Στον σημερινό κάμπο του Λεσινίου υπήρχε μια μεγάλη λίμνη η Κυνία που ονομάστηκε έτσι από έναν λόφο που έμοιαζε με δόντι τον Κύνιο και εισχωρούσε στα νερά της. Δυτικά του λόφου υπήρχε ένα νησάκι συνολικής έκτασης 600 στρεμμάτων και με υψόμετρο 50 μέτρων όπου στην αρχαιότητα φέρεται ότι ήταν ο προμαχώνας των Οινιάδων, ήταν οχυρωμένο και γνωστό ως Νάσος που στην Δωρική γλωσσά σημαίνει Νήσος. Σ’ αυτό το νησάκι εύρισκαν καταφύγιο κάθε είδους κατατρεγμένοι την περίοδο της Τουρκοκρατίας.
Μια ομάδα κατατρεγμένων Λεσινιωτών από τον Τούρκο έπαρχο της περιοχής που έδρευε τότε στη Γούρια, το καλοκαίρι του 1553 μ.Χ., ενώ είχαν γείρει να κοιμηθούν κάτω από μια αγριελιά, αντίκρισαν στον ορίζοντα ένα παράξενο φωτεινό σύννεφο που τους πλησίαζε. Ήταν βράδυ 22 Αυγούστου ξημερώνοντας 23 και το σύννεφο ήρθε και στάθηκε στην κορυφή της αγριελιάς. Οι σαστισμένοι χωρικοί πανικόβλητοι κοιτάζουν στην κορυφή του δένδρου και μένουν άφωνοι από την θεια όψη της θεομήτορος που κρατούσε στην αγκαλιά της το θειο βρέφος!!!
Όλο το βράδυ ξαγρύπνησαν σταυροκοπούμενοι και προσευχόμενοι. Το ξημέρωμα αντικρίζουν την εικόνα της Παναγίας στα φύλλα της αγριελιάς.
Από κείνη τη βραδιά η αγρυπνία γίνεται κάθε χρόνο στον χώρο που εμφανίστηκε η Παναγία όπου σήμερα υπάρχει περίβλεπτος Ιερά Μονή και το βράδυ της 22ης Αυγούστου γίνεται θρησκευτική πανήγυρις. Με το που βρίσκουν την εικόνα της Θεοτόκου οι χριστιανοί χωρικοί τη μεταφέρουν στην εκκλησία του χωριού τους «Εισόδια της Θεοτόκου» που εκείνη την εποχή ήταν μετόχι του Πανάγιου Τάφου και σώζεται έως σήμερα ως βυζαντινό μνημείο απείρου κάλους. Μάταια όμως διότι με το ξημέρωμα η εικόνα εμφανιζόταν στο νησάκι που είχε διαλέξει ως κατοικία της. Οι κάτοικοι του χωριού έφτιαξαν στην αρχή ένα εικονοστάσι και γύρω στο 1595 μ.Χ. στις 11 Οκτώβρη έχτισαν στη θέση της αγριελιάς την πρώτη εκκλησία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου