π. Ἀλέξανδρος Σμέμαν
Γιατί πιστεύω ; Κοιτάζω μέσα μου , μέσα στὶς ἐμπειρίες καὶ στὰ αἰσθήματά μου καὶ μολοταύτα δὲν βρίσκω καμία ἀπάντηση.
Τί σημαίνει ὁ Θεὸς γιὰ μένα ; Ἕνας τρόπος νὰ ἑρμηνεύσω τὸν κόσμο καὶ τὴ ζωή; ΟΧΙ!
Πρώτον μου εἶναι ξεκάθαρο πὼς αὐτὴ ἡ ἐξήγηση δὲν εἶναι ἡ πηγὴ τῆς πίστεώς μου σ` αὐτὸν καὶ δεύτερον πὼς ἡ πίστη μου στὸν Θεὸ δὲν «ἐξηγεῖ» ὀρθολογιστικὰ ὅλα τα μυστήρια καὶ τὰ αἰνίγματα τοῦ κόσμου.
Ὄχι μιὰ καὶ δύο φορὲς στὴ ζωή μου ἔπρεπε νὰ σταθῶ στὸ πλευρὸ ἑνὸς ἑτοιμοθάνατου παιδιοῦ ποὺ ἔπασχε φρικτά. Καὶ λοιπὸν τί ; Θὰ μποροῦσα νὰ ὑπερασπιστῶ ἢ νὰ διακαιολογήσω αὐτοὺς τοὺς πόνους καὶ τὸν ἴδιο το θάνατο «θρησκευτικὰ» καθὼς λένε; ΟΧΙ! Μποροῦσα μονάχα νὰ πῶ ( Ὁ Θεὸς εἶναι ἐδῶ , ὁ Θεὸς ὑπάρχει. Μποροῦσα μονάχα νὰ ὁμολογήσω πόσο ἀδύνατον εἶναι νὰ μετρήσουμε αὐτὴ τὴν παρουσία μὲ τὶς γεμάτες θλίψη γήινες ἐρωτήσεις μας .
Ὄχι φυσικὰ ἡ πίστη δὲν εἶναι προιὸν τῆς ἀνάγκης μου γιὰ ἐξηγήσεις .
Τότε ἀπὸ ποῦ προέρχεται ; ἢ μήπως προέρχεται ἀπὸ τὸν φόβο μου γιὰ τὴν τελικὴ ἐκμηδένιση, ἀπὸ ἐκείνη τὴν παράφορη καὶ κατ` οὐσίαν ἐγωιστικὴ ἐσωτερικὴ ἐπιθυμία νὰ μὴν ἐκμηδενισθῶ ; Ὄχι αὐτὸ δὲν ἐξηγεῖ τὸ γιατί πιστεύω γιατί φαίνεται πὼς οἱ ὑποθέσεις γιὰ τὴν μετὰ θάνατο ζωὴ καὶ τὴν ἀθανασία – ἀκόμα καὶ οἱ πιὸ εὐφυεῖς φιλοσοφικὲς ὑποθέσεις – εἶναι παιδιάστικες φλυαρίες .
Δὲν εἶναι ὅτι ἐπιθυμῶ τὴν αἰώνια ζωὴ μετὰ θάνατο ὁ λόγος ποὺ πιστεύω στὸν Θεὸ , τὸ ἀντίθετο , πιστεύω στὴν αἰώνια ζωὴ γιατί πιστεύω στὸν Θεό.
Γιατί πιστεύω ; Κοιτάζω μέσα μου , μέσα στὶς ἐμπειρίες καὶ στὰ αἰσθήματά μου καὶ μολοταύτα δὲν βρίσκω καμία ἀπάντηση.
Τί σημαίνει ὁ Θεὸς γιὰ μένα ; Ἕνας τρόπος νὰ ἑρμηνεύσω τὸν κόσμο καὶ τὴ ζωή; ΟΧΙ!
Πρώτον μου εἶναι ξεκάθαρο πὼς αὐτὴ ἡ ἐξήγηση δὲν εἶναι ἡ πηγὴ τῆς πίστεώς μου σ` αὐτὸν καὶ δεύτερον πὼς ἡ πίστη μου στὸν Θεὸ δὲν «ἐξηγεῖ» ὀρθολογιστικὰ ὅλα τα μυστήρια καὶ τὰ αἰνίγματα τοῦ κόσμου.
Ὄχι μιὰ καὶ δύο φορὲς στὴ ζωή μου ἔπρεπε νὰ σταθῶ στὸ πλευρὸ ἑνὸς ἑτοιμοθάνατου παιδιοῦ ποὺ ἔπασχε φρικτά. Καὶ λοιπὸν τί ; Θὰ μποροῦσα νὰ ὑπερασπιστῶ ἢ νὰ διακαιολογήσω αὐτοὺς τοὺς πόνους καὶ τὸν ἴδιο το θάνατο «θρησκευτικὰ» καθὼς λένε; ΟΧΙ! Μποροῦσα μονάχα νὰ πῶ ( Ὁ Θεὸς εἶναι ἐδῶ , ὁ Θεὸς ὑπάρχει. Μποροῦσα μονάχα νὰ ὁμολογήσω πόσο ἀδύνατον εἶναι νὰ μετρήσουμε αὐτὴ τὴν παρουσία μὲ τὶς γεμάτες θλίψη γήινες ἐρωτήσεις μας .
Ὄχι φυσικὰ ἡ πίστη δὲν εἶναι προιὸν τῆς ἀνάγκης μου γιὰ ἐξηγήσεις .
Τότε ἀπὸ ποῦ προέρχεται ; ἢ μήπως προέρχεται ἀπὸ τὸν φόβο μου γιὰ τὴν τελικὴ ἐκμηδένιση, ἀπὸ ἐκείνη τὴν παράφορη καὶ κατ` οὐσίαν ἐγωιστικὴ ἐσωτερικὴ ἐπιθυμία νὰ μὴν ἐκμηδενισθῶ ; Ὄχι αὐτὸ δὲν ἐξηγεῖ τὸ γιατί πιστεύω γιατί φαίνεται πὼς οἱ ὑποθέσεις γιὰ τὴν μετὰ θάνατο ζωὴ καὶ τὴν ἀθανασία – ἀκόμα καὶ οἱ πιὸ εὐφυεῖς φιλοσοφικὲς ὑποθέσεις – εἶναι παιδιάστικες φλυαρίες .
Δὲν εἶναι ὅτι ἐπιθυμῶ τὴν αἰώνια ζωὴ μετὰ θάνατο ὁ λόγος ποὺ πιστεύω στὸν Θεὸ , τὸ ἀντίθετο , πιστεύω στὴν αἰώνια ζωὴ γιατί πιστεύω στὸν Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου