Τὸν Αὔγουστο τοῦ 1963 ἤρθανε στὴ Μονὴ 75 λιβαναταῖοι. Ἐργαστήκανε γιὰ τὴ στέρνα τῆς Μονῆς, τὸ Ἁγιονέρι, ἐθελοντικά. Τὸ ἔχουν τάμα πολλοὶ ἀπὸ τὶς Λιβανάτες, τὴν πατρίδα τοῦ Ὁσίου Δαβίδ, νὰ προσφέρουν κάτι στὴ Μονὴ τοῦ συμπατριώτη τους, χρήματα ἢ ἐργασία. Ἔτσι φτάσανε τότε 75 ἄντρες γιὰ νὰ κάνουν τὸ ἔργο τῆς στέρνας. Καὶ στὴ Μονὴ βρισκόσανε ἄλλοι 15, γιὰ νὰ βοηθήσουν. Ὁ π. Ἰάκωβος συντόνιζε γενικὲς ἐργασίες, μὰ ἦταν καὶ ὁ μόνος ποὺ ἔπρεπε νὰ φροντίσει γιὰ τὸ φαγητὸ καὶ τὴ διαμονὴ τῶν καλῶν αὐτῶν ἀνθρώπων.
Χρησιμοποίησε ὅτι ὑπῆρχε καὶ δὲν ὑπῆρχε στὴν ἀποθήκη.
Μιὰ μέρα τὰ τρόφιμα τελείωσαν. Χρήματα δὲν εἶχε. Ἔψαξε ὅλα τα ράφια, ὅλες τὶς γωνίες. Κατόρθωσε νὰ βρεῖ δυόμισι ὀκάδες μανέστρα. Καὶ ἀπὸ ψωμὶ μόνο μισὸ Πρόσφορο. Τοῦ ἔδωσε καὶ ὁ γέρο-Εὐθύμιος μισὸ καρβελάκι. Ποσότητες ἀστεῖες γιὰ σχεδὸν ἑκατὸ πρόσωπα, ποὺ δουλεύανε ὅλη τὴν ἡμέρα χειρονακτικά.
Στεναχωριόταν καὶ δὲν ἤξερε τί νὰ κάνει. Τὸν ἐπίασε ἀπελπισία καὶ σχεδὸν ἔκλαιγε, ποὺ θ’ ἄφηνε τὸν κόσμο νηστικό. Ξαφνικὰ ὅμως τοῦ ἦρθε μιὰ ἰδέα: κατεβάζει τὴ μεγάλη κατσαρόλα, ρίχνει μέσα τὴ μανέστρα, βάζει καὶ τὸ ψωμὶ καὶ ὅπως ἤτανε πῆγε στὸ ναό. Στάθηκε μπροστὰ στὴν εἰκόνα τοῦ ὁσίου Δαβὶδ καὶ τοῦ εἶπε:
–Άγιε μοῦ, οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ δουλεύουν γιὰ τὸ Μοναστήρι σου. Γυρνᾶνε κουρασμένοι καὶ πεινασμένοι. Δὲν ἔχω τίποτα ἄλλο νὰ τοὺς δώσω νὰ φᾶνε, μόνο τὶς δυόμισι ὀκάδες μανέστρα μὲ τὸ λίγο λαδάκι, τὸ μισὸ προσφοράκι καὶ τὸ μισὸ καρβελάκι ( καὶ τὰ ἔδειχνε στὸν Ἅγιο):
«Σὲ παρακαλῶ, ἐσὺ νὰ τὰ εὐλογήσεις, νὰ φᾶνε καὶ νὰ χορτάσουνε.»
Μαγείρεψε στὴν κατσαρόλα τούτη, ἔβγαζε συνέχεια φαγητὸ καὶ δὲν τελείωνε. Χόρτασαν ὅλοι καὶ περίσσεψε! Τὸ εἶδαν πολλοὶ καὶ ὁ νῦν ἡγούμενος π. Κύριλλος. Πολλὰ χρόνια μετά, τονίζοντας τὰ θαύματα τοῦ ὁσίου Δαβίδ, ἔλεγε ὁ π. Ἰάκωβος:
–Αδελφέ μοῦ, ἐπανάληψη τοῦ θαύματος τῶν πεντακισχιλίων!
Ὁ Μακαριστὸς Ἰάκωβος Τσαλίκης
Ἀπὸ τὸ ὁμώνυμο βιβλίο, ἐκδόσεις «Τροχαλία»
Χρησιμοποίησε ὅτι ὑπῆρχε καὶ δὲν ὑπῆρχε στὴν ἀποθήκη.
Μιὰ μέρα τὰ τρόφιμα τελείωσαν. Χρήματα δὲν εἶχε. Ἔψαξε ὅλα τα ράφια, ὅλες τὶς γωνίες. Κατόρθωσε νὰ βρεῖ δυόμισι ὀκάδες μανέστρα. Καὶ ἀπὸ ψωμὶ μόνο μισὸ Πρόσφορο. Τοῦ ἔδωσε καὶ ὁ γέρο-Εὐθύμιος μισὸ καρβελάκι. Ποσότητες ἀστεῖες γιὰ σχεδὸν ἑκατὸ πρόσωπα, ποὺ δουλεύανε ὅλη τὴν ἡμέρα χειρονακτικά.
Στεναχωριόταν καὶ δὲν ἤξερε τί νὰ κάνει. Τὸν ἐπίασε ἀπελπισία καὶ σχεδὸν ἔκλαιγε, ποὺ θ’ ἄφηνε τὸν κόσμο νηστικό. Ξαφνικὰ ὅμως τοῦ ἦρθε μιὰ ἰδέα: κατεβάζει τὴ μεγάλη κατσαρόλα, ρίχνει μέσα τὴ μανέστρα, βάζει καὶ τὸ ψωμὶ καὶ ὅπως ἤτανε πῆγε στὸ ναό. Στάθηκε μπροστὰ στὴν εἰκόνα τοῦ ὁσίου Δαβὶδ καὶ τοῦ εἶπε:
–Άγιε μοῦ, οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ δουλεύουν γιὰ τὸ Μοναστήρι σου. Γυρνᾶνε κουρασμένοι καὶ πεινασμένοι. Δὲν ἔχω τίποτα ἄλλο νὰ τοὺς δώσω νὰ φᾶνε, μόνο τὶς δυόμισι ὀκάδες μανέστρα μὲ τὸ λίγο λαδάκι, τὸ μισὸ προσφοράκι καὶ τὸ μισὸ καρβελάκι ( καὶ τὰ ἔδειχνε στὸν Ἅγιο):
«Σὲ παρακαλῶ, ἐσὺ νὰ τὰ εὐλογήσεις, νὰ φᾶνε καὶ νὰ χορτάσουνε.»
Μαγείρεψε στὴν κατσαρόλα τούτη, ἔβγαζε συνέχεια φαγητὸ καὶ δὲν τελείωνε. Χόρτασαν ὅλοι καὶ περίσσεψε! Τὸ εἶδαν πολλοὶ καὶ ὁ νῦν ἡγούμενος π. Κύριλλος. Πολλὰ χρόνια μετά, τονίζοντας τὰ θαύματα τοῦ ὁσίου Δαβίδ, ἔλεγε ὁ π. Ἰάκωβος:
–Αδελφέ μοῦ, ἐπανάληψη τοῦ θαύματος τῶν πεντακισχιλίων!
Ὁ Μακαριστὸς Ἰάκωβος Τσαλίκης
Ἀπὸ τὸ ὁμώνυμο βιβλίο, ἐκδόσεις «Τροχαλία»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου