Ἔχεις ποτέ σκεφτεῖ ὅτι ὅλα που ἀφοροῦν ἐσένα, ἀφοροῦν καί Ἐμένα; Διότι αὐτά πού ἀφοροῦν ἐσένα ἀφοροῦν τήν κόρη τοῦ ὀφθαλμοῦ Μου.
Εἶσαι πολύτιμη στά μάτια Μου (ὁμιλεῖ γιά τήν ψυχή), καί σέ ἔχω ἀγαπήσει, γιά αὐτό εἶναι ἰδιαίτερη χαρά γιά Μένα νά σέ ἐκπαιδεύεω.
Ὅταν οἱ πειρασμοί ἔρχονται ἐπάνω σου καί ὁ πολέμιος, σάν τό ποτάμι, θέλω νά ξέρεις ὅτι,
Ἀπό Μένα ἦταν αὐτό.
Θέλω νά ξέρεις ὅτι ἡ ἀδυναμία σου ἔχει ἀνάγκη ἀπό τήν δύναμή Μου, καί ἡ ἀσφάλειά σου βρίσκεται στό νά Μέ ἀφήσεις νά σέ προστατεύω.
Θέλω νά ξέρεις ὅτι, ὅταν βρίσκεσαι σέ δύσκολες συνθῆκες, μεταξύ τῶν ἀνθρώπων πού δέν σέ καταλαβαίνουν, δέν λογαριάζουν αὐτά πού σοῦ εἶναι εὐάρεστα, καί σέ ἀπομακρύνουν,
Ἀπό Μένα ἦταν αὐτό.
Εἶμαι ὁ Θεός σου, οἱ περιστάσεις τῆς ζωῆς εἶναι στά χέρια μου, δέν βρέθηκες τυχαῖα στή θέση σου, εἶναι ἀκριβῶς ἡ θέση πού σοῦ ἔχω ὁρίσει.
Δέν Μέ παρακαλοῦσες νά σοῦ μάθω τήν ταπείνωση; Καί νά, σέ ἔβαλα σ’αὐτο ἀκριβῶς τό περιβάλλον, στό σχολεῖο ὅπου διδάσκουν αὐτό τά μάθημα.
Τό περιβάλλον σου, καί αὐτοί πού ζοῦν γύρω σου, μόνο ἐκτελοῦν τό θέλημά Μου. Ἔχεις οἰκονομικές δυσκολίες καί μόλις τά βγάζεις πέρα, νά ξέρεις ὅτι,
Ἀπό Μένα ἦταν αὐτό.
Θέλω νά ξέρεις ὅτι Ἐγώ διαθέτω τά χρήματά σου καί νά καταφεύγεις σέ Μένα, καί νά γνωρίζεις ὅτι ἐξαρτᾶσαι ἀπό Μένα.
Θέλω νά ξέρεις ὅτι τά ἀποθέματά Μου εἶναι ἀνεξάντλητα, καί νά βεβαιωθεῖς ὅτι εἶμαι πιστός στίς ὑποσχέσεις Μου.
Νά μήν συμβεῖ ποτέ νά σοῦ ποῦν στήν ἀνάγκη σου «Μήν πιστεύεις στόν Κύριο καί Θεό σου» .
Ἔχεις περάσει ποτέ νύχτα μέσα στήν θλίψη; Εἶσαι χωρισμένος ἀπό τούς συγγενεῖς σου, τους ἀνθρώπου πού ἀγαπᾶς;
Σοῦ τό ἐπέτρεψα γιά νά στραφεῖς σέ Μένα, καί σέ Μένα νά βρεῖς τήν αἰώνια παρηγοριά καί ἀνακούφιση.
Σε ξεγέλασε ὁ φίλος σου ἤ κάποιος , πού τοῦ εἶχες ἀνοίξει τήν καρδιά σου,
Ἀπό Μένα ἦταν αὐτό.
Ἔγώ ἐπέτρεψα νά σέ ἀγγίξει αὐτή ἡ ἀπογοήτευση, γιά νά μάθεις ὅτι ὁ καλύτερος φίλος σου εἶναι ὁ Κύριος.
Θέλω νά τά φέρνεις ὅλα σέ Μένα καί ὅλα νά Μοῦ τά λές.
Σέ συκοφάντησε κάποιος, νά τό ἀφήσεις σέ Μένα, σέ Μένα νά προσκολληθεῖς, σέ Μένα ἡ καταφυγή σου, γιά νά κρυφτεῖς ἀπό τήν ἀντιλογία ἐθνῶν.
Θά κάνω τήν δικαιοσύνη σου νά λάμψει σάν τό φῶς καί τήν ζωή σου, σάν μέρα μεσημέρι.
Καταστράφηκαν τά σχέδιά σου, λύγισε ἡ ψυχή σου καί εἶναι ἐξαντλημένη,
Ἀπό Μένα ἦταν αὐτό.
Ἔκανες σχέδια καί εἶχες δικούς σου σκοπούς, Μοῦ τά ἔφερες νά τά εὐλογήσω.
Ἀλλά Ἐγώ θέλω νά ἀφήσεις σέ Μένα, νά κατευθύνω καί νά χειραγωγῶ τίς περιστάσεις τῆς ζωῆς σου, διότι εἶσαι τό ὀρφανό καί ὄχι πρωταγωνιστής.
Σέ βρῆκαν ἀπροσδόκητες ἀποτυχίες, καί ἡ ἀπελπισία κατέλαβε τήν καρδιά σου, νά ξέρεις,
Ἀπό Μένα ἦταν αὐτό.
Διότι μ’αὐτή τήν κούραση καί τό ἄγχος δοκιμάζω πόσο ἰσχυρή εἶναι ἡ πίστη σου στίς ὑποσχέσεις Μου καί τήν παρρησία σου στήν προσευχή γιά τούς συγγενεῖς σου.
Δέν ἤσουν εσύ πού ἐμπιστεύτηκες τίς φροντίδες γι’αὐτούς στήν προνοητική ἀγάπη Μου; Δέν εἶσαι ἐσύ πού καί τώρα τούς ἀφήνεις στήν προστασία τῆς Πανάγνου Μητέρας Μου;
Σέ βρῆκε σοβαρή ἀσθένεια, πού μπορεῖ νά γιατρευτεῖ ἤ εἶναι ἀθεράπευτη, καί σέ κάρφωσε στό κρεββάτι σου,
Ἀπό Μένα ἦταν αὐτό.
Ἐπειδή θέλω νά Μέ γνωρίσεις πιό βαθειά, μέσω τῆς σωματικῆς ἀσθένειας καί νά μήν γογγύζεις γι’αὐτή τή δοκιμασία πού σοῦ στέλνεται,
Καί νά μήν προσπαθεῖς νά καταλάβεις τά σχέδιά Μου, τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς τῶν ἀνθρώπων μέ διάφορους τρόπους, ἀλλά ἀγόγγυστα καί ταπεινά νά σκύψεις τό κεφάλι σου μπροστά στήν ἀγαθότητά Μου.
Ὁνειρευόσουν νά κάνεις κάτι ξεχωριστό καί ἰδιαίτερο γιά Μένα καί ἀντί νά τό κάνεις ἔπεσες στό κρεβάτι τοῦ πόνου,
Ἀπό Μένα ἦταν αὐτό.
Διότι τότε θά ἤσουν βυθισμένος στά δικά σου ἔργα, καί Ἐγώ δέν θά μποροῦσα νά προσελκύσω τίς σκέψεις σου σέ Μένα,
ἀλλά Ἐγώ θέλω νά σοῦ διδάσκω τίς βαθύτατες σκέψεις καί τά μαθήματά Μου, γιά νά Μέ ὑπηρετεῖς.
Θέλω νά σέ μάθω νά συναισθάνεσαι πώς εἶσαι τίποτα χωρίς Ἐμένα.
Μερικοί ἀπό τους καλύτερους υἱούς μου εἶναι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀποκομμένοι ἀπό τήν δραστική ζωή, γιά νά μάθουν νά χειρίζονται τό ὅπλο τῆς ἀδιάλειπτης προσευχῆς.
Κλήθηκες ἀπροσδόκητα νά ἀναλάβεις μία δύσκολη καί ὑπεύθυνη θέση, στηριγμένη σέ Μένα.
Σοῦ ἐμπιστεύομαι τίς δυσκολίες αὐτές, καί γι΄ αὐτό θά σέ εὐλόγηση Κύριος ὁ Θεός σου σ’ὅλα τά ἔργα σου, σ’ὅλους τούς δρόμους σου σ’ὅλα, Καθοδηγητής καί Δάσκαλός σου θά εἶναι ὁ Κύριός σου.
Τήν ἡμέρα αὐτή, στά χέρια σου, τέκνο Μου ἔδωσα αὐτό τό δοχεῖο μέ τό θεῖο μῦρο, νά τό χρησιμοποιεῖς ἐλεύθερα.
Νά θυμᾶσαι πάντοτε ὅτι κάθε δυσκολία πού θά συναντήσεις, κάθε προκλητική λέξη, κάθε διαβολή καί κατάκριση, κάθε ἐμπόδιο στά ἔργα σου, πού θά μποροῦσε νά προκαλέσει ἀγανάκτηση καί ἀπογοήτευση, κάθε φανέρωση τῆς ἀδυναμίας καί τῆς ἀνικανότητάς σου, θά χρίεται μ’αὐτό τά ἔλαιο,
Ἀπό Μένα ἦταν αὐτό.
Νά θυμᾶσαι πώς κάθε ἐμπόδιο εἶναι νουθεσία ἀπό τόν Θεό, καί γι’ αὐτό νά βάλεις στήν καρδιά σου αὐτόν τό λόγο, πού σοῦ ἔχω ἀποκαλύψει τήν ἡμέρα αὐτή,
Ἀπό Μένα ἦταν αὐτό.
Νά ξέρεις καί νά θυμᾶσαι –πάντα, ὅπου καί νά εἶσαι,
ὅτι ὁποιοδήποτε κεντρί, θά ἀμβλυνθεῖ μόλις θά μάθεις σέ ὅλα νά βλέπεις Ἐμένα.
Ὅλα σου στάλθηκαν ἀπό Μένα, γιά τήν τελείωση τῆς ψυχῆς σου,
Ὅλα αὐτά ἦταν ἀπό Μένα.
(Ἁγ. Σεραφείμ τῆς Βίριτσα)
Εἶσαι πολύτιμη στά μάτια Μου (ὁμιλεῖ γιά τήν ψυχή), καί σέ ἔχω ἀγαπήσει, γιά αὐτό εἶναι ἰδιαίτερη χαρά γιά Μένα νά σέ ἐκπαιδεύεω.
Ὅταν οἱ πειρασμοί ἔρχονται ἐπάνω σου καί ὁ πολέμιος, σάν τό ποτάμι, θέλω νά ξέρεις ὅτι,
Ἀπό Μένα ἦταν αὐτό.
Θέλω νά ξέρεις ὅτι ἡ ἀδυναμία σου ἔχει ἀνάγκη ἀπό τήν δύναμή Μου, καί ἡ ἀσφάλειά σου βρίσκεται στό νά Μέ ἀφήσεις νά σέ προστατεύω.
Θέλω νά ξέρεις ὅτι, ὅταν βρίσκεσαι σέ δύσκολες συνθῆκες, μεταξύ τῶν ἀνθρώπων πού δέν σέ καταλαβαίνουν, δέν λογαριάζουν αὐτά πού σοῦ εἶναι εὐάρεστα, καί σέ ἀπομακρύνουν,
Ἀπό Μένα ἦταν αὐτό.
Εἶμαι ὁ Θεός σου, οἱ περιστάσεις τῆς ζωῆς εἶναι στά χέρια μου, δέν βρέθηκες τυχαῖα στή θέση σου, εἶναι ἀκριβῶς ἡ θέση πού σοῦ ἔχω ὁρίσει.
Δέν Μέ παρακαλοῦσες νά σοῦ μάθω τήν ταπείνωση; Καί νά, σέ ἔβαλα σ’αὐτο ἀκριβῶς τό περιβάλλον, στό σχολεῖο ὅπου διδάσκουν αὐτό τά μάθημα.
Τό περιβάλλον σου, καί αὐτοί πού ζοῦν γύρω σου, μόνο ἐκτελοῦν τό θέλημά Μου. Ἔχεις οἰκονομικές δυσκολίες καί μόλις τά βγάζεις πέρα, νά ξέρεις ὅτι,
Ἀπό Μένα ἦταν αὐτό.
Θέλω νά ξέρεις ὅτι Ἐγώ διαθέτω τά χρήματά σου καί νά καταφεύγεις σέ Μένα, καί νά γνωρίζεις ὅτι ἐξαρτᾶσαι ἀπό Μένα.
Θέλω νά ξέρεις ὅτι τά ἀποθέματά Μου εἶναι ἀνεξάντλητα, καί νά βεβαιωθεῖς ὅτι εἶμαι πιστός στίς ὑποσχέσεις Μου.
Νά μήν συμβεῖ ποτέ νά σοῦ ποῦν στήν ἀνάγκη σου «Μήν πιστεύεις στόν Κύριο καί Θεό σου» .
Ἔχεις περάσει ποτέ νύχτα μέσα στήν θλίψη; Εἶσαι χωρισμένος ἀπό τούς συγγενεῖς σου, τους ἀνθρώπου πού ἀγαπᾶς;
Σοῦ τό ἐπέτρεψα γιά νά στραφεῖς σέ Μένα, καί σέ Μένα νά βρεῖς τήν αἰώνια παρηγοριά καί ἀνακούφιση.
Σε ξεγέλασε ὁ φίλος σου ἤ κάποιος , πού τοῦ εἶχες ἀνοίξει τήν καρδιά σου,
Ἀπό Μένα ἦταν αὐτό.
Ἔγώ ἐπέτρεψα νά σέ ἀγγίξει αὐτή ἡ ἀπογοήτευση, γιά νά μάθεις ὅτι ὁ καλύτερος φίλος σου εἶναι ὁ Κύριος.
Θέλω νά τά φέρνεις ὅλα σέ Μένα καί ὅλα νά Μοῦ τά λές.
Σέ συκοφάντησε κάποιος, νά τό ἀφήσεις σέ Μένα, σέ Μένα νά προσκολληθεῖς, σέ Μένα ἡ καταφυγή σου, γιά νά κρυφτεῖς ἀπό τήν ἀντιλογία ἐθνῶν.
Θά κάνω τήν δικαιοσύνη σου νά λάμψει σάν τό φῶς καί τήν ζωή σου, σάν μέρα μεσημέρι.
Καταστράφηκαν τά σχέδιά σου, λύγισε ἡ ψυχή σου καί εἶναι ἐξαντλημένη,
Ἀπό Μένα ἦταν αὐτό.
Ἔκανες σχέδια καί εἶχες δικούς σου σκοπούς, Μοῦ τά ἔφερες νά τά εὐλογήσω.
Ἀλλά Ἐγώ θέλω νά ἀφήσεις σέ Μένα, νά κατευθύνω καί νά χειραγωγῶ τίς περιστάσεις τῆς ζωῆς σου, διότι εἶσαι τό ὀρφανό καί ὄχι πρωταγωνιστής.
Σέ βρῆκαν ἀπροσδόκητες ἀποτυχίες, καί ἡ ἀπελπισία κατέλαβε τήν καρδιά σου, νά ξέρεις,
Ἀπό Μένα ἦταν αὐτό.
Διότι μ’αὐτή τήν κούραση καί τό ἄγχος δοκιμάζω πόσο ἰσχυρή εἶναι ἡ πίστη σου στίς ὑποσχέσεις Μου καί τήν παρρησία σου στήν προσευχή γιά τούς συγγενεῖς σου.
Δέν ἤσουν εσύ πού ἐμπιστεύτηκες τίς φροντίδες γι’αὐτούς στήν προνοητική ἀγάπη Μου; Δέν εἶσαι ἐσύ πού καί τώρα τούς ἀφήνεις στήν προστασία τῆς Πανάγνου Μητέρας Μου;
Σέ βρῆκε σοβαρή ἀσθένεια, πού μπορεῖ νά γιατρευτεῖ ἤ εἶναι ἀθεράπευτη, καί σέ κάρφωσε στό κρεββάτι σου,
Ἀπό Μένα ἦταν αὐτό.
Ἐπειδή θέλω νά Μέ γνωρίσεις πιό βαθειά, μέσω τῆς σωματικῆς ἀσθένειας καί νά μήν γογγύζεις γι’αὐτή τή δοκιμασία πού σοῦ στέλνεται,
Καί νά μήν προσπαθεῖς νά καταλάβεις τά σχέδιά Μου, τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς τῶν ἀνθρώπων μέ διάφορους τρόπους, ἀλλά ἀγόγγυστα καί ταπεινά νά σκύψεις τό κεφάλι σου μπροστά στήν ἀγαθότητά Μου.
Ὁνειρευόσουν νά κάνεις κάτι ξεχωριστό καί ἰδιαίτερο γιά Μένα καί ἀντί νά τό κάνεις ἔπεσες στό κρεβάτι τοῦ πόνου,
Ἀπό Μένα ἦταν αὐτό.
Διότι τότε θά ἤσουν βυθισμένος στά δικά σου ἔργα, καί Ἐγώ δέν θά μποροῦσα νά προσελκύσω τίς σκέψεις σου σέ Μένα,
ἀλλά Ἐγώ θέλω νά σοῦ διδάσκω τίς βαθύτατες σκέψεις καί τά μαθήματά Μου, γιά νά Μέ ὑπηρετεῖς.
Θέλω νά σέ μάθω νά συναισθάνεσαι πώς εἶσαι τίποτα χωρίς Ἐμένα.
Μερικοί ἀπό τους καλύτερους υἱούς μου εἶναι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀποκομμένοι ἀπό τήν δραστική ζωή, γιά νά μάθουν νά χειρίζονται τό ὅπλο τῆς ἀδιάλειπτης προσευχῆς.
Κλήθηκες ἀπροσδόκητα νά ἀναλάβεις μία δύσκολη καί ὑπεύθυνη θέση, στηριγμένη σέ Μένα.
Σοῦ ἐμπιστεύομαι τίς δυσκολίες αὐτές, καί γι΄ αὐτό θά σέ εὐλόγηση Κύριος ὁ Θεός σου σ’ὅλα τά ἔργα σου, σ’ὅλους τούς δρόμους σου σ’ὅλα, Καθοδηγητής καί Δάσκαλός σου θά εἶναι ὁ Κύριός σου.
Τήν ἡμέρα αὐτή, στά χέρια σου, τέκνο Μου ἔδωσα αὐτό τό δοχεῖο μέ τό θεῖο μῦρο, νά τό χρησιμοποιεῖς ἐλεύθερα.
Νά θυμᾶσαι πάντοτε ὅτι κάθε δυσκολία πού θά συναντήσεις, κάθε προκλητική λέξη, κάθε διαβολή καί κατάκριση, κάθε ἐμπόδιο στά ἔργα σου, πού θά μποροῦσε νά προκαλέσει ἀγανάκτηση καί ἀπογοήτευση, κάθε φανέρωση τῆς ἀδυναμίας καί τῆς ἀνικανότητάς σου, θά χρίεται μ’αὐτό τά ἔλαιο,
Ἀπό Μένα ἦταν αὐτό.
Νά θυμᾶσαι πώς κάθε ἐμπόδιο εἶναι νουθεσία ἀπό τόν Θεό, καί γι’ αὐτό νά βάλεις στήν καρδιά σου αὐτόν τό λόγο, πού σοῦ ἔχω ἀποκαλύψει τήν ἡμέρα αὐτή,
Ἀπό Μένα ἦταν αὐτό.
Νά ξέρεις καί νά θυμᾶσαι –πάντα, ὅπου καί νά εἶσαι,
ὅτι ὁποιοδήποτε κεντρί, θά ἀμβλυνθεῖ μόλις θά μάθεις σέ ὅλα νά βλέπεις Ἐμένα.
Ὅλα σου στάλθηκαν ἀπό Μένα, γιά τήν τελείωση τῆς ψυχῆς σου,
Ὅλα αὐτά ἦταν ἀπό Μένα.
(Ἁγ. Σεραφείμ τῆς Βίριτσα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου