«Δεῦτε ὀπίσω μου και ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων».

 Ὁ Κύριος μας, Ἰησοῦς Χριστός, μέ τά πανάχραντα πόδια Του, βαδίζει στήν ἀμμουδιά τῆς θάλασσας τῆς Γαλιλαίας. Δύο ψαράδες παραπέρα, ὁ Πέτρος καί ὁ Ἀνδρέας, ρίχνουν τό δίκτυ στήν θάλασσα. Ἄλλοι δύο παρακάτω, ὁ Ἰάκωβος καί ὁ Ἰωάννης μέ τόν πατέρα τους, κάνουν τό ἴδιο. Ψαράδες.

     Ὁ Καρδιογνώστης Χριστός τούς ἀπευθύνει πρωτάκουστη καί παράδοξη πρόσκληση: «ἀκολουθήσατε μέ καί ἐγώ θά σᾶς κάνω ἱκανούς νά ψαρεύετε καί νά προσελκύετε ἀνθρώπους, στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν μέ τό δίκτυ τοῦ κηρύγματος».

Καί ἐξηγεῖ ὁ ἅγιος Βασίλειος Ἐπίσκοπος Σελευκείας. «Ψαράδες ζητῶ, καί ὄχι βασιλιάδες. Ναῦτες προτρέπω, ὄχι δυνάστες. Σταματῆστε νά ἀγωνίζεσθε κατά τῆς ἄψυχης θάλασσας. Μεταφέρετε γιά χάρη μου τήν ἁλιευτική τέχνη στήν ξηρά. Ἐδῶ ὑπάρχει πέλαγος ἀσέβειας. Σ΄ αὐτό ἁπλῶστε πρός χάρη μου τά δίκτυα σας. Θάλασσα εἰδωλολατρίας ἁπλώνεται παντοῦ. Ἀπό νέφος πολυθεΐας καλύπτεται ἡ κτίση, βυθός ἀσέβειας ἔχει κατακλύσει τά πάντα, πνίγονται οἱ ἄνθρωποι κάτω ἀπό τά δαιμονικά κύματα. Γίνετε, μετά τήν θάλασσα, ἁλιεῖς τῆς ξηράς, ἄς περιβληθεῖ μέ δίκτυα ἡ γῆ. Ἀπό τώρα θά εἶσθε ἁλιεῖς ἀνθρώπων».

     Ἀμέσως, σάν νά διαπέρασε ἄγκιστρο τίς ἀκοές τους, ἀκολούθησαν πρόθυμα Αὐτόν πού ἀναζητεῖ ἐλεύθερα θύματα.

     «Ὑπάκουσαν στή φωνή τοῦ Χριστοῦ», θά τονίσει ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Αὐγουστίνος Καντιώτης. «Ὅλα τά ἄφησαν, τά δίχτυα καί πλοῖα καί φίλους καί συγγενεῖς καί ὅ,τι ἄλλο πρόσωπο ἤ πράγμα ἀγαποῦσαν στόν κόσμο. Γι’ αὐτούς ἔφτανε τό ὅτι θά ἔμεναν κοντά στό Χριστό. Πλοῦτος τους ὁ Χριστός. Ἀδελφός τους, φίλος τους, πατέρας τους ὁ Χριστός. Χαρά τους καί εὐτυχία τους ὁ Χριστός».

     Καί ὅλοι βρῆκαν μαρτυρικό θάνατο. Καί τί μέ αὐτό; Στέκονται ἐκεῖ. Κοντά σέ Αὐτόν πού ἀγάπησαν καί τήν φωνή Του ἄκουσαν, καί Τόν ψηλαφῆσαν. Κοντά στόν θρόνο Του, μέσα στήν δόξα Του. Φάνηκαν πιστοί καί ὑπάκουοι μέχρι θανάτου. Πώς νά μή θαυμάσει κανείς τήν ὑπακοή τους, τήν παρρησία τους, τήν ἀνδρεία καί αὐταπάρνηση τους, τήν ἀπέραντη ἀγάπη καί ἀφοσίωση τους στό Χριστό;

     Ἅγιοι Ἀπόστολοι! Πρεσβεύετε στό Χριστό, νά δώσει καί σ’ ἐμᾶς ὑπακοή στό θέλημα του. Νά προτιμοῦμε τό θάνατο, παρά νά παραβοῦμε ἤ νά παραχαράξουμε μία ἀπό τίς ἅγιες ἐντολές Του. Ἀμήν.

π.Π. Καλλίκας