Βρισκόμαστε ήδη στην πρώτη εβδομάδα της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και από απόψε η μητέρα μας Εκκλησία, με την Ακολουθία των Χαιρετισμών, δίνει σε μας, τα παιδιά Της, την ευκαιρία να πάρουμε συνοδοιπόρο σ΄ αυτό μας το ταξίδι προς το Άγιο Πάσχα την Παναγία. Και το γεγονός αυτός μας δίνει δύναμη, θάρρος και ελπίδα, αλλά και μία μυστική χαρά, η οποία, σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, δημιουργεί κατάνυξη στην ψυχή. Αλλά, τί είναι χαρά;
Μήπως, απλώς, μια ευχάριστη κατάσταση της ψυχής; Μήπως, η ανακούφιση που προκαλείται στην ψυχή, όταν αυτή απαλλάσσεται από φόβους και δοκιμασίες;
Ποιος μπορεί να δώσει έναν ορισμό στη χαρά που κάποτε όλοι μας γευτήκαμε, αλλά δεν μπορούμε να την εκφράσουμε με λόγια; Τελικά, χαρά, σύμφωνα με τους λόγους των αγίων Πατέρων, είναι η κοινωνία μας με το Θεό. Τί σημαίνει, όμως, αυτό;
Ο πρώτος παράδεισος, ο επίγειος, στον οποίο ο Πανάγαθος Θεός έθεσε τον άνθρωπο να ζει, ήταν τόπος χαράς και μακαριότητος για τους πρωτοπλάστους και η μεγαλύτερη απόλαυση και χαρά τους ήταν η επικοινωνία τους με τον Πλάστη και Δημιουργό τους. Αλλά αυτή η χαρά κράτησε μέχρι τη στιγμή που η παρακοή έφερε δυστυχία, πόνο, λύπη και το θάνατο στη ζωή του ανθρώπου. Στη συνέχεια, το ερώτημα του Θεού προς τον πρωτόπλαστο Αδάμ, «πού είσαι;», κρύβει όλο το δράμα της ανθρωπότητας. Ο Θεός αναζητεί τον άνθρωπο και ο άνθρωπος κρύβεται πια από τον Θεό. Αυτός που άλλοτε συναντούσε το Θεό και χαιρόταν την παρουσία και επικοινωνία μαζί Του, τώρα δεν έχει πρόσωπο να Τον κοιτάξει∙ ντρέπεται, κρύβεται και χάνει την κοινωνία του Θεού.
Έτσι, χάνοντας ο άνθρωπος τον Θεό, έχασε και τη χαρά του. Έφυγε από τον Παράδεισο της τρυφής και ήλθε στη γη του πόνου, των θλίψεων, των δακρύων και της φθοράς. Άλλα, όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, ο Θεός έστειλε τον Υιό Του τον Μονογενή, για να αποκατασταθεί και πάλι η κοινωνία ανθρώπου και Θεού∙ και αυτό το γεγονός γίνεται η πιο μεγάλη χαρά «παντί τω λαώ», σύμφωνα με τους λόγους του Αρχαγγέλου Γαβριήλ.
Ο Αρχάγγελος προσφωνεί με τη λέξη «χαίρε» την Υπεραγία Θεοτόκο και ο κόσμος όλος δι΄ Αυτής τρυγά τους καρπούς της χαράς, θα μας πει ο Άγιος Φώτιος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και ο Άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας θα συμπληρώσει ότι δεν είναι δυνατόν να χαίρει ο άνθρωπος, εάν δεν έλθει μέσα μας ο Κύριος, γιατί αυτός είναι ο μόνος που φέρνει τη χαρά στις ψυχές των ανθρώπων. Η παρουσία, λοιπόν, του Χριστού, που γεννήθηκε από τη Θεοτόκο, φέρνει τη χαρά στους
ανθρώπους, με την προϋπόθεση, όμως, ότι εκείνοι θα ψάξουν και θα αναζητήσουν αυτή τη χαρά στη ζωή τους.
Σήμερα που η χαρά, δυστυχώς, λείπει από τις καρδιές των περισσοτέρων, σήμερα που ο κόσμος βιώνει δύσκολες ημέρες και ώρες, με φτώχεια, με πείνα, με ανεργία, με ανέχεια, με προβλήματα οικονομικής φύσεως και όχι μόνο, θα πρέπει να αναζητήσουμε την αιτία όλων αυτών και να βρούμε λύση. Η απάντηση είναι ότι πολλές φορές στη ζωή μας ξεχάσαμε τον Θεό, τον αποστραφήκαμε και τον περιθωριοποιήσαμε, νομίζοντας ότι κέντρο όλων είμαστε εμείς γι΄ αυτό τώρα τρυγάμε τους πικρούς καρπούς της αποστασίας μας.
Όμως, αδερφοί μου, ποτέ δεν είναι αργά, δεν χάθηκαν όλα, υπάρχει λύση.
Ας δείξουμε έμπρακτη μετάνοια, και ας παρακαλέσουμε την Παναγία, που έγινε η αιτία να νικηθεί η αμαρτία και να λάμψει η αληθινή χαρά στις ψυχές των ανθρώπων, να γίνει και για μας βοήθεια στην απελπισία μας, ελπίδα σωτηρίας, αιτία χαράς στη ζωή μας. Κι εμείς, εμπνεόμενοι από τη χαρά της Θεοτόκου, που έφερε στο κόσμο τον Σωτήρα Χριστό, ας μη χαιρόμαστε με τις κούφιες κοσμικές χαρές, αλλά με τη χαρά που προέρχεται από τον Υιό Της. Αυτή είναι η μοναδική και απαραίτητη χαρά, την οποία είθε να αποκτήσουμε όλοι με τις πρεσβείες της. ΑΜΗΝ!
Αρχιμ. Ε.Δ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου