Στὸ βίο τοῦ ἁγίου Μαρτίνου, Ἐπισκόπου Φραγκίας, βρίσκομε τὴν ἑξῆς παράξενη διήγησι:
Ὁ ἅγιος Μαρτίνος ἦταν πολὺ ἐλεήμων. Τόσο, ὥστε στρατιώτης ἀκόμα, εἶχε δώσει τὴ μοναδική του χλαίνη σ’ ἕνα φτωχό.
Παρὰ ταῦτα, κάθε φορᾶ ποὺ τὸν ἔβλεπαν μερικοὶ ζητιάνοι, κουτσοὶ καὶ μισοπαράλυτοι, τὸ ἔβαζαν στὰ πόδια. Καὶ ξέρετε γιατί; Ἐπειδὴ ἔβλεπαν, πὼς ὁ ἅγιος Μαρτίνος ἔκανε ἐκτὸς ἀπὸ ἐλεημοσύνες καὶ πολλὰ θαύματα. Ναί, βλέποντας τὰ θαύματα τοῦ οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι, φοβήθηκαν μήπως τοὺς κάνη κάποια στιγμὴ καὶ αὐτοὺς καλά!
Ἦταν κουτσοὶ καὶ παράλυτοι. Ὅμως μὲ τὶς ἐλεημοσύνες ποὺ ἔπαιρναν, ζοῦσαν καλά. Χωρὶς δουλειὰ καὶ χωρὶς κόπο. Ἐνῶ σὰν ὑγιεῖς θὰ ἔπρεπε νὰ δουλεύουν. Καὶ μάλιστα σκληρά.
Τὸ σκέφτηκαν καλὰ καὶ προτίμησαν τὴν ἀρρώστειά τους! Ἔτσι, κάθε φορᾶ ποὺ ἔβλεπαν τὸν ἅγιο Μαρτίνο, τὸ ἔβαζαν στὰ πόδια, μὴν τυχὸν τοὺς προλάβη καὶ τοὺς θεραπεύση καὶ χάσουν τὰ ὄβολα!
Ἄραγε θὰ βρεθεῖ ἄνθρωπος νὰ ἀποδεχθῆ τὴν τακτική τους; Ὑπάρχει χειρότερο κατάντημα;
Καὶ ὅμως! Πόσοι δὲν τοὺς μιμοῦνται. Πόσοι δὲν ἀποφεύγουν συστηματικὰ νὰ πλησιάζουν τοὺς ἱερεῖς καὶ νὰ διαβάζουν τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ φόβο μὴν ἀνοίξουν τὰ μάτια τους καὶ ὑποχρεωθοῦν νὰ ἀλλάξουν τρόπο ζωῆς καὶ χάσουν ἔτσι τὶς εὐχαριστήσεις ποῦ ἔχουν! Δὲν εἶναι οἱ ἄνθρωποι ἄξιοι νὰ τοὺς λυπᾶται κανείς;
Γιὰ τὴν μετάνοια τὴν μοναδικὴ λύση στὰ ἀδιέξοδά μας.
Ὁ ἅγιος Μαρτίνος ἦταν πολὺ ἐλεήμων. Τόσο, ὥστε στρατιώτης ἀκόμα, εἶχε δώσει τὴ μοναδική του χλαίνη σ’ ἕνα φτωχό.
Παρὰ ταῦτα, κάθε φορᾶ ποὺ τὸν ἔβλεπαν μερικοὶ ζητιάνοι, κουτσοὶ καὶ μισοπαράλυτοι, τὸ ἔβαζαν στὰ πόδια. Καὶ ξέρετε γιατί; Ἐπειδὴ ἔβλεπαν, πὼς ὁ ἅγιος Μαρτίνος ἔκανε ἐκτὸς ἀπὸ ἐλεημοσύνες καὶ πολλὰ θαύματα. Ναί, βλέποντας τὰ θαύματα τοῦ οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι, φοβήθηκαν μήπως τοὺς κάνη κάποια στιγμὴ καὶ αὐτοὺς καλά!
Ἦταν κουτσοὶ καὶ παράλυτοι. Ὅμως μὲ τὶς ἐλεημοσύνες ποὺ ἔπαιρναν, ζοῦσαν καλά. Χωρὶς δουλειὰ καὶ χωρὶς κόπο. Ἐνῶ σὰν ὑγιεῖς θὰ ἔπρεπε νὰ δουλεύουν. Καὶ μάλιστα σκληρά.
Τὸ σκέφτηκαν καλὰ καὶ προτίμησαν τὴν ἀρρώστειά τους! Ἔτσι, κάθε φορᾶ ποὺ ἔβλεπαν τὸν ἅγιο Μαρτίνο, τὸ ἔβαζαν στὰ πόδια, μὴν τυχὸν τοὺς προλάβη καὶ τοὺς θεραπεύση καὶ χάσουν τὰ ὄβολα!
Ἄραγε θὰ βρεθεῖ ἄνθρωπος νὰ ἀποδεχθῆ τὴν τακτική τους; Ὑπάρχει χειρότερο κατάντημα;
Καὶ ὅμως! Πόσοι δὲν τοὺς μιμοῦνται. Πόσοι δὲν ἀποφεύγουν συστηματικὰ νὰ πλησιάζουν τοὺς ἱερεῖς καὶ νὰ διαβάζουν τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ φόβο μὴν ἀνοίξουν τὰ μάτια τους καὶ ὑποχρεωθοῦν νὰ ἀλλάξουν τρόπο ζωῆς καὶ χάσουν ἔτσι τὶς εὐχαριστήσεις ποῦ ἔχουν! Δὲν εἶναι οἱ ἄνθρωποι ἄξιοι νὰ τοὺς λυπᾶται κανείς;
Γιὰ τὴν μετάνοια τὴν μοναδικὴ λύση στὰ ἀδιέξοδά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου