Οι πολεμιστές του '40 ήταν τόσο βέβαιοι για την προστασία της Παναγίας ώστε να αισθάνωνται χαράν και αίσθημα ασφαλείας, παρά τις φοβερές κακοπάθειές των

 ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ-Στρατιωτικός ιερέας στην Αλβανία

Οι μαρτυρίες του αναφέρονται στο ''ΘΑΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ'', 

Έκδοση της Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής, 2005.

''...9 Μαρτίου 1941. Ημέρα Κυριακή. Κυριακή της Ορθοδοξίας και μνήμη των αγίων Σαράντα. Στο μέτωπο της Αλβανίας είναι παρών ο ίδιος ο Μουσολίνι και καταυθύνει προσωπικά την περίφημη εαρινή επίθεση. Νιώθω μια ψυχική αγαλλίαση, συνδυασμένη με έντονη νευρικότητα.

Ενώ δηλαδή νωρίς το πρωί ετοιμαζόμασταν να τελέσουμε, στο σπίτι που μέναμε, τη θεία λειτουργία, ξαφνικά άρχισε -καταιγισμός πυρός από όλμους του αντιπάλου πυροβολικού.

- Παππούλη μου, μου λέει ο διοικητής, πως να κάνουμε σήμερα λειτουργία; -Σήμερα ακριβώς επιβάλλεται να λειτουργήσουμε, απάντησα εγώ, για να μπούμε κάτω από την προστασία του Θεού.

 Ο διοικητής τελικά υποχώρησε, κι έτσι απολαύσαμε τη θεία μυσταγωγία με μια ωραία χορωδία από τους στρατιώτες, ενώ ο γύρω χώρος είχε μεταβληθεί σε κόλαση φωτιάς. Στη λειτουργία αυτή ζήσαμε τη θαυμαστή παρουσία του Χριστού.

Δυο φορές στη διάρκειά της, οβίδες πυροβολικού έγλειψαν την άκρη του τοίχου του σπιτιού μας, έπεσαν στον απέναντι χώρο και βυθίστηκαν στο χώμα χωρίς να εκραγούν. Αν έσκαγαν, θα σκοτωνώμασταν όλοι μέσα στο σπίτι... Τη μέρα αυτή κοινώνησαν ο υποδιοικητής, ο υπασπιστής και πολλοί στρατιώτες του συντάγματος...''.

π. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΗΣ

Αγιορείτης λόγιος

Στο ''ΑΘΩΝΙΚΑ ΑΝΘΗ'', Τόμος 9ος, Εκδόσεις Σπηλιώτη.

''...Την εποχήν εκείνην υπηρετούσα ως έφεδρος στα οχυρά των ελληνοβουλγαρικών συνόρων. Μου είχε ανατεθή η διαφώτιση της Μονάδος επί των πολεμικών γεγονότων. Καθημερινά έπαιρνα ειδήσεις από το Μέτωπον, διά του μοναδικού ραδιοφώνου του Τάγματος.

 Στις ειδήσεις δεν έλειπαν οι ομολογίες των πολεμιστών, ότι έβλεπαν την Παναγίαν, τόσον ως άτομα όσον και ως ομάδες, να υπερίπταται των μαχών. Αυτό πλέον είχεν τόσον εξοικειώσει τους στρατιώτες, ώστε να φωνάζουν εν χορώ: 

''Η Παναγία, η Παναγία''.

 Οπότε από σεβασμόν φρόντιζαν να είναι πάντοτε καθαροί, για να βλέπουν την Παναγίαν, όχι σαν μια Αθηνά με το δόρυ της, αλλά σαν Βασίλισσα των ουρανών, που τους προστάτευε θαυματουργικώς από τους κινδύνους, ως Υπέρμαχος Στρατηγός του Έθνους.

 Ήταν τόσο βέβαιοι για την προστασία της Κυρίας Θεοτόκου και για την ορατήν Σκέπην Της, ώστε να αισθάνωνται χαράν και αίσθημα ασφαλείας, παρά τις φοβερές κακοπάθειές των, μέσα στα χιόνια και μέσα στις οδύνες των κρυοπαγημάτων και άλλων στερήσεων, κάτι που και σήμερα ακόμη διηγούνται στους νεωτέρους, ως κάτι υπερφυσικόν...''.

Αποσπάσματα εκ του βιβλίου της Μερόπης Σπυροπούλου, 

 ’Στην Εποποιϊα του 1940-41 με Πίστη’’ Αποσπάσματα από γραπτές μαρτυρίες, 

εκδόσεις Αρχονταρίκι, 

Αθήνα 2009, δ’ έκδοση 2018, σελ. 74-80.

ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ