπὸν εἶπε:
«Θέλω νὰ τελεσθῆ ἡ Θεία Λειτουργία καὶ νὰ κοινωνήσω τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Αὔριο μὲ καλεῖ ὁ Κύριος!»
Τότε ὁ Ἅγιος Θεοδώρητος ἀμέσως καὶ πρόθυμα ἐτέλεσε τὴν κοσμοσωτήριο Θεία Λειτουργία χρησιμοποιώντας γιὰ Ἁγία Τράπεζα τὰ χέρια, τὶς ἁπλωμένες παλάμες τῶν δύο διακόνων! Φρικτὸς Γολγοθὰς καὶ νοητὸ Θυσιαστήριο τὰ χέρια καὶ οἱ παλάμες τῶν δύο διακόνων… (Ὁ Χριστιανικὸς Ναός…»
σέλ. 190).
Αὐτὲς βέβαια εἶναι ἐξαιρέσεις, ποὺ γίνονται σπανιότατα, ἀλλὰ ἀπαραίτητες, ὅταν οἱ περιστάσεις τὸ ἀπαιτοῦν. Ἁγία Τράπεζα λοιπὸν καὶ Ἀντιμήνσιο ἔγιναν τὰ στήθη τῶν Μαρτύρων καὶ οἱ παλάμες τῶν ἱεροδιακόνων.
Πρώτ. Στεφάνου Κ. Ἀναγνωστόπουλου
Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ»
Στὰ χρόνια των Διωγμῶν, ὡς Ἁγία Τράπεζα χρησιμοποιήθηκε ἀκόμη καὶ τὸ στῆθος τῶν Μαρτύρων!
Ο Ἅγιος Μάρτυς Λουκιανὸς ἐπρόκειτο νὰ πεθάνη μαρτυρικὰ γιὰ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ. Ἦταν ἤδη φυλακισμένος. Ναὸς στὴ φυλακὴ δὲν ὑπῆρχε, ἀλλὰ καὶ ὁ μάρτυς δὲν μποροῦσε νὰ μετακινηθῆ, ὄχι μόνο γιατί ἦταν δεμένος μὲ βαρειὲς ἁλυσίδες, ἀλλὰ καὶ γιατί τὴν προηγουμένη ἡμέρα εἶχε βασανισθῆ σκληρά, γιὰ νὰ ὑπογράψη καὶ νὰ δηλώση ὅτι προσκυνᾶ τὰ εἴδωλα καὶ ἀρνεῖται τὸν Χριστό.
Ὅπως ἦταν, λοιπόν, καταπληγωμένος, ξαπλωμένος κάτω, δεμένος μὲ τὶς ἁλυσίδες καὶ ἐπειδὴ ἦταν ἱερεύς, ἐτέλεσε ὁ ἴδιος πάνω στὸ στῆθος του, μέσα σὲ φρικτοὺς καὶ δυνατοὺς πόνους, τὴν φρικτωτάτη Θυσία τῆς Θείας Λειτουργίας, χρησιμοποιώντας τὸν ἄρτο καὶ τὸν οἶνο, ποὺ τοῦ ἔφεραν κρυφὰ γιὰ τὰ Τίμια Δῶρα ἐκεῖ, στὴ φυλακή.
Στὴ φυλακὴ ὅμως δὲν ἦταν μόνος.Ὑπῆρχαν κι ἄλλοι χριστιανοί, ὑποψήφιοι Μάρτυρες κι αὐτοί, μελλοθάνατοι γιὰ τὸ Χριστό. Ὅλοι μαζὶ ἔκαναν ἕναν κύκλο γύρο ἀπὸ τὸν Ἅγιο Λουκιανὸ σὲ σχῆμα Ναοῦ, Ἀγγέλων καὶ Ἁγίων καὶ κάλυπταν ἔτσι ἀπὸ πάνω τὸν Μάρτυρα, γιὰ νὰ μὴν πάρουν εἴδηση οἱ εἰδωλολάτρες δεσμοφύλακες καὶ οἱ δήμιοί «τα τελούμενα» τῆς Θείας Λειτουργίας. Φύλαξαν δηλαδὴ τὸ μεγάλο Μυστήριο ἀπὸ τὰ βέβηλα μάτια τῶν εἰδωλολατρῶν
Σκεφθῆτε, τί σεβασμός! Νὰ χαμὲ μάτια, νὰ μπορούσαμε νὰ τὸ δοῦμε! νὰ μπορούσαμε νὰ τὸ νοιώσουμε!
Ὁ Ἅγιος Θεοδώρητος μᾶς πληροφορεῖ τὰ ἑξῆς γιὰ τὸν Ἅγιο ἐρημίτη Μάρι:
Ὅταν ὕστερα ἀπὸ τριανταοκτῶ ὁλόκληρα χρόνια ἐγκλείστου βίου καὶ σκληρῶν ἀσκήσεων, θέλησε νὰ λειτουργηθῆ καὶ νὰ κοινωνήση τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων (δὲν εἶχε λειτουργηθῆ τριανταοκτῶ ὁλόκληρα χρόνια,δὲν εἶχε κοινωνήσει ἑκουσίως αὐτὰ τὰ χρόνια) αὐτὴ τοῦ τὴν ἐπιθυμία τὴν εἶπε στὸν Ἅγιο Θεοδώρητο, ποὺ τὸν ἐπισκέφθηκε. Διότι, ὅταν ἄνοιξε τὴν πόρτα τῆς ἐγκλείστρας του, γιὰ νὰ δεχθῆ ἐπισκέπτες, δέχθηκε πρῶτο τὸν Ἅγιο Θεοδώρητο μαζὶ μὲ δύο διακόνους ὑποτακτικούς του.
Σ αὐτὸν λοιπὸν εἶπε:
«Θέλω νὰ τελεσθῆ ἡ Θεία Λειτουργία καὶ νὰ κοινωνήσω τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Αὔριο μὲ καλεῖ ὁ Κύριος!»
Τότε ὁ Ἅγιος Θεοδώρητος ἀμέσως καὶ πρόθυμα ἐτέλεσε τὴν κοσμοσωτήριο Θεία Λειτουργία χρησιμοποιώντας γιὰ Ἁγία Τράπεζα τὰ χέρια, τὶς ἁπλωμένες παλάμες τῶν δύο διακόνων! Φρικτὸς Γολγοθὰς καὶ νοητὸ Θυσιαστήριο τὰ χέρια καὶ οἱ παλάμες τῶν δύο διακόνων… (Ὁ Χριστιανικὸς Ναός…»
σέλ. 190).
Αὐτὲς βέβαια εἶναι ἐξαιρέσεις, ποὺ γίνονται σπανιότατα, ἀλλὰ ἀπαραίτητες, ὅταν οἱ περιστάσεις τὸ ἀπαιτοῦν. Ἁγία Τράπεζα λοιπὸν καὶ Ἀντιμήνσιο ἔγιναν τὰ στήθη τῶν Μαρτύρων καὶ οἱ παλάμες τῶν ἱεροδιακόνων.
Πρώτ. Στεφάνου Κ. Ἀναγνωστόπουλου
Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου