1. «ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ» ΕΝΤΟΛΕΣ;
Ὁ Κύριός μας μᾶς ξεκαθαρίζει στό σημερινό ἱερό εὐαγγέλιο ὅτι δέν ὑπάρχουν μικρές καί μεγάλες ἐντολές. Γιά νά μᾶς ξεκαθαρίσει ὁ Κύριος ὅτι ὅλες οἱ ἐντολές ἔχουν τήν θέσι τους, μᾶς προειδοποιεῖ: Ἐκεῖνος πού θά παραβεῖ ἔστω καί μία ἀπό τίς ἐντολές του ἐκεῖνες πού θά θεωρήσει πώς εἶναι μικρές, καί διδάξει τούς ἄλλους ἀνθρώπους νά τίς περιφρονοῦν, θά εἶναι ἀνάξιος νά κληρονομήσει τή βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Θά πρέπει ἐδῶ βέβαια νά ξεκαθαρίσουμε ὅτι ὁ Κύριος δέν λέει πώς θά πάει στήν κόλασι ὅποιος ἀπό ἀδυναμία ἤ ἀπροσεξία ἤ αἰφνιδιασμό ἔπεσε σέ κάποιο ἁμάρτημα καί κατόπιν μετενόησε. Ἀλλά ὅποιος συνειδητῶς θεώρησε ὅτι ἡ συγκεκριμένη παράβασι δέν ἀποτελεῖ σοβαρή ἁμαρτία. Ὅταν λοιπόν ὁ ἄνθρωπος περιφρονεῖ τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ ἐπειδή τήν θεωρεῖ μικρή καί ἄνευ σημασίας καί τήν παραβαίνει συνειδητῶς καί δίνει ἔτσι παράδειγμα καί γιά τούς ἄλλους, τότε ἡ καταδίκη του θά εἶναι ἀναπόφευκτη.
Τό συμπέρασμα εἶναι ὅτι ὅλες οἱ ἐντολές εἶναι ἱερές καί πρέπει νά τίς ἐφαρμόζουμε. Ὁ ἱερός Χρυσόστομος μᾶς λέει ὅτι «ἐλαχίστας αὐτάς ἐκάλεσε καίτοι οὕτω μεγάλας καί ὑψηλάς οὔσας». Καί ὅποιος περιφρονεῖ κάποιες ἐντολές τοῦ Θεοῦ πού τίς θεωρεῖ μικρές, ἀπορρίπτει τόν Κύριό μας ὡς ἀλάθητο νομοθέτη, ὡς θεάνθρωπο Κύριο. Καί καθιστᾶ τόν ἑαυτό του νομοθέτη σοφότερο καί ἀνώτερο τοῦ Θεοῦ. Εἶναι παράλογο καί μόνο νά τό σκεφθεῖ κανείς. Τό θέμα αὐτό βέβαια δέν ἀφορᾶ μόνο τούς αἱρετικούς οἱ ὁποῖοι διέστρεψαν κάποιες ἀλήθειες τῆς πίστεως, ἀλλά ἀφορᾶ ὅλους μας. Διότι οἱ πιστοί χριστιανοί σήμερα δέν κινδυνεύουμε τόσο ἀπό τούς αἱρετικούς, τούς ὁποίους γνωρίζουμε καί προφυλασσόμαστε ἀπό αὐτούς, ἀλλά ἀπό μιά ἄλλη μεγάλη παγίδα. Ποιά εἶναι αὐτή;
2. ΑΠΟ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΣΤΑ ΜΕΓΑΛΑ
Τό μεγαλύτερο κίνδυνο μᾶς τόν λέει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός: «οἱ τῶν μικρῶν ὑπερορῶντες παθῶν καί ἁμαρτημάτων, τά μείζοντα ἐπεισάγουσι». Ὅταν ἀμνηστεύουμε καί περιφρονοῦμε μερικές ἐντολές τοῦ Θεοῦ, σιγά σιγά, χωρίς νά τό καταλαβαίνουμε θά ὁδηγηθοῦμε σέ μεγάλες ἀβαρίες καί πτώσεις. Διότι ὅλες οἱ ἐντολές τοῦ Θεοῦ ἔχουν μία ἀλληλοεξάρτηση. Ὅταν παραβαίνει κανείς μία, μαθαίνει νά φιμώνει τήν συνείδησή του, νά κλείνει τ’αὐτιά του στήν φωνή τοῦ Θεοῦ. Παράλληλα ὁ διάβολος παρουσιάζει ὅλες τίς ἁμαρτίες ὡς ἀσήμαντες μέχρι νά τίς ἐπιτελέσουμε. Στή συνέχεια ὅμως μᾶς ρίχνει ἀπό τό κακό στό χειρότερο.
Ἄς ἀναφέρουμε μερικά παραδείγματα. Λένε πολλοί: Τά βασικά νά προσέχουμε· μή κυττᾶμε τίς λεπτομέρειες. Εἶναι σπουδαῖο νά πῶ ἕνα ψεματάκι, ἕνα λόγο ἀπρεπῆ; Νά κάνω μιά μικρή παρανομία στήν ἐργασία μου; Νά μήν προσέξω γιά λίγο τά μάτια μου στήν τηλεόραση; Νά μή τηρήσω κάτι μικρό πού μοῦ εἶπε ὁ πνευματικός; Δέν εἶναι ἁμαρτία ἕνα «τσιγαράκι», ἕνα «ποτηράκι», λίγο ξενύχτι. Καί σιγά σιγά ξεθωριάζουν πνευματικῶς, ὁδηγοῦνται ἀπό τήν κοσμικότητα στήν ἀποστασία. Διότι ὅπως μᾶς λέγει ὁ ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος, «μικρά ἀμέλεια τίκτει μεγάλην ἁμαρτίαν». Τά μικρά σφάλματα εἶναι ἡ ρίζα τῶν μεγάλων. Ὅσοι διέπραξαν μεγάλα καί φοβερά ἐγκλήματα κάποτε ξεκίνησαν ἀπό μικρά παραστρατήματα.
Μάλιστα συμβαίνει συχνά στις μέρες μας καί κάποιοι χριστιανοί νά παρακινοῦν καί νά πείθουν τούς ἄλλους νά ἀδιαφορήσουν γιά κάποιες ἐντολές ἐπειδή δῆθεν σήμερα αὐτές δέν ἔχουν τόση σημασία, δέν μποροῦν νά ἐφαρμοσθοῦν. Ἤ ψάχνουν νά βροῦν δικαιολογίες γιά νά καθησυχάσουν τήν συνείδησί τους. Ἔτσι κάνουν ὅλοι σήμερα, λένε. Ἤ πολύ χειρότερα ἄλλοι περιφρονοῦν κάποιες ἐντολές τοῦ Θεοῦ μέ τό κακό παράδειγμά τους. Ὅταν μάλιστα κατέχουν μία θέσι στήν κοινωνία, ἐξασκοῦν χειρότερη ἐπίδρασι.
***
Ἀδελφοί, τό ὅτι ἡ κοινωνία μας σήμερα παραπαίει, ὀφείλεται στό ὅτι σιγά σιγά οἱ ἐχθροί τῆς πίστεως κατάφεραν νά ἀμβλύνουν λίγο λίγο τίς συνειδήσεις καί τά ἠθικά αἰσθητήρια τῆς κοινωνίας μας. Καί βλέπει κανείς στήν πατρίδα μας πόσο ἔχει ἀλλάξει τόσο ραγδαῖα σέ διάστημα λίγων δεκαετιῶν ἡ νοοτροπία καί ἡ ζωή τῶν πολλῶν ἔπειτα ἀπό σταδιακούς ἀπό μικρούς καί ἀδιόρατους συμβιβασμούς. Στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετά φόβου. Ἄς μᾶς ποῦν φανατικούς. Καμμία ὑποχώρησι στίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ καί στίς ἀλήθειες τῆς πίστεως. Στό δόγμα καί τό ἦθος ἐκπτώσεις δέν γίνονται.
Ὁ Κύριός μας μᾶς ξεκαθαρίζει στό σημερινό ἱερό εὐαγγέλιο ὅτι δέν ὑπάρχουν μικρές καί μεγάλες ἐντολές. Γιά νά μᾶς ξεκαθαρίσει ὁ Κύριος ὅτι ὅλες οἱ ἐντολές ἔχουν τήν θέσι τους, μᾶς προειδοποιεῖ: Ἐκεῖνος πού θά παραβεῖ ἔστω καί μία ἀπό τίς ἐντολές του ἐκεῖνες πού θά θεωρήσει πώς εἶναι μικρές, καί διδάξει τούς ἄλλους ἀνθρώπους νά τίς περιφρονοῦν, θά εἶναι ἀνάξιος νά κληρονομήσει τή βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Θά πρέπει ἐδῶ βέβαια νά ξεκαθαρίσουμε ὅτι ὁ Κύριος δέν λέει πώς θά πάει στήν κόλασι ὅποιος ἀπό ἀδυναμία ἤ ἀπροσεξία ἤ αἰφνιδιασμό ἔπεσε σέ κάποιο ἁμάρτημα καί κατόπιν μετενόησε. Ἀλλά ὅποιος συνειδητῶς θεώρησε ὅτι ἡ συγκεκριμένη παράβασι δέν ἀποτελεῖ σοβαρή ἁμαρτία. Ὅταν λοιπόν ὁ ἄνθρωπος περιφρονεῖ τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ ἐπειδή τήν θεωρεῖ μικρή καί ἄνευ σημασίας καί τήν παραβαίνει συνειδητῶς καί δίνει ἔτσι παράδειγμα καί γιά τούς ἄλλους, τότε ἡ καταδίκη του θά εἶναι ἀναπόφευκτη.
Τό συμπέρασμα εἶναι ὅτι ὅλες οἱ ἐντολές εἶναι ἱερές καί πρέπει νά τίς ἐφαρμόζουμε. Ὁ ἱερός Χρυσόστομος μᾶς λέει ὅτι «ἐλαχίστας αὐτάς ἐκάλεσε καίτοι οὕτω μεγάλας καί ὑψηλάς οὔσας». Καί ὅποιος περιφρονεῖ κάποιες ἐντολές τοῦ Θεοῦ πού τίς θεωρεῖ μικρές, ἀπορρίπτει τόν Κύριό μας ὡς ἀλάθητο νομοθέτη, ὡς θεάνθρωπο Κύριο. Καί καθιστᾶ τόν ἑαυτό του νομοθέτη σοφότερο καί ἀνώτερο τοῦ Θεοῦ. Εἶναι παράλογο καί μόνο νά τό σκεφθεῖ κανείς. Τό θέμα αὐτό βέβαια δέν ἀφορᾶ μόνο τούς αἱρετικούς οἱ ὁποῖοι διέστρεψαν κάποιες ἀλήθειες τῆς πίστεως, ἀλλά ἀφορᾶ ὅλους μας. Διότι οἱ πιστοί χριστιανοί σήμερα δέν κινδυνεύουμε τόσο ἀπό τούς αἱρετικούς, τούς ὁποίους γνωρίζουμε καί προφυλασσόμαστε ἀπό αὐτούς, ἀλλά ἀπό μιά ἄλλη μεγάλη παγίδα. Ποιά εἶναι αὐτή;
2. ΑΠΟ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΣΤΑ ΜΕΓΑΛΑ
Τό μεγαλύτερο κίνδυνο μᾶς τόν λέει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός: «οἱ τῶν μικρῶν ὑπερορῶντες παθῶν καί ἁμαρτημάτων, τά μείζοντα ἐπεισάγουσι». Ὅταν ἀμνηστεύουμε καί περιφρονοῦμε μερικές ἐντολές τοῦ Θεοῦ, σιγά σιγά, χωρίς νά τό καταλαβαίνουμε θά ὁδηγηθοῦμε σέ μεγάλες ἀβαρίες καί πτώσεις. Διότι ὅλες οἱ ἐντολές τοῦ Θεοῦ ἔχουν μία ἀλληλοεξάρτηση. Ὅταν παραβαίνει κανείς μία, μαθαίνει νά φιμώνει τήν συνείδησή του, νά κλείνει τ’αὐτιά του στήν φωνή τοῦ Θεοῦ. Παράλληλα ὁ διάβολος παρουσιάζει ὅλες τίς ἁμαρτίες ὡς ἀσήμαντες μέχρι νά τίς ἐπιτελέσουμε. Στή συνέχεια ὅμως μᾶς ρίχνει ἀπό τό κακό στό χειρότερο.
Ἄς ἀναφέρουμε μερικά παραδείγματα. Λένε πολλοί: Τά βασικά νά προσέχουμε· μή κυττᾶμε τίς λεπτομέρειες. Εἶναι σπουδαῖο νά πῶ ἕνα ψεματάκι, ἕνα λόγο ἀπρεπῆ; Νά κάνω μιά μικρή παρανομία στήν ἐργασία μου; Νά μήν προσέξω γιά λίγο τά μάτια μου στήν τηλεόραση; Νά μή τηρήσω κάτι μικρό πού μοῦ εἶπε ὁ πνευματικός; Δέν εἶναι ἁμαρτία ἕνα «τσιγαράκι», ἕνα «ποτηράκι», λίγο ξενύχτι. Καί σιγά σιγά ξεθωριάζουν πνευματικῶς, ὁδηγοῦνται ἀπό τήν κοσμικότητα στήν ἀποστασία. Διότι ὅπως μᾶς λέγει ὁ ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος, «μικρά ἀμέλεια τίκτει μεγάλην ἁμαρτίαν». Τά μικρά σφάλματα εἶναι ἡ ρίζα τῶν μεγάλων. Ὅσοι διέπραξαν μεγάλα καί φοβερά ἐγκλήματα κάποτε ξεκίνησαν ἀπό μικρά παραστρατήματα.
Μάλιστα συμβαίνει συχνά στις μέρες μας καί κάποιοι χριστιανοί νά παρακινοῦν καί νά πείθουν τούς ἄλλους νά ἀδιαφορήσουν γιά κάποιες ἐντολές ἐπειδή δῆθεν σήμερα αὐτές δέν ἔχουν τόση σημασία, δέν μποροῦν νά ἐφαρμοσθοῦν. Ἤ ψάχνουν νά βροῦν δικαιολογίες γιά νά καθησυχάσουν τήν συνείδησί τους. Ἔτσι κάνουν ὅλοι σήμερα, λένε. Ἤ πολύ χειρότερα ἄλλοι περιφρονοῦν κάποιες ἐντολές τοῦ Θεοῦ μέ τό κακό παράδειγμά τους. Ὅταν μάλιστα κατέχουν μία θέσι στήν κοινωνία, ἐξασκοῦν χειρότερη ἐπίδρασι.
***
Ἀδελφοί, τό ὅτι ἡ κοινωνία μας σήμερα παραπαίει, ὀφείλεται στό ὅτι σιγά σιγά οἱ ἐχθροί τῆς πίστεως κατάφεραν νά ἀμβλύνουν λίγο λίγο τίς συνειδήσεις καί τά ἠθικά αἰσθητήρια τῆς κοινωνίας μας. Καί βλέπει κανείς στήν πατρίδα μας πόσο ἔχει ἀλλάξει τόσο ραγδαῖα σέ διάστημα λίγων δεκαετιῶν ἡ νοοτροπία καί ἡ ζωή τῶν πολλῶν ἔπειτα ἀπό σταδιακούς ἀπό μικρούς καί ἀδιόρατους συμβιβασμούς. Στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετά φόβου. Ἄς μᾶς ποῦν φανατικούς. Καμμία ὑποχώρησι στίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ καί στίς ἀλήθειες τῆς πίστεως. Στό δόγμα καί τό ἦθος ἐκπτώσεις δέν γίνονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου