Ἡ Σιωπὴ

Ἡ σιωπή πού ἀσκεῖται μ’ ἐπίγνωση καί διάκριση, εἶναι:

μητέρα τῆς προσευχῆς,
ἀνάκληση ἀπό τήν αἰχμαλωσία τῶν παθῶν,
ἐπιστάτης τῶν λογισμῶν,
σκοπός πού παρατηρεῖ τούς ἐχθρούς,
δέσμευση τοῦ πνευματικοῦ πένθους γιά τίς ἁμαρτίες μας,
φίλη τῶν καρδιακῶν δακρύων πού εἶναι καρποί τῆς προσευχῆς,
καλλιεργητής τῆς μνήμης τοῦ θανάτου,
ἐχθρός τοῦ ἀδιάκριτου θάρρους,
σύζυγος τῆς ἡσυχίας,
ἀντίπαλος τῆς τάσης νά κάνεις τόν δάσκολο,
μυστική πνευματική πρόοδος,
κρυφή πνευματική ἀνάβαση.