Ὁ Χριστός, ὁ κατά φύσιν ἅγιος, αὐτή τήν ἐντολή πού μόλις ἀκούσαμε δίνει στούς ἀνθρώπους. Αὐτός διά μέσου τοῦ Ἑαυτοῦ του, ὡς Ἁγίου, δίνει ὅλες τίς θεῖες δυνάμεις - ἐνέργειες - στούς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖες εἶναι ἀναγκαῖες, πρός ζωή καί εὐσέβεια στόν κόσμο αὐτό.
Τί εἶναι οἱ «Πράξεις τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων»; - Εἶναι τά ἔργα τοῦ Χριστοῦ, τά ὁποῖα κάνουν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι διά τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ζῆ μέσα τους, καί ἐνεργεῖ διά μέσου αὐτῶν. Καί ἡ ζωή τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων τί εἶναι; Ἡ βίωση τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ζωή μεταδίδεται μέσα στήν Ἐκκλησία, σέ ὅλους τούς πιστούς ἀκολούθους του, καί συνεχίζεται γιά πάντα διά μέσου αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι τήν ἀντλοῦν ἀπό τά Ἅγια Μυστήρια καί τίς ἅγιες ἀρετές τῶν Ἁγίων.
Τί εἶναι οἱ Βίοι τῶν Ἁγίων; Τίποτε ἄλλο παρά ἕνα εἶδος συνεχίσεως τῶν «Πράξεων τῶν Ἀποστόλων». Μέσα σ’ αὐτούς τούς «Βίους» συναντᾶ κανείς τό ἴδιο Εὐαγγέλιο, τήν ἴδια ζωή, τήν ἴδια ἀλήθεια, τήν ἴδια πίστη, τήν ἴδια αἰωνιότητα, τήν ἴδια δύναμιν ἐξ ὕψους, τόν ἴδιο Θεό καί Κύριο. Διότι, «Ἰησοῦς Χριστός χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας» (Ἑβρ. ιγ΄ 8).
Ἐάν θέλετε, οἱ Βίοι τῶν Ἁγίων εἶναι μία ἰδιόμορφη ὀρθόδοξη Ἐγκυκλοπαίδεια. Σ’ αὐτούς μπορεῖ νά βρεῖ κανείς ὅλα ὅσα χρειάζονται σέ μία ψυχή πεινασμένη καί διψασμένη γιά τήν αἰώνια Δικαιοσύνη καί τήν αἰώνια Ἀλήθεια μέσα σ’ αὐτόν τόν κόσμο. Ἄν διψᾶς τήν πίστη, θά τήν βρεῖς πλούσια στούς «Βίους τῶν Ἁγίων» καί θά χορτάσεις τήν ψυχή σου μέ πνευματική τροφή, γιά τήν ὁποία ποτέ δέν θά ξαναπεινάσεις.
Οἱ Βίοι τῶν Ἁγίων φανερώνουν σαφῶς καί ἀποδεικνύουν ὅτι κάθε Ἅγιος εἶναι ἡ ζωή τοῦ Χριστοῦ ἐπαναλαμβανόμενη. Στήν πραγματικότητα αὐτό εἶναι καί ὁ κάθε χριστιανός, ἀλλά κατά τό μέτρο τῆς πίστεώς του. Ὅλη ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας, ὅλες οἱ καθημερινές Ἀκολουθίες της, δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά μιά διαρκής πρόσκληση σέ αὐτό: Νά ἐπαναλαμβάνουμε καί ἐμεῖς τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ μαζί μέ τόν Ἅγιο πού ἑορτάζουμε τήν τάδε ἡμέρα, ζῶντας μέσα στήν προσευχή καί τήν Χάρη καί βιώνοντας τήν ζωή καί τά ἔργα τῶν Ἁγίων, ὅπως ἐκεῖνοι βίωσαν τήν ζωή καί τά ἔργα τοῦ Χριστοῦ. «Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς κἀγώ Χριστοῦ» (Α’ Κορινθ. ια’ 1). Γι’ αὐτό καί παρακαλοῦμε καί μνημονεύουμε πολλές φορές στήν Θεία Λειτουργία μας: «Τῆς Παναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου, Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων τῶν ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα». Ἀμήν.
π.Π. Καλλίκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου