(Α´ Κορ. α´ 18-24)
Αδελφοί, ὁ λόγος ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι. Γέγραπται γάρ· «᾿Απολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν, καὶ τὴν σύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήσω». Ποῦ σοφός; Ποῦ γραμματεύς; Ποῦ συζητητὴς τοῦ αἰῶνος τούτου; Οὐχὶ ἐμώρανεν ὁ Θεὸς τὴν σοφίαν τοῦ κόσμου τούτου; ᾿Επειδὴ γὰρ ἐν τῇ σοφίᾳ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔγνω ὁ κόσμος διὰ τῆς σοφίας τὸν Θεόν, εὐδόκησεν ὁ Θεὸς διὰ τῆς μωρίας τοῦ κηρύγματος σῶσαι τοὺς πιστεύοντας. ᾿Επειδὴ καὶ ᾿Ιουδαῖοι σημεῖον αἰτοῦσι καὶ ῞Ελληνες σοφίαν ζητοῦσιν, ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον, ᾿Ιουδαίοις μὲν σκάνδαλον, ῞Ελλησι δὲ μωρίαν, αὐτοῖς δὲ τοῖς κλητοῖς, ᾿Ιουδαίοις τε καὶ ῞Ελλησι, Χριστὸν Θεοῦ δύναμιν καὶ Θεοῦ σοφίαν.
Απόδοση σε απλή γλώσσαΑδελφοί, τὸ κήρυγμα γιὰ τὸν σταυρικὸ θάνατο τοῦ Χριστοῦ εἶναι μωρία γι’ αὐτοὺς ποὺ
πᾶνε πρὸς τὸν χαμό τους· γιὰ μᾶς ὅμως ποὺ εἴμαστε στὸν δρόμο τῆς σωτηρίας εἶναι ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ. ῾Ο Θεὸς διακηρύττει στὴ Γραφή· Θὰ ἀφανίσω τὴ σοφία τῶν σοφῶν, καὶ τῶν ἔξυπνων τὴν ἐξυπνάδα θὰ τὴν καταπατήσω. Ποῦ, λοιπόν, νὰ βρεθεῖ σοφός; ποῦ νὰ βρεθεῖ ἔμπειρος στὶς Γραφές; ποῦ νὰ βρεθεῖ ἀπολογητὴς αὐτοῦ ἐδῶ τοῦ αἰώνα; ῾Ο Θεὸς ἀπέδειξε πὼς ἡ σοφία αὐτοῦ τοῦ κόσμου εἶναι μωρία. Πράγματι, ἐπειδὴ οἱ ἄνθρωποι δὲν μπόρεσαν μὲ τὴ σοφία τους ν’ ἀναγνωρίσουν τὸν ἀληθινὸ Θεὸ μέσα στὰ δημιουργήματά του, ποὺ φανερώνουν τὴ σοφία του, ὁ Θεὸς εὐδόκησε νὰ σώσει μὲ τὴ μωρία τοῦ κηρύγματος ἀπὸ τὸν τελικὸ ὄλεθρο ἐκείνους ποὺ θὰ πιστέψουν. Οἱ ᾿Ιουδαῖοι ζητοῦν ὡς ἀποδείξεις θαύματα καὶ οἱ ἐθνικοὶ φιλοσοφικὲς ἀλήθειες. ᾿Εμεῖς ὅμως κηρύττουμε τὸν σωτήρα Χριστό, καὶ μάλιστα σταυρωμένον -ἕνα κήρυγμα προσβλητικὸ γιὰ τοὺς ᾿Ιουδαίους κι ἀνόητο γιὰ τοὺς ἐθνικούς· γι’ αὐτοὺς ὅμως ποὺ κάλεσε ὁ Θεός, ᾿Ιουδαίους καὶ ἐθνικούς, ὁ Χριστὸς ποὺ κηρύττουμε εἶναι τοῦ Θεοῦ ἡ δύναμη καὶ τοῦ Θεοῦ ἡ σοφία.
Αδελφοί, ὁ λόγος ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι. Γέγραπται γάρ· «᾿Απολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν, καὶ τὴν σύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήσω». Ποῦ σοφός; Ποῦ γραμματεύς; Ποῦ συζητητὴς τοῦ αἰῶνος τούτου; Οὐχὶ ἐμώρανεν ὁ Θεὸς τὴν σοφίαν τοῦ κόσμου τούτου; ᾿Επειδὴ γὰρ ἐν τῇ σοφίᾳ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔγνω ὁ κόσμος διὰ τῆς σοφίας τὸν Θεόν, εὐδόκησεν ὁ Θεὸς διὰ τῆς μωρίας τοῦ κηρύγματος σῶσαι τοὺς πιστεύοντας. ᾿Επειδὴ καὶ ᾿Ιουδαῖοι σημεῖον αἰτοῦσι καὶ ῞Ελληνες σοφίαν ζητοῦσιν, ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον, ᾿Ιουδαίοις μὲν σκάνδαλον, ῞Ελλησι δὲ μωρίαν, αὐτοῖς δὲ τοῖς κλητοῖς, ᾿Ιουδαίοις τε καὶ ῞Ελλησι, Χριστὸν Θεοῦ δύναμιν καὶ Θεοῦ σοφίαν.
Απόδοση σε απλή γλώσσαΑδελφοί, τὸ κήρυγμα γιὰ τὸν σταυρικὸ θάνατο τοῦ Χριστοῦ εἶναι μωρία γι’ αὐτοὺς ποὺ
πᾶνε πρὸς τὸν χαμό τους· γιὰ μᾶς ὅμως ποὺ εἴμαστε στὸν δρόμο τῆς σωτηρίας εἶναι ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ. ῾Ο Θεὸς διακηρύττει στὴ Γραφή· Θὰ ἀφανίσω τὴ σοφία τῶν σοφῶν, καὶ τῶν ἔξυπνων τὴν ἐξυπνάδα θὰ τὴν καταπατήσω. Ποῦ, λοιπόν, νὰ βρεθεῖ σοφός; ποῦ νὰ βρεθεῖ ἔμπειρος στὶς Γραφές; ποῦ νὰ βρεθεῖ ἀπολογητὴς αὐτοῦ ἐδῶ τοῦ αἰώνα; ῾Ο Θεὸς ἀπέδειξε πὼς ἡ σοφία αὐτοῦ τοῦ κόσμου εἶναι μωρία. Πράγματι, ἐπειδὴ οἱ ἄνθρωποι δὲν μπόρεσαν μὲ τὴ σοφία τους ν’ ἀναγνωρίσουν τὸν ἀληθινὸ Θεὸ μέσα στὰ δημιουργήματά του, ποὺ φανερώνουν τὴ σοφία του, ὁ Θεὸς εὐδόκησε νὰ σώσει μὲ τὴ μωρία τοῦ κηρύγματος ἀπὸ τὸν τελικὸ ὄλεθρο ἐκείνους ποὺ θὰ πιστέψουν. Οἱ ᾿Ιουδαῖοι ζητοῦν ὡς ἀποδείξεις θαύματα καὶ οἱ ἐθνικοὶ φιλοσοφικὲς ἀλήθειες. ᾿Εμεῖς ὅμως κηρύττουμε τὸν σωτήρα Χριστό, καὶ μάλιστα σταυρωμένον -ἕνα κήρυγμα προσβλητικὸ γιὰ τοὺς ᾿Ιουδαίους κι ἀνόητο γιὰ τοὺς ἐθνικούς· γι’ αὐτοὺς ὅμως ποὺ κάλεσε ὁ Θεός, ᾿Ιουδαίους καὶ ἐθνικούς, ὁ Χριστὸς ποὺ κηρύττουμε εἶναι τοῦ Θεοῦ ἡ δύναμη καὶ τοῦ Θεοῦ ἡ σοφία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου