Ὁ Ἅγιος Μιχαὴλ ὁ Ὁσιομάρτυρας καὶ οἱ σὺν αὐτῷ 36 Ὁσιομάρτυρες

 Οἱ Ὁσιομάρτυρες αὐτοί, ὑπῆρξαν στὰ χρόνια του βασιλιὰ Κωνσταντίνου ΣΤ’ καὶ τῆς μητέρας του Εἰρήνης (780).

Κατοικοῦσαν στὴ Μονὴ Ζώβη, ποὺ βρισκόταν κοντὰ στὴ Σεβαστούπολη. Ἐπειδὴ τότε ὁ Ἀμηρᾶς τῶν Ἀγαρηνῶν, Ἀλεὶμ ὀνομαζόμενος, πολεμοῦσε τὴν χώρα ἐκείνη, συνέλαβε καὶ τοὺς Ὅσιους αὐτοὺς Πατέρες, καὶ τοὺς παρακινοῦσε νὰ ἀρνηθοῦν τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ. Ὁ δὲ Ὅσιος ἡγούμενος Μιχαήλ, ἔλεγξε δριμύτατα τὸν Ἀγαρηνὸ ἄρχοντά , τους δὲ Μοναχοὺς του ἐνθάρρυνε νὰ ὑπομείνουν γενναία τὸν θάνατο γιὰ τὸν Χριστό.

Ἔτσι, ὅλοι ἀποκεφαλίστηκαν γιὰ τὴν δόξα τοῦ Χριστοῦ.