Άγιος Τύχων (Επίσκοπος Ζαντόνκ)
Μεγάλο κακό η κακογλωσσιά. Μεγάλο κακό να ορμούν επάνω σου άλλοι, να σε σπιλώσουν!
Συμβαίνει. Ξαφνικά. Απότομα. Καί άλλοτε είναι μια δίκαιη κρίση του Θεού για μας· και άλλοτε όχι.
•Στην πρώτη περίπτωση, όταν είχαμε και εμείς φταίξει, όταν είχαμε υποπέσει σε κακές πράξεις και «ενέργειες», αποδίδοντας σε άλλους μομφές, ανάλογες με εκείνες που μας αποδίδουν, -έχομε χρέος να μη κολλάμε στο πόσο υποφέρομε, αλλά να φροντίζωμε, και να διορθώσωμε τα «πράγματα», αλλά και να διορθωθούμε. Καί τότε η καταφορά εναντίον μας θα σταματήσει.
•Στην περίπτωση, που μας κακολογούν με λόγια σκληρά, ένώ εμείς δεν θυμόμαστε να είχαμε ποτέ κάμει τέτοια λάθη σε βάρος άλλων, είναι φυσικό να αισθανόμαστε πολύ άσχημα.
* Μήπως όμως έχομε και τότε, υποχρέωση να κάνωμε την σκέψη, ότι μπορεί να μην είμαστε τόσο αθώοι, όσο το φανταζόμαστε;
* Μήπως εφέρθηκα και εγώ σε άλλους άσχημα, χωρίς να το καταλάβω, χωρίς να το θέλω;
* Μήπως, και έκρινα και κατέκρινα άλλους;
•Μην το ξεχνάτε ποτέ:
* Με το μέτρο που μετράτε, θα σας μετρήσουν.
* Με βάση τις αμαρτίες σας, θα κριθήτε.
* * *
Παράλληλα θα πρέπει, να μη ξεχνάμε και κάτι άλλο:
Η κάθε σε βάρος μας καταδρομή, δεν είναι μόνο κάτι κακό. Είναι, ταυτόχρονα, και ευεργεσία. Μας βοηθάει, να γίνωμε καλύτεροι· να αποκτήσωμε ταπείνωση. Η κακή γλώσσα, η γλώσσα δηλητήριο, είναι ένας «άγγελος σατάν», όπως λέγει ο απόστολος Παύλος (Β΄ Κορ. 12, 7), που τον στέλνει ο Θεός να μας «κολαφίζει», για να μη επαιρόμαστε. Γιά να μας βοηθήσει, να περιορίζωμε την έπαρσή μας, την μεγάλη και καλή ιδέα για τον εαυτό μας, την αυταρέσκειά μας.
Κάτι τέτοια τα επιτρέπει ο Θεός, για να μας κάμει να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας. Γιατί, μόνο όταν σκύψωμε στον έσω εαυτό μας, στον εσωτερικό μας κόσμο, στον τρόπο που αντιδράμε σε κάτι τέτοια, -θα μπορέσωμε να καταλάβωμε, τι κρύβεται μέσα μας: θυμός και οργή, ή καλωσύνη και πραότητα;
Απαντάς στις βρισιές εις βάρος σου και στις κακολογίες με μνησικακία και πικρία; Είναι φανερό, ότι μέσα σου έχεις οργή και θυμό.
Απαντάς με υπομονή και μακροθυμία; Μέσα σου έχεις ειρήνη και πραότητα.
Ποτέ λοιπόν ας μη το ξεχνάμε:
Οι βρισιές, οι συκοφαντίες, η κακογλωσσιά, μας βοηθούν να καταλάβωμε, τι έχομε μέσα μας· μας βοηθούν να ιδούμε τον εσωτερικό μας κόσμο.
Λίγο το έχεις;
Μετάφρ.: † ο Ν.Μ.
Περιοδικό Λυχνία, Ι. Μ. Νικοπόλεως και Πρεβέζης, 2010
Μεγάλο κακό η κακογλωσσιά. Μεγάλο κακό να ορμούν επάνω σου άλλοι, να σε σπιλώσουν!
Συμβαίνει. Ξαφνικά. Απότομα. Καί άλλοτε είναι μια δίκαιη κρίση του Θεού για μας· και άλλοτε όχι.
•Στην πρώτη περίπτωση, όταν είχαμε και εμείς φταίξει, όταν είχαμε υποπέσει σε κακές πράξεις και «ενέργειες», αποδίδοντας σε άλλους μομφές, ανάλογες με εκείνες που μας αποδίδουν, -έχομε χρέος να μη κολλάμε στο πόσο υποφέρομε, αλλά να φροντίζωμε, και να διορθώσωμε τα «πράγματα», αλλά και να διορθωθούμε. Καί τότε η καταφορά εναντίον μας θα σταματήσει.
•Στην περίπτωση, που μας κακολογούν με λόγια σκληρά, ένώ εμείς δεν θυμόμαστε να είχαμε ποτέ κάμει τέτοια λάθη σε βάρος άλλων, είναι φυσικό να αισθανόμαστε πολύ άσχημα.
* Μήπως όμως έχομε και τότε, υποχρέωση να κάνωμε την σκέψη, ότι μπορεί να μην είμαστε τόσο αθώοι, όσο το φανταζόμαστε;
* Μήπως εφέρθηκα και εγώ σε άλλους άσχημα, χωρίς να το καταλάβω, χωρίς να το θέλω;
* Μήπως, και έκρινα και κατέκρινα άλλους;
•Μην το ξεχνάτε ποτέ:
* Με το μέτρο που μετράτε, θα σας μετρήσουν.
* Με βάση τις αμαρτίες σας, θα κριθήτε.
* * *
Παράλληλα θα πρέπει, να μη ξεχνάμε και κάτι άλλο:
Η κάθε σε βάρος μας καταδρομή, δεν είναι μόνο κάτι κακό. Είναι, ταυτόχρονα, και ευεργεσία. Μας βοηθάει, να γίνωμε καλύτεροι· να αποκτήσωμε ταπείνωση. Η κακή γλώσσα, η γλώσσα δηλητήριο, είναι ένας «άγγελος σατάν», όπως λέγει ο απόστολος Παύλος (Β΄ Κορ. 12, 7), που τον στέλνει ο Θεός να μας «κολαφίζει», για να μη επαιρόμαστε. Γιά να μας βοηθήσει, να περιορίζωμε την έπαρσή μας, την μεγάλη και καλή ιδέα για τον εαυτό μας, την αυταρέσκειά μας.
Κάτι τέτοια τα επιτρέπει ο Θεός, για να μας κάμει να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας. Γιατί, μόνο όταν σκύψωμε στον έσω εαυτό μας, στον εσωτερικό μας κόσμο, στον τρόπο που αντιδράμε σε κάτι τέτοια, -θα μπορέσωμε να καταλάβωμε, τι κρύβεται μέσα μας: θυμός και οργή, ή καλωσύνη και πραότητα;
Απαντάς στις βρισιές εις βάρος σου και στις κακολογίες με μνησικακία και πικρία; Είναι φανερό, ότι μέσα σου έχεις οργή και θυμό.
Απαντάς με υπομονή και μακροθυμία; Μέσα σου έχεις ειρήνη και πραότητα.
Ποτέ λοιπόν ας μη το ξεχνάμε:
Οι βρισιές, οι συκοφαντίες, η κακογλωσσιά, μας βοηθούν να καταλάβωμε, τι έχομε μέσα μας· μας βοηθούν να ιδούμε τον εσωτερικό μας κόσμο.
Λίγο το έχεις;
Μετάφρ.: † ο Ν.Μ.
Περιοδικό Λυχνία, Ι. Μ. Νικοπόλεως και Πρεβέζης, 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου