Το Πανάγιον Πνεύμα

 Ιωήλ Φραγκάκος (Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας)

«Τουτο δε είπεν περί του Πνεύματος»

 Ο Χριστός την τελευταία ημέρα της εορτής της Σκηνοπηγίας έκανε την αποκάλυψη πως ο ίδιος είναι η πηγή της ζωής.Επειδή θα έφευγαν οι άνθρωποι για τον τόπο τους, τα λόγια του Χριστού ήταν γι’ αυτούς εφόδια σωτηρίας. Ο Κύριος είπε πως όποιος διψάει, να έλθει σ’ Αυτόν και ποτάμια ζωντανού νερού θα ρεύσουν από την κοιλιά του (Ιωάν. 7,38). Η λέξη «κοιλία» σημαίνει την καρδιά. Προφανώς το ύδωρ εδώ είναι η χάρη του Αγίου Πνεύματος. Ο Κύριος είναι αστείρευτη πηγή της χάριτος του Αγίου Πνεύματος. Όταν το Άγιο Πνεύμα εγκατασταθεί στην καρδιά του ανθρώπου, αναβλύζει συνέχεια τα χαρίσματα και τις δωρεές Του. Το είπε άλλωστε και στη Σαμαρείτιδα· «το ύδωρ ο δώσω αυτώ γενήσεται εν αυτώ πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον» (Ιωάν. 4,14), δηλ. το νερό που θα του δώσω, θα γίνει μία εσωτερική πηγή νερού που θα αναβλύζει την αιώνια ζωή.

Ο Χριστός έγινε αιτία να λάβουμε το Άγιο Πνεύμα

Ο Χριστός έγινε η απαρχή του καινούργιου ανθρώπου, δηλ. της ανανεωθείσης ανθρωπίνης φύσεως. Με το θάνατο και την Ανάστασή Του καθάρισε το ανθρώπινο γένος από την αμαρτία και κατέστησε την ανθρώπινη φύση άξια να δεχθεί μόνιμα τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Προηγουμένως ο προπάτοράς μας Αδάμ με την παρακοή του στο θέλημα και στην εντολή του Θεού απώλεσε την χάρη του Αγίου Πνεύματος και αμαύρωσε το κατ’ εικόνα. Τότε ολόκληρη η ανθρώπινη φύση έχασε το θεόσδοτο αγαθό της χάριτος του Παρακλήτου. Γι’ αυτό ο Κύριος έγινε άνθρωπος, για να ριζωθεί στον καθένα μας η χάρη Αγίου Πνεύματος. Στους προφήτες, γράφει ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, έχουμε απλώς μία πλούσια έλλαμψη και δαδουχία του Αγίου Πνεύματος, και τους έδωσε την ικανότητα να καταλάβουν τα μέλλοντα και τη γνώση των κρυπτών μυστηρίων του Θεού. Όσοι πιστεύουν στο Χριστό και γίνονται μέλη της Εκκλησίας Του δεν παίρνουν απλώς και παροδικά το Άγιο Πνεύμα αλλά μόνιμα, και μάλιστα γίνονται και ναός Του. Είμαστε ναός «του εν ημίν Αγίου Πνεύματος» (Α’ Κορ. 6,19).

Σημάδια του Αγίου Πνεύματος

Το Άγιο Πνεύμα, αναφέρουν οι «Αποστολικές Διαταγές», σ’ αυτούς που το απέκτησαν, παραμένει συνέχεια μέχρις ότου παραμένουν κι αυτοί άξιοι και καθαροί. Ενώ αντίθετα από όσους χωρίζεται, συμβαίνει το εξής· οι άνθρωποι γίνονται έρημοι της χάριτος του Θεού και επιρρεπείς στα πονηρά πνεύματα.

Το Άγιο Πνεύμα ευρίσκεται παντού και γεμίζει τα πάντα, αλλά μόνο στους άξιους δείχνει τη δύναμή Του. Που επιφοιτά ο Παράκλητος; Δεν επιφοιτά στους απίστους ούτε στους φιλόδοξους ούτε στους ρήτορες ούτε στους φιλοσόφους ούτε σ’ εκείνους που έχουν μεγάλα ονόματα ούτε στους ανόμους, αλλά στους ταπεινούς και σ’ εκείνους που έχουν καθαρή καρδιά. Σκηνώνει σ’ αυτούς που έχουν απλό λόγο και απλούστερο βίο, που η γνώμη τους είναι καθαρή κι απλή κι αποφεύγουν τη δόξα. Το Άγιο Πνεύμα είναι το δώρο της ελευθερίας μας που μας χάρισε ο Χριστός μετά την Ανάστασή Του.

Στην Εκκλησία υπάρχει το Άγιο Πνεύμα

Μέσα στην Εκκλησία μπορούμε να διατηρήσουμε μόνιμα τη χάρη του Αγίου Πνεύματος με την προσευχή, την άσκηση και με το υπερφυέστατο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας. Στους πιστούς δε δίδεται «δόση» της χάριτος, αλλά το πλήρωμα της χάριτος κι ανάλογα με την εσωτερική μας κάθαρση το διατηρούμε. Άλλος το διατηρεί τριάντα τοις εκατό, άλλος εξήντα κι άλλος εκατό. Άλλος το έχει μόνιμα, άλλος πρόσκαιρα, άλλος ελάχιστα. Τα σημεία της παραμονής του Αγίου Πνεύματος μέσα μας είναι το βίωμα της υιοθεσίας, δηλ. ότι είμαστε παιδιά του θεού, η ειρήνη μέσα μας, η συγχωρητικότητα που δείχνουμε στους εχθρούς μας, ο πόθος της σωτηρίας μας, ο έλεγχος των παθών μας, η γαλήνη των λογισμών μας, η αύξηση των χαρισμάτων μας, η αφιλαργυρία, η καθαρότητα του σώματος, η ορθή πίστη κ. α.

Αδελφοί μου,

Ισόβιος είναι ο αγώνας μας για να διατηρήσουμε μόνιμα τη χάρη του Παρακλήτου. Ας φροντίσουμε να έχουμε συνέπεια στη ζωή μας κι εμπιστοσύνη στο Θεό για να βιώσουμε την παρουσία του Αγίου Πνεύματος στην καρδιά μας.