῾Εβρ. ζ´ 7-17)
Αδελφοί, χωρὶς πάσης ἀντιλογίας τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ κρείττονος εὐλογεῖται. Καὶ ὧδε μὲν δεκάτας ἀποθνήσκοντες ἄνθρωποι λαμβάνουσιν, ἐκεῖ δὲ μαρτυρούμενος ὅτι ζῇ. Καὶ ὡς ἔπος εἰπεῖν, διὰ ᾿Αβραὰμ καὶ Λευῒ ὁ δεκάτας λαμβάνων δεδεκάτωται· ἔτι γὰρ ἐν τῇ ὀσφύϊ τοῦ πατρὸς ἦν ὅτε συνήντησεν αὐτῷ ὁ Μελχισεδέκ. Εἰ μὲν οὖν τελείωσις διὰ τῆς Λευϊτικῆς ἱερωσύνης ἦν· ὁ λαὸς γὰρ ἐπ᾿ αὐτῇ νενομοθέτητο· τίς ἔτι χρεία «κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ» ἕτερον ἀνίστασθαι ἱερέα καὶ οὐ κατὰ τὴν τάξιν ᾿Ααρὼν λέγεσθαι; Μετατιθεμένης γὰρ τῆς ἱερωσύνης ἐξ ἀνάγκης καὶ νόμου μετάθεσις γίνεται. ᾿Εφ᾿ ὃν γὰρ λέγεται ταῦτα, φυλῆς ἑτέρας μετέσχηκεν, ἀφ᾿ ἧς οὐδεὶς προσέσχηκε τῷ θυσιαστηρίῳ. Πρόδηλον γὰρ ὅτι ἐξ ᾿Ιούδα ἀνατέταλκεν ὁ Κύριος ἡμῶν, εἰς ἣν φυλὴν οὐδὲν περὶ ἱερωσύνης Μωϋσῆς ἐλάλησε. Καὶ περισσότερον ἔτι κατάδηλόν ἐστιν, εἰ κατὰ τὴν ὁμοιότητα Μελχισεδὲκ ἀνίσταται ἱερεὺς ἕτερος, ὃς οὐ κατὰ νόμον ἐντολῆς σαρκικῆς γέγονεν, ἀλλὰ κατὰ δύναμιν ζωῆς ἀκαταλύτου· μαρτυρεῖ γὰρ «῞Οτι σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ».
Απόδοση σε απλή γλώσσαΑδελφοί, ἀναντίρρητα, αὐτὸς ποὺ εὐλογεῖ εἶναι ἀνώτερος ἀπ’ αὐτὸν ποὺ εὐλογεῖται. Κι ἐνῶ οἱ λευίτες ποὺ συγκεντρώνουν τὴ δεκάτη εἶναι κοινοὶ θνητοί, ὁ Μελχισεδέκ, ὅπως μαρτυροῦν οἱ Γραφές, ζεῖ. Θὰ μποροῦσε μάλιστα νὰ πεῖ κανεὶς πὼς, δίνοντας ὁ ᾿Αβραὰμ τὸ ἕνα δέκατο, ἔδωσε τὴ δεκάτη καὶ ὁ Λευί, αὐτὸς δηλαδὴ ποὺ εἶχε πάρει τὴν ἐντολὴ νὰ τὴν εἰσπράττει. Δὲν ἦταν βέβαια γεννημένος ἀκόμα, ἦταν ὅμως στὸ σῶμα τοῦ προπάτορά του ᾿Αβραάμ, ὅταν τὸν τελευταῖο τὸν συνάντησε ὁ Μελχισεδέκ. ῍Αν ἡ λευιτικὴ ἱεροσύνη ὁδηγοῦσε στὴν τελειότητα -γιατὶ ἀπὸ τὸν νόμο αὐτὴ ἡ ἱεροσύνη δόθηκε στὸν λαό- ποιὰ ἀνάγκη ὑπῆρχε νὰ ἐμφανιστεῖ νέο εἶδος ἱεροσύνης ὅπως ἐκείνη τοῦ Μελχισεδέκ; Δὲν ἀρκοῦσε ἡ ἱεροσύνη ἀπὸ τὴ γενιὰ τοῦ ᾿Ααρών; ῞Οταν ὅμως ἀλλάζει ὁ φορέας τῆς ἱεροσύνης, τότε ἀναγκαστικὰ ἀλλάζει καὶ ὁ νόμος. Καὶ ὁ Κύριός μας, γιὰ τὸν ὁποῖο λέγονται τὰ παραπάνω, ἀνῆκε σὲ ἄλλη φυλή, ἀπ’ τὴν ὁποία κανεὶς δὲν ὑπηρέτησε ὡς ἱερέας τὸ θυσιαστήριο. ῞Ολοι ξέρουμε πὼς γεννήθηκε ἀπ’ τὴ φυλὴ ᾿Ιούδα, γιὰ τὴν ὁποία ὁ Μωυσῆς δὲν ἔκανε καθόλου λόγο γιὰ ἱεροσύνη. Αὐτὸ γίνεται ἀκόμη σαφέστερο· ἐμφανίζεται ἕνας ἄλλος ἱερέας, ὅμοιος μὲ τὸν Μελχισεδέκ, ὄχι σύμφωνα μὲ τὶς ἐπιταγὲς τοῦ ἀνθρώπινου νόμου, ἀλλὰ μὲ τὴ δύναμη ποὺ δίνει μιὰ δίχως τελειωμὸ ζωή. ῞Οπως μαρτυρεῖ ἡ Γραφή, ᾿Εσὺ εἶσαι ἱερέας γιὰ πάντα ὅπως ὁ Μελχισεδέκ.
Αδελφοί, χωρὶς πάσης ἀντιλογίας τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ κρείττονος εὐλογεῖται. Καὶ ὧδε μὲν δεκάτας ἀποθνήσκοντες ἄνθρωποι λαμβάνουσιν, ἐκεῖ δὲ μαρτυρούμενος ὅτι ζῇ. Καὶ ὡς ἔπος εἰπεῖν, διὰ ᾿Αβραὰμ καὶ Λευῒ ὁ δεκάτας λαμβάνων δεδεκάτωται· ἔτι γὰρ ἐν τῇ ὀσφύϊ τοῦ πατρὸς ἦν ὅτε συνήντησεν αὐτῷ ὁ Μελχισεδέκ. Εἰ μὲν οὖν τελείωσις διὰ τῆς Λευϊτικῆς ἱερωσύνης ἦν· ὁ λαὸς γὰρ ἐπ᾿ αὐτῇ νενομοθέτητο· τίς ἔτι χρεία «κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ» ἕτερον ἀνίστασθαι ἱερέα καὶ οὐ κατὰ τὴν τάξιν ᾿Ααρὼν λέγεσθαι; Μετατιθεμένης γὰρ τῆς ἱερωσύνης ἐξ ἀνάγκης καὶ νόμου μετάθεσις γίνεται. ᾿Εφ᾿ ὃν γὰρ λέγεται ταῦτα, φυλῆς ἑτέρας μετέσχηκεν, ἀφ᾿ ἧς οὐδεὶς προσέσχηκε τῷ θυσιαστηρίῳ. Πρόδηλον γὰρ ὅτι ἐξ ᾿Ιούδα ἀνατέταλκεν ὁ Κύριος ἡμῶν, εἰς ἣν φυλὴν οὐδὲν περὶ ἱερωσύνης Μωϋσῆς ἐλάλησε. Καὶ περισσότερον ἔτι κατάδηλόν ἐστιν, εἰ κατὰ τὴν ὁμοιότητα Μελχισεδὲκ ἀνίσταται ἱερεὺς ἕτερος, ὃς οὐ κατὰ νόμον ἐντολῆς σαρκικῆς γέγονεν, ἀλλὰ κατὰ δύναμιν ζωῆς ἀκαταλύτου· μαρτυρεῖ γὰρ «῞Οτι σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ».
Απόδοση σε απλή γλώσσαΑδελφοί, ἀναντίρρητα, αὐτὸς ποὺ εὐλογεῖ εἶναι ἀνώτερος ἀπ’ αὐτὸν ποὺ εὐλογεῖται. Κι ἐνῶ οἱ λευίτες ποὺ συγκεντρώνουν τὴ δεκάτη εἶναι κοινοὶ θνητοί, ὁ Μελχισεδέκ, ὅπως μαρτυροῦν οἱ Γραφές, ζεῖ. Θὰ μποροῦσε μάλιστα νὰ πεῖ κανεὶς πὼς, δίνοντας ὁ ᾿Αβραὰμ τὸ ἕνα δέκατο, ἔδωσε τὴ δεκάτη καὶ ὁ Λευί, αὐτὸς δηλαδὴ ποὺ εἶχε πάρει τὴν ἐντολὴ νὰ τὴν εἰσπράττει. Δὲν ἦταν βέβαια γεννημένος ἀκόμα, ἦταν ὅμως στὸ σῶμα τοῦ προπάτορά του ᾿Αβραάμ, ὅταν τὸν τελευταῖο τὸν συνάντησε ὁ Μελχισεδέκ. ῍Αν ἡ λευιτικὴ ἱεροσύνη ὁδηγοῦσε στὴν τελειότητα -γιατὶ ἀπὸ τὸν νόμο αὐτὴ ἡ ἱεροσύνη δόθηκε στὸν λαό- ποιὰ ἀνάγκη ὑπῆρχε νὰ ἐμφανιστεῖ νέο εἶδος ἱεροσύνης ὅπως ἐκείνη τοῦ Μελχισεδέκ; Δὲν ἀρκοῦσε ἡ ἱεροσύνη ἀπὸ τὴ γενιὰ τοῦ ᾿Ααρών; ῞Οταν ὅμως ἀλλάζει ὁ φορέας τῆς ἱεροσύνης, τότε ἀναγκαστικὰ ἀλλάζει καὶ ὁ νόμος. Καὶ ὁ Κύριός μας, γιὰ τὸν ὁποῖο λέγονται τὰ παραπάνω, ἀνῆκε σὲ ἄλλη φυλή, ἀπ’ τὴν ὁποία κανεὶς δὲν ὑπηρέτησε ὡς ἱερέας τὸ θυσιαστήριο. ῞Ολοι ξέρουμε πὼς γεννήθηκε ἀπ’ τὴ φυλὴ ᾿Ιούδα, γιὰ τὴν ὁποία ὁ Μωυσῆς δὲν ἔκανε καθόλου λόγο γιὰ ἱεροσύνη. Αὐτὸ γίνεται ἀκόμη σαφέστερο· ἐμφανίζεται ἕνας ἄλλος ἱερέας, ὅμοιος μὲ τὸν Μελχισεδέκ, ὄχι σύμφωνα μὲ τὶς ἐπιταγὲς τοῦ ἀνθρώπινου νόμου, ἀλλὰ μὲ τὴ δύναμη ποὺ δίνει μιὰ δίχως τελειωμὸ ζωή. ῞Οπως μαρτυρεῖ ἡ Γραφή, ᾿Εσὺ εἶσαι ἱερέας γιὰ πάντα ὅπως ὁ Μελχισεδέκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου