ΝΕΚΤΑΡ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Τώρα που ζω, τώρα που ζεις,
ΤΩΡΑ ν’ αγαπηθούμε.

Μετά, θα είναι αργά.

ΤΩΡΑ να πω λόγια ζεστά.
Να σε κοιτάξω φιλικά,
και να σε εκτιμήσω.
Έμπρακτα:
Με λόγια, άγγιγμα, αγκαλιά,
λεφτά ή ό, τι άλλο.

Μια ενθάρρυνση παρηγοριάς
να δώσω στην ψυχή σου.
Και να παινέψω ειλικρινά
την τόση ομορφιά σου.

Στην προκοπή σου να χαρώ,
στον πόνο σου να κλάψω.
Να ‘ χω το θάρρος να σου πω
πως σε θαυμάζω κι όλας!

Μου το ‘πε σήμερα όλα αυτά
της Αίγινας ο Άγιος.

Όσο ζούσε,
πίκρα και δηλητήριο.
Μετά, λιβανωτά.

Συκοφαντίες φοβερές
άκουσε στη ζωή του.
Αδίστακτα του φέρθηκαν
οι Φαρισαίοι τού τότε.
Ράσο φορώντας καθαρό
και χρυσαφένια μίτρα…

Πόνεσε, έκλαψε πικρά,
τον πότισαν κακίες.
Τώρα ναούς του χτίζουνε
σ’ όλες τις πολιτείες.

Στο ταπεινό του Εικόνισμα
τον είδα να μου γνέφει
και να μου λέει ταπεινά
αυτό να σου μηνύσω:

¨Ποτέ παιδιά μην κάνετε,
ό, τι κάναν σε μένα.
Αγάπη πάντα να έχετε,
πείτε καμιά συγγνώμη.

Και το παιδί σου μην αργείς
φιλιά να το χορτάσεις.

Κι αν έχεις άντρα δύσκολο,
μη του μιλάς σαν ξένη.
Η αγάπη είναι το μυστικό
γαλήνη εντός σου αν θέλεις.

Το νέκταρ της καρδίας σου,
φρόντισε να τρυγήσεις.
Αλλιώς θα ζήσεις άσκοπα
τα χρόνια σου θα χάνεις…

Όλα αυτά τα μυστικά
θ’ ανθίσουν στην καρδιά σου
αν τα ζητάς στην προσευχή
ο Κύριος να στα δώσει.

Θα του μιλήσω όμως κι εγώ.
Για εσέ θα μεσιτεύσω.
Όταν με βλέπει χαίρεται,
μου κάνει το χατίρι.

Διότι με λεν Νεκτάριο!...
Και το ‘χω αποδείξει,
πως της καρδιάς μου οι βυθοί
νέκταρος είναι βρύση... ¨