Πηγαίνοντας, αδελφέ μου στον Πνευματικό - έξομολόγο, πρέπει νά γνωρίζεις:
1. Η Κόλαση δεν είναι για τους αμαρτωλούς αλλά για τούς αμετανόητους, για τούς σκληρόψυχους πού δεν έχουν καλωσύνη, που δεν γνωρίζουν την ομορφιά της συγνώμης.
2. Η Εκκλησία, δεν είναι λέσχη «κυρίων» και «κυριών», αλλά καταφύγιο αμαρτωλών.
3. Η Εκκλησία είναι ιατρείον στο οποίο πηγαίνει ο άρρωστος από την αμαρτία άνθρωπος, για να βρεί τη θεραπεία τον από τον Θεόν.
4. Ο εξομολόγος δεν είναι «δικαστής» ούτε «εισαγγελέας»! Είναι και αυτός άνθρωπος αμαρτωλός, πού χάριν τής ιερωσύνης, σού μεταφέρει τη συγχώρηση του Θεού και τη θεραπεία τής ψυχής σου.
5. Βασική προϋπόθεσις για τη συγχώρησή σου και τη «θεραπεία» σου, είναι:
α) η μετάνοιά σου
β) η ειλικρινής εξομολόγησή σου
γ) η θαρραλέα αποδοχή της ενοχής για τα αμαρτήματά σου
δ) η απόφασή σου για την αποκοπή σου από την οποιαδήποτε αμαρτία
6. Γνώριζε, ότι, για να βρείς τη θεραπεία σου, είπε στον Πνευματικό σου τις παράνομες και βδελυρές πράξεις σου, τούς αμαρτωλούς λόγους πού ξεστόμισες, αλλά και τούς ακαθάρτους λογισμούς σου, καί θυμίσου, ότι:
α) από τους ανθρώπους μπορείς να κρύβεσαι, όχι όμως και από τον Θεόν
β) πρόσεξε σε κάποιες σαρκικές αμαρτίες, να είσαι μεν ειλικρινής, αλλά όχι «χυδαίος», διότι είναι πιθανόν ο πνευματικός σου πού είναι άνθρωπος, να σκανδαλισθεί...!
γ) ο Διάβολος θα προσπαθήσει να σου βάλει τήν ψευτοντροπή, πού όσο μέν αμάρτανες δεν στην έβαζε, τώρα όμως θα είναι το βασικό του όπλο προκειμένου να εμποδίσει τη σωτηρία σου.
7. Θυμήσου τον «τελώνη» και τον «άσωτο υιό», και γίνε σκληρός κατήγορος του... εαυτού σου, διότι έτσι θα σε αγκαλιάσει ο Κύριος με τη συγνώμη του όσο «προστατεύουμε» τον εγωισμό μας με «φτηνές» δικαιολογίες, ή, ακόμα χειρότερα, ρίχνοντας τις ευθύνες των αμαρτιών μας σε άλλους... συγχώρηση δεν έρχεται!
8. «Ουκ ήλθον καλέσαι δικαίους αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν»! Με τούτα τα λόγια ο Κύριός μας, μας δείχνει την άπειρη αγάπη Του και θυμήσου ότι για τις αμαρτίες μας θυσιάστηκε στο Γολγοθά. Μην αφήσουμε ή θυσία Του να πάει «χαμένη».
9. Ξεκίνα πάντοτε από εκείνες τις αμαρτίες που βαρύνουν περισσότερο τη συνείδησή σου, διότι όταν τις αφήνεις τελευταίες, ίσως να μην τις πεις ποτέ...
10. Φύλαξε και τήρησε με ακρίβεια τον «κανόνα» τού Πνευματικού σου! Δεν είναι... τιμωρία! Είναι η ΣΩΤΗΡΙΑ σου !!!
Τέλος, αδελφέ μου μάθε ότι η σωτηρία μας δεν εξαρτάται από το αν «κοινωνήσαμε», αλλά μάλλον από το αν εξομολογηθήκαμε και αν μετανοήσαμε.
1. Η Κόλαση δεν είναι για τους αμαρτωλούς αλλά για τούς αμετανόητους, για τούς σκληρόψυχους πού δεν έχουν καλωσύνη, που δεν γνωρίζουν την ομορφιά της συγνώμης.
2. Η Εκκλησία, δεν είναι λέσχη «κυρίων» και «κυριών», αλλά καταφύγιο αμαρτωλών.
3. Η Εκκλησία είναι ιατρείον στο οποίο πηγαίνει ο άρρωστος από την αμαρτία άνθρωπος, για να βρεί τη θεραπεία τον από τον Θεόν.
4. Ο εξομολόγος δεν είναι «δικαστής» ούτε «εισαγγελέας»! Είναι και αυτός άνθρωπος αμαρτωλός, πού χάριν τής ιερωσύνης, σού μεταφέρει τη συγχώρηση του Θεού και τη θεραπεία τής ψυχής σου.
5. Βασική προϋπόθεσις για τη συγχώρησή σου και τη «θεραπεία» σου, είναι:
α) η μετάνοιά σου
β) η ειλικρινής εξομολόγησή σου
γ) η θαρραλέα αποδοχή της ενοχής για τα αμαρτήματά σου
δ) η απόφασή σου για την αποκοπή σου από την οποιαδήποτε αμαρτία
6. Γνώριζε, ότι, για να βρείς τη θεραπεία σου, είπε στον Πνευματικό σου τις παράνομες και βδελυρές πράξεις σου, τούς αμαρτωλούς λόγους πού ξεστόμισες, αλλά και τούς ακαθάρτους λογισμούς σου, καί θυμίσου, ότι:
α) από τους ανθρώπους μπορείς να κρύβεσαι, όχι όμως και από τον Θεόν
β) πρόσεξε σε κάποιες σαρκικές αμαρτίες, να είσαι μεν ειλικρινής, αλλά όχι «χυδαίος», διότι είναι πιθανόν ο πνευματικός σου πού είναι άνθρωπος, να σκανδαλισθεί...!
γ) ο Διάβολος θα προσπαθήσει να σου βάλει τήν ψευτοντροπή, πού όσο μέν αμάρτανες δεν στην έβαζε, τώρα όμως θα είναι το βασικό του όπλο προκειμένου να εμποδίσει τη σωτηρία σου.
7. Θυμήσου τον «τελώνη» και τον «άσωτο υιό», και γίνε σκληρός κατήγορος του... εαυτού σου, διότι έτσι θα σε αγκαλιάσει ο Κύριος με τη συγνώμη του όσο «προστατεύουμε» τον εγωισμό μας με «φτηνές» δικαιολογίες, ή, ακόμα χειρότερα, ρίχνοντας τις ευθύνες των αμαρτιών μας σε άλλους... συγχώρηση δεν έρχεται!
8. «Ουκ ήλθον καλέσαι δικαίους αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν»! Με τούτα τα λόγια ο Κύριός μας, μας δείχνει την άπειρη αγάπη Του και θυμήσου ότι για τις αμαρτίες μας θυσιάστηκε στο Γολγοθά. Μην αφήσουμε ή θυσία Του να πάει «χαμένη».
9. Ξεκίνα πάντοτε από εκείνες τις αμαρτίες που βαρύνουν περισσότερο τη συνείδησή σου, διότι όταν τις αφήνεις τελευταίες, ίσως να μην τις πεις ποτέ...
10. Φύλαξε και τήρησε με ακρίβεια τον «κανόνα» τού Πνευματικού σου! Δεν είναι... τιμωρία! Είναι η ΣΩΤΗΡΙΑ σου !!!
Τέλος, αδελφέ μου μάθε ότι η σωτηρία μας δεν εξαρτάται από το αν «κοινωνήσαμε», αλλά μάλλον από το αν εξομολογηθήκαμε και αν μετανοήσαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου