Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Προσέξτε τώρα πώς τελειώνει το σημερινό ευαγγέλιο: «Αμήν λέγω υμίν, εισί τινες των ωδε εστηκότων, οίτινες ου μη γεύσωνται θανάτου, έως αν ίδωσι την βασιλείαν του Θεού εληλυθυίαν εν δυνάμει» (Μάρκ. ΘΊ). Αλήθεια σας λέω, σας διαβεβαιώνω, πώς μερικοί απ’ αυτούς πού βρίσκονται εδώ τώρα, δέ θα γνωρίσουν θάνατο, προτού δουν τη βασιλεία του Θεού να ’ρχεται δυναμικά.
Από μια πρώτη άποψη θα ’λεγε κανείς πώς τα λόγια αυτά δέ συνδέονται με τα προηγούμενα. Η συνοχή τους όμως είναι σαφής. Αυτό είναι ένα θαυμάσιο τελείωμα. Ο Κύριος δέ θ’ αφήσει τούς πιστούς Του απαρηγόρητους. Αφού τούς καλεί ν’ αναλάβουν το σταυρό τους, ν’ απαρνηθούν τον εαυτό τους και τη ζωή τους κι αφού τούς απειλεί με φοβερές τιμωρίες σέ περίπτωση πού ντραπούν να ομολογήσουν Εκείνον και τούς λόγους Του, ο Κύριος τώρα κάνει να εμφανιστεί στον ουρανό ένα ουράνιο τόξο μετά την καταιγίδα. Σπεύδει να μιλήσει για ανταπόδοση σέ κείνους πού τον υπακούνε και τον ακολουθούν κουβαλώντας το σταυρό τους. Η ανταμοιβή θα δοθεί σέ κάποιους πριν από το τέλος του κόσμου και την τελική κρίση, πριν ακόμα κι από το τέλος της ζωής τους στη γη. Αυτοί δέ θα γευτούν το θάνατο έως αν ίδωσι την βασιλείαν του Θεού εληλυθυίαν εν δυνάμει.
Πόσο σοφός είναι ο Κύριος στο κήρυγμά Του! Ποτέ δέ μιλάει για καταδίκη χωρίς ταυτόχρονα ν’ αναφέρει και ανταμοιβή. Δεν κατακρίνει χωρίς να επαινέσει, δεν οδηγεί τον άνθρωπο σέ δρόμο γεμάτο αγκάθια χωρίς να μνημονεύσει τη χαρά πού τον περιμένει στο τέλος του δρόμου. Δεν απειλεί χωρίς να παρηγορήσει. Δεν αφήνει να καλυφθεί ο ουρανός από μαύρα σύννεφα χωρίς να δείξει ξανά το λαμπρό ήλιο και το κάλλος του ουράνιου τόξου.
Ποιοί είναι αυτοί πού δέ θα γευτούν θάνατο προτού δουν τη βασιλεία του Θεού να ’ρχεται δυναμικά; Ο Κύριος, πού μιλούσε στους μαθητές Του μα και σ’ ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων, είπε: «εισί τινες των ωδε εστηκότων». Είναι μερικοί απ’ αυτούς πού τώρα βρίσκονται εδώ, ανάμεσα μας. Ποιούς εννοεί, επομένως;
Πρώτα εννοεί εκείνους πού έχουν τηρήσει την εντολή Του ν’ απαρνηθούν τον εαυτό τους και ν’ αναλάβουν το σταυρό τους. Αυτοί, αν και ζουν σ’ αυτόν τον κόσμο, θα νιώσουν μέσα τους τη δύναμη της βασιλείας του Θεού. Το Πνεύμα του Θεού θα τούς επισκιάσει, θα τούς καθαρίσει και θα τούς αγιάσει, θα τούς ανοίξει τις πύλες των μυστηρίων του ουρανού, όπως έγινε αργότερα στον πρωτομάρτυρα Στέφανο και στους αποστόλους.
Δεν είδαν τη βασιλεία του Θεού δυναμικά οι απόστολοι την ημέρα της Πεντηκοστής, τη στιγμή πού έλαβαν δύναμιν εξ ύψους; Κι ο Στέφανος «υπάρχων πλήρης Πνεύματος 'Αγίου, ατενίσας εις τον ουρανόν είδε δόξαν Θεού» (Πράξ. ζ'55).Ο ευαγγελιστής Ιωάννης δεν είδε τη βασιλεία του Θεού πριν από το σωματικό του θάνατο; Ο απόστολος Παύλος δεν ανέβηκε ως τον τρίτο ουρανό προτού γευτεί θάνατο; Ας αφήσουμε όμως τούς αποστόλους κατά μέρος. Ποιός ξέρει πόσοι από κείνους πού παρακολουθούσαν και ακουγαν τον Κύριο ένιωσαν τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος και είδαν τη βασιλεία του Θεού να ’ρχεται προτού εγκαταλείψουν τον κόσμο αυτό;
Έκτος όμως από την ερμηνεία αυτή, κάποιοι ευαγγελικοί σχολιαστές δίνουν στα παραπάνω λόγια του Χριστού διαφορετική ερμηνεία. Εκτιμούν ότι τα λόγια αυτά του Σωτήρα μας αναφέρονται στους τρεις αποστόλους, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, πού λίγο καιρό αργότερα είδαν τον Κύριο να μεταμορφώνεται στο όρος Θαβώρ και να συνομιλεί με τον Ηλία και το Μωυσή. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πώς η ερμηνεία αυτή είναι σωστή, μα δεν αποκλείει και την άλλη. Οι τρεις απόστολοι σίγουρα είδαν τη βασιλεία του Θεού δυναμικά στο Όρος Θαβώρ, όταν ο Κύριος Ιησούς εμφανίστηκε με την ουράνια δόξα Του, ενώ από τον άλλο κόσμο εμφανίστηκαν ό Μωυσής κι ο Ηλίας, ό ένας στα δεξιά κι ο άλλος αριστερά Του. Δεν πρέπει όμως να πιστεύουμε πώς αυτή ήταν η μοναδική περίπτωση πού άνθρωποι θνητοί είδαν τη βασιλεία του Θεού να έρχεται δυναμικά. Το περιστατικό του όρους Θαβώρ ήταν πραγματικά εκθαμβωτικό, μα δεν αποκλείει τις αμέτρητες άλλες περιπτώσεις θνητών ανθρώπων πού είδαν σ’ αυτή τη ζωή, αν και με διαφορετικό τρόπο, τη βασιλεία του Θεού δυναμικά και ένδοξα.
Αν το επιθυμούμε, μπορούμε κι εμείς να δούμε τη βασιλεία του Θεού να ’ρχεται «εν δυνάμει και δόξα» προτού γευτούμε το σωματικό θάνατό μας. Οι συνθήκες με τις οποίες θα μάς αποκαλυφτεί ξεκαθαρίζονται στο σημερινό ευαγγέλιο. Ας αγωνιστούμε να νεκρώσουμε την παλιά μας ψυχή, την αμαρτωλή ζωή μας. Ας μάθουμε πώς είναι προτιμότερο και πιο σπουδαίο στον άνθρωπο να σώσει την ψυχή του παρά να κερδίσει τον κόσμο ολόκληρο. Έτσι θ’ αξιωθούμε με το έλεος Του να δούμε τη βασιλεία του Θεού, μεγάλη σέ δύναμη κι ασύγκριτη σέ δόξα, εκεί πού οι άγγελοι μαζί με τούς άγιους δοξολογούν μέρα και νύχτα τον Ζώντα Θεό, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, την όμοούσια και αδιαίρετη Τριάδα, τώρα και πάντα και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΟΤΣΗΣ
Προσέξτε τώρα πώς τελειώνει το σημερινό ευαγγέλιο: «Αμήν λέγω υμίν, εισί τινες των ωδε εστηκότων, οίτινες ου μη γεύσωνται θανάτου, έως αν ίδωσι την βασιλείαν του Θεού εληλυθυίαν εν δυνάμει» (Μάρκ. ΘΊ). Αλήθεια σας λέω, σας διαβεβαιώνω, πώς μερικοί απ’ αυτούς πού βρίσκονται εδώ τώρα, δέ θα γνωρίσουν θάνατο, προτού δουν τη βασιλεία του Θεού να ’ρχεται δυναμικά.
Από μια πρώτη άποψη θα ’λεγε κανείς πώς τα λόγια αυτά δέ συνδέονται με τα προηγούμενα. Η συνοχή τους όμως είναι σαφής. Αυτό είναι ένα θαυμάσιο τελείωμα. Ο Κύριος δέ θ’ αφήσει τούς πιστούς Του απαρηγόρητους. Αφού τούς καλεί ν’ αναλάβουν το σταυρό τους, ν’ απαρνηθούν τον εαυτό τους και τη ζωή τους κι αφού τούς απειλεί με φοβερές τιμωρίες σέ περίπτωση πού ντραπούν να ομολογήσουν Εκείνον και τούς λόγους Του, ο Κύριος τώρα κάνει να εμφανιστεί στον ουρανό ένα ουράνιο τόξο μετά την καταιγίδα. Σπεύδει να μιλήσει για ανταπόδοση σέ κείνους πού τον υπακούνε και τον ακολουθούν κουβαλώντας το σταυρό τους. Η ανταμοιβή θα δοθεί σέ κάποιους πριν από το τέλος του κόσμου και την τελική κρίση, πριν ακόμα κι από το τέλος της ζωής τους στη γη. Αυτοί δέ θα γευτούν το θάνατο έως αν ίδωσι την βασιλείαν του Θεού εληλυθυίαν εν δυνάμει.
Πόσο σοφός είναι ο Κύριος στο κήρυγμά Του! Ποτέ δέ μιλάει για καταδίκη χωρίς ταυτόχρονα ν’ αναφέρει και ανταμοιβή. Δεν κατακρίνει χωρίς να επαινέσει, δεν οδηγεί τον άνθρωπο σέ δρόμο γεμάτο αγκάθια χωρίς να μνημονεύσει τη χαρά πού τον περιμένει στο τέλος του δρόμου. Δεν απειλεί χωρίς να παρηγορήσει. Δεν αφήνει να καλυφθεί ο ουρανός από μαύρα σύννεφα χωρίς να δείξει ξανά το λαμπρό ήλιο και το κάλλος του ουράνιου τόξου.
Ποιοί είναι αυτοί πού δέ θα γευτούν θάνατο προτού δουν τη βασιλεία του Θεού να ’ρχεται δυναμικά; Ο Κύριος, πού μιλούσε στους μαθητές Του μα και σ’ ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων, είπε: «εισί τινες των ωδε εστηκότων». Είναι μερικοί απ’ αυτούς πού τώρα βρίσκονται εδώ, ανάμεσα μας. Ποιούς εννοεί, επομένως;
Πρώτα εννοεί εκείνους πού έχουν τηρήσει την εντολή Του ν’ απαρνηθούν τον εαυτό τους και ν’ αναλάβουν το σταυρό τους. Αυτοί, αν και ζουν σ’ αυτόν τον κόσμο, θα νιώσουν μέσα τους τη δύναμη της βασιλείας του Θεού. Το Πνεύμα του Θεού θα τούς επισκιάσει, θα τούς καθαρίσει και θα τούς αγιάσει, θα τούς ανοίξει τις πύλες των μυστηρίων του ουρανού, όπως έγινε αργότερα στον πρωτομάρτυρα Στέφανο και στους αποστόλους.
Δεν είδαν τη βασιλεία του Θεού δυναμικά οι απόστολοι την ημέρα της Πεντηκοστής, τη στιγμή πού έλαβαν δύναμιν εξ ύψους; Κι ο Στέφανος «υπάρχων πλήρης Πνεύματος 'Αγίου, ατενίσας εις τον ουρανόν είδε δόξαν Θεού» (Πράξ. ζ'55).Ο ευαγγελιστής Ιωάννης δεν είδε τη βασιλεία του Θεού πριν από το σωματικό του θάνατο; Ο απόστολος Παύλος δεν ανέβηκε ως τον τρίτο ουρανό προτού γευτεί θάνατο; Ας αφήσουμε όμως τούς αποστόλους κατά μέρος. Ποιός ξέρει πόσοι από κείνους πού παρακολουθούσαν και ακουγαν τον Κύριο ένιωσαν τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος και είδαν τη βασιλεία του Θεού να ’ρχεται προτού εγκαταλείψουν τον κόσμο αυτό;
Έκτος όμως από την ερμηνεία αυτή, κάποιοι ευαγγελικοί σχολιαστές δίνουν στα παραπάνω λόγια του Χριστού διαφορετική ερμηνεία. Εκτιμούν ότι τα λόγια αυτά του Σωτήρα μας αναφέρονται στους τρεις αποστόλους, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, πού λίγο καιρό αργότερα είδαν τον Κύριο να μεταμορφώνεται στο όρος Θαβώρ και να συνομιλεί με τον Ηλία και το Μωυσή. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πώς η ερμηνεία αυτή είναι σωστή, μα δεν αποκλείει και την άλλη. Οι τρεις απόστολοι σίγουρα είδαν τη βασιλεία του Θεού δυναμικά στο Όρος Θαβώρ, όταν ο Κύριος Ιησούς εμφανίστηκε με την ουράνια δόξα Του, ενώ από τον άλλο κόσμο εμφανίστηκαν ό Μωυσής κι ο Ηλίας, ό ένας στα δεξιά κι ο άλλος αριστερά Του. Δεν πρέπει όμως να πιστεύουμε πώς αυτή ήταν η μοναδική περίπτωση πού άνθρωποι θνητοί είδαν τη βασιλεία του Θεού να έρχεται δυναμικά. Το περιστατικό του όρους Θαβώρ ήταν πραγματικά εκθαμβωτικό, μα δεν αποκλείει τις αμέτρητες άλλες περιπτώσεις θνητών ανθρώπων πού είδαν σ’ αυτή τη ζωή, αν και με διαφορετικό τρόπο, τη βασιλεία του Θεού δυναμικά και ένδοξα.
Αν το επιθυμούμε, μπορούμε κι εμείς να δούμε τη βασιλεία του Θεού να ’ρχεται «εν δυνάμει και δόξα» προτού γευτούμε το σωματικό θάνατό μας. Οι συνθήκες με τις οποίες θα μάς αποκαλυφτεί ξεκαθαρίζονται στο σημερινό ευαγγέλιο. Ας αγωνιστούμε να νεκρώσουμε την παλιά μας ψυχή, την αμαρτωλή ζωή μας. Ας μάθουμε πώς είναι προτιμότερο και πιο σπουδαίο στον άνθρωπο να σώσει την ψυχή του παρά να κερδίσει τον κόσμο ολόκληρο. Έτσι θ’ αξιωθούμε με το έλεος Του να δούμε τη βασιλεία του Θεού, μεγάλη σέ δύναμη κι ασύγκριτη σέ δόξα, εκεί πού οι άγγελοι μαζί με τούς άγιους δοξολογούν μέρα και νύχτα τον Ζώντα Θεό, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, την όμοούσια και αδιαίρετη Τριάδα, τώρα και πάντα και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΟΤΣΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου