Η Είσοδος εις τα Άγια των Αγίων

 Μετά την γέννηση και τον απογαλακτισμό της Θεοτόκου οι άγιοι Θεοπάτορες έσπευσαν να εκπληρώσουν την προς τον Θεό υπόσχεσή τους, να Την αφιερώσουν σ’ Αυτόν. Οδήγησαν λοιπόν την Παναγία, σε ηλικία τριών ετών, στο ιερό του Θεού, και την παρέδωσαν στον Αρχιερέα.[1]

Είσοδος εις τα Άγια των Αγίων

Η Θεοτόκος «από τόσο μικρή ηλικία κατανοούσε τα όσα γίνονταν σ’ Αυτήν, και έδειξε ότι δεν οδηγήθηκε στα Άγια των Αγίων από άλλους, αλλά η Ίδια εκουσίως, με ελεύθερη γνώμη, προσήλθε στον Θεό. Και σαν εκ φύσεως να φτερούγιζε από άγιο έρωτα προς τον Θεό, αναγνώριζε ως αγαπητή και αντάξιά Της την είσοδο και κατοικία στα Άγια των Αγίων». Εκεί επιτρεπόταν να εισέλθει μόνον ο Αρχιερεύς μία φορά τον χρόνο. Όμως ο Αρχιερεύς με θεία αποκάλυψη πείσθηκε να επιτρέψει την είσοδο της Παναγίας σ’ αυτά, τα οποία ήταν μία προτύπωσή Της, κι έτσι εισήλθε «στα πρόσκαιρα Άγια των Αγίων η παντοτινή Αγία των Αγίων».[2] Εκεί η Παναγία παρέμεινε δώδεκα ολόκληρα χρόνια.

Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, με ουράνιο φωτισμό, μας απεκάλυψε τον εκεί θαυμαστό βίο της Θεοτόκου. Έργο της ήταν η αδιάλειπτη θεωρία του Θεού. Άγγελοι την διακονούσαν και αγγελικός ήταν ο βίος της. Μέσα στα Άγια των Αγίων η Παναγία άνοιξε με την καθαρή και αδιάλειπτη προσευχή Της έναν καινούργιο δρόμο προς τον ουρανό, τον οποίο ο Άγιος ονομάζει νοητή σιγή. Όλη της η ύπαρξη ήταν αφιερωμένη στον Θεό. Με την παναγία πολιτεία Της «όχι μόνον έγινε καθ’ ομοίωσιν Θεού, αλλά και τον Θεό έκανε καθ’ ομοίωσιν ανθρώπου!».[3]

Όταν η Παναγία έγινε δεκαπέντε ετών, ο σώφρων Ιωσήφ, σύμφωνα με το σχέδιο της θείας Προνοίας «έλαβε από τον Ζαχαρία προς φύλαξη την πανάμωμο Παρθένο, ώστε να πραγματοποιηθεί δι’ Αυτής και να διακονηθεί το μέγα μυστήριο» της σαρκώσεως του Χριστού. Αφού λοιπόν την παρέλαβε ο Ιωσήφ, ακολούθησε ο Ευαγγελισμός από τον αρχάγγελο Γαβριήλ.[4]

[1] Την σχετική διήγηση διέσωσε το λεγόμενο Πρωτευαγγέλιον του Ιακώβου. Το βιβλίο ανήκει στα ονομαζόμενα απόκρυφα, αλλά η Εκκλησία δέχθηκε την ιστορικότητα μερικών τμημάτων του, όπως αυτό που περιέλαβε στο Συναξάριον της εορτής των Εισοδίων.

[2] Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, Ομιλία 52, 8, και 53, 27, Οικονόμου, σελ. 128 και 163.

[3] Ομιλία 53, 39, Οικονόμου, σελ. 176 και 177-8.

[4] Οσίου Μαξίμου του Ομολογητού, Ο βίος της Υπερευλογημένης Θεοτόκου, σελ. 42-45, Μάκρη Αλεξανδρουπόλεως 2010.

Ιερομόναχος Γρηγόριος, Η Ορθόδοξη Πίστη, Λατρεία και Ζωή, Σχεδίασμα ορθοδόξου κατηχήσεως, Ιερόν Κουτλουμουσιανόν Κελλίον Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, Άγιος Όρος, 2012