Ο Όσιος Αντώνιος καταγόταν από τη Βέροια της Μακεδονίας και έζησε στο τέλος του 10ου ή στις αρχές του 11ου αιώνα μ.Χ. Νέος ακόμη πήγε στην Μονή της Πιερίας, κοντά στην κοιλάδα του ποταμού Αλιάκμονα όπου έγινε μοναχός, τύπος και κανόνας σ’ όλη την αδελφότητα. Οι πνευματικοί του αγώνες κράτησαν εκεί 20 χρόνια.
Στη συνέχεια αποχώρησε από την μονή της μετανοίας του και με την άδεια του ηγουμένου εγκαταστάθηκε σε μια κοντινή σπηλιά. Εκεί ασκήτεψε για 50 χρόνια με αυστηρή προσευχή και άσκηση και κοιμήθηκε ειρηνικά, σε ηλικία 94 ετών. Το ιερό λείψανό του παρέμεινε άταφο και άφθαρτο για πολλές ημέρες, μέχρι που το βρήκαν κάποιοι κυνηγοί. Το περισυνέλεξαν και το έθαψαν με ευλάβεια και τιμές στη Βέροια, ενώ στον τόπο της ταφής του έκτισαν ναό στ’ όνομά του, ο οποίος σώζεται μέχρι σήμερα.
Ο Όσιος Αντώνιος ο νέος ο Θαυματουργός είναι πολιούχος της Βέροιας.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Μέγα καύχημα, καὶ πολιοῦχον, σὲ πλουτίσασα πόλις Βεροίας, θεοφόρε παμμάκαρ Ἀντώνιε, τῇ σῇ πρεσβείᾳ προστρέχει ἑκάστοτε, προσπτυσσομένη τὴν πάντιμον Κάραν σου. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἀσκητικῶς ἀκολουθήσας Κυρίῳ, τῶν ὑπὲρ φύσιν ἠξιώθης χαρίτων, ὡς τῆς σαρκὸς νεκρώσας τὰ φρονήματα, Ὅσιε Ἀντώνιε, μιμητὰ τῶν Ἀγγέλων, μεθ’ ὧν ἀεὶ πρέσβευε, πάσης ῥύεσθαο βλάβης, τοὺς σὲ τιμῶντας Πάτερ εὐλαβῶς, πᾶσιν αἰτούμενος, χάριν καὶ ἔλεος.
Μεγαλυνάριον
Ἤσκησας θεόφρον ὑπερφυῶς, καὶ ἐθαυμαστώθης, τῇ τοῦ Πνεύματος δωρεᾷ. Ὅθεν τῆς Βεροίας, ἡ πόλις σὲ γεραίρει, ὡς θεῖον πολιοῦχον, Πάτερ Ἀντώνιε.
Στη συνέχεια αποχώρησε από την μονή της μετανοίας του και με την άδεια του ηγουμένου εγκαταστάθηκε σε μια κοντινή σπηλιά. Εκεί ασκήτεψε για 50 χρόνια με αυστηρή προσευχή και άσκηση και κοιμήθηκε ειρηνικά, σε ηλικία 94 ετών. Το ιερό λείψανό του παρέμεινε άταφο και άφθαρτο για πολλές ημέρες, μέχρι που το βρήκαν κάποιοι κυνηγοί. Το περισυνέλεξαν και το έθαψαν με ευλάβεια και τιμές στη Βέροια, ενώ στον τόπο της ταφής του έκτισαν ναό στ’ όνομά του, ο οποίος σώζεται μέχρι σήμερα.
Ο Όσιος Αντώνιος ο νέος ο Θαυματουργός είναι πολιούχος της Βέροιας.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Μέγα καύχημα, καὶ πολιοῦχον, σὲ πλουτίσασα πόλις Βεροίας, θεοφόρε παμμάκαρ Ἀντώνιε, τῇ σῇ πρεσβείᾳ προστρέχει ἑκάστοτε, προσπτυσσομένη τὴν πάντιμον Κάραν σου. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἀσκητικῶς ἀκολουθήσας Κυρίῳ, τῶν ὑπὲρ φύσιν ἠξιώθης χαρίτων, ὡς τῆς σαρκὸς νεκρώσας τὰ φρονήματα, Ὅσιε Ἀντώνιε, μιμητὰ τῶν Ἀγγέλων, μεθ’ ὧν ἀεὶ πρέσβευε, πάσης ῥύεσθαο βλάβης, τοὺς σὲ τιμῶντας Πάτερ εὐλαβῶς, πᾶσιν αἰτούμενος, χάριν καὶ ἔλεος.
Μεγαλυνάριον
Ἤσκησας θεόφρον ὑπερφυῶς, καὶ ἐθαυμαστώθης, τῇ τοῦ Πνεύματος δωρεᾷ. Ὅθεν τῆς Βεροίας, ἡ πόλις σὲ γεραίρει, ὡς θεῖον πολιοῦχον, Πάτερ Ἀντώνιε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου