Σάββατο 5 Μαΐου 2012

Ο αγώνας και η δικαίωση της γερόντισσας Μακαρίας Άγνωστες πτυχές από τη θαυμαστή διαδικασία αγιοκατάταξης του Οσίου Εφραίμ

Τα θαύματα που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια τον έκαναν γνωστό όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στα πέρατα της οικουμένης. Η άμεση ανταπόκριση στα αιτήματα των χριστιανών συνέβαλε έτσι ώστε χιλιάδες πιστοί σ’ όλο τον κόσμο να τον επικαλούνται και να τον ευλαβούνται καθημερινά. Εξ’ αυτού όχι μόνο δικαιωματικά κατέστη ένθερμος φίλος κάθε χριστιανού αλλά επιπλέον η αγάπη του χριστεπώνυμου ποιμνίου μετέτρεψε τον οίκο του, δηλαδή την Ιερά Μονή όπου φυλάσσονται τα λείψανά του σε ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα προσκυνήματα της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ποιός άλλωστε επισκέφθηκε το σπίτι του και δεν έφυγε γεμάτος δώρα και ευεργεσίες; Ποιός δεν ακούμπησε τη θλίψη του και δεν πότισε με τα δάκρυα της προσευχής του τα χαριτόβρυτα λείψανα και δεν έγινε μέτοχος ουράνιας χαράς; Ποιός δεν του ψιθύρισε το πρόβλημά του και δεν έλαβε άμεση λύση; Ποιός δεν εναπόθεσε στο νεομάρτυρα Άγιο Εφραίμ της Νέας Μάκρης τον πόνο του και δεν βρήκε γιατρειά;
Δεν υπάρχει πιστός χριστιανός που να μην έχει να διηγηθεί μία θαυμαστή ιστορία της ζωής του που είχε πρωταγωνιστή τον άγιο του τριαδικού και μόνου αληθινού Θεού Εφραίμ. Άλλωστε δεν είναι τυχαίος ο χρόνος που ο Κύριος επέλεξε για να παρουσιάσει στον κόσμο τον οσιομάρτυρά του και μέσω αυτού όχι μόνο να τον τιμήσει έπειτα από έξι σχεδόν αιώνες αλλά επιπλέον να του προσφέρει ως πολύτιμο δώρο τη θαυματουργία. Δια του τρόπου αυτού και μέσω του πιστού τέκνου του Εφραίμ των εξ Τρικάλων ο Κύριος και Σωτήρας μας Ιησούς Χριστός στηρίζει σε καιρούς δύσκολους, σε καιρούς χαλεπούς όπου το πλοίο της χριστιανοσύνης δέχεται κλυδωνισμούς και βάλλεται από μεγάλα κύματα αμφισβήτησης τους πιστούς που χτίζουν τη ζωή τους και εργάζονται όπως οι μέλισσες σύμφωνα με τις εντολές και τις διδαχές του ουράνιου Θεού και βασιλιά τους!
Ο Άγιος Εφραίμ, το πολύτιμο αυτό σκεύος εκλογής του Κυρίου μας, ο υψηλόσωμος νεαρός καλόγερος που μαρτύρησε για τον γλυκύτατο Χριστό όχι μόνο αποκαλύφθηκε με θαυμαστό τρόπο στην αείμνηστη γερόντισσα Μακαρία, που διακρινόταν για την ανιδιοτελή αγάπη της και την ζέουσα αγνή πίστη της στο Θεό αλλά συνεχίζει με τον ίδιο ακριβώς θαυμαστό τρόπο να διδάσκει τις καταπονημένες ψυχές.
Η έκδοση της Πατριαρχικής Πράξης αναγνώρισης του Αγίου Εφραίμ μας παρακινεί να παρουσιάσουμε ορισμένες άγνωστες πτυχές μίας θαυμαστής πραγματικά διαδικασίας που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 1998 και ολοκληρώθηκε με τον επίσημο εορτασμό του αγίου στις 5 Μαΐου του 2011!
Μια άγνωστη ιστορία
Λίγες ημέρες μετά την πρωτοχρονιά και πριν την δεσποτική εορτή των Φώτων μαζί με τη σύζυγό μου επισκεφθήκαμε την Ιερά Μονή Ευαγγελισμού και Αγίου Εφραίμ στη Νέα Μάκρη. Με τον συγκεκριμένο άγιο είχα -ιδιαίτερα εκείνο το διάστημα- αναπτύξει πολλούς δεσμούς… Κατά την ολιγόωρη λοιπόν παραμονή μας στο μοναστήρι ζητήσαμε να λάβουμε ως αντίδωρο στις αποσκευές μας και την ευχή της αείμνηστης γερόντισσας και ηγουμένης Μακαρίας, η οποία αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας.
Εκείνη μας δέχθηκε παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε. Μάλιστα μόλις εισήλθαμε στο ταπεινό και λιτό κελί το πρόσωπο της έλαμψε. Μας καλωσόρισε με ένα αφοπλιστικό χαμόγελο ενώ μας έδωσε την εντύπωση πως μας περίμενε. Ασπαστήκαμε τεμάχιο ιερού λειψάνου και εκείνη, αφού μας σταύρωσε έγνεψε να καθίσουμε. Μας συνόδευε τότε η δόκιμη μοναχή Ρεβέκκα, νυν μοναχή της Μονής Μακαρία.
Η γερόντισσα άρχισε να μας εξιστορεί τα θαυμαστά βιώματα της και τον αποκαλυπτικό τρόπο εμφάνισης του Αγίου Εφραίμ. Παντελώς άπειρος όμως τότε στην πνευματική ζωή δεν μπορούσα να εξηγήσω τα δάκρυα χαράς που έτρεχαν από τα μάτια της καθώς αναφερόταν στα άγνωσταστούς πολλούς βιώματα που αποκόμισε από τη στενή σχέση και φιλία που είχε αναπτύξει με τον ουράνιο τακτικό επισκέπτη της οσιομάρτυρα Εφραίμ. Κάποια στιγμή στράφηκε προς το μέρος μου και άρχισε με το ιερό λείψανο που κρατούσε να με σταυρώνει συνεχώς. Προς στιγμή ένιωσα εκτός από έκπληκτος και μία μικρή αμηχανία αλλά γρήγορα ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα εσωτερικής αγαλλίασης δημιούργησε μία άγνωστη μέχρι τότε ατμόσφαιρα. Ένιωσα μία έντονη ευωδία να πλημμυρίζει το κελί, γεγονός που όπως έμαθα πολύ αργότερα μαρτυρούσε ουράνια επίσκεψη.
Η γερόντισσα με κοιτούσε με τη διεισδυτική ματιά της. Είχα την εντύπωση πως έβλεπε μέσα στην ψυχή μου και ένιωσα το δέος που αισθάνεται κάποιος κατά τη διάρκεια της θείας εξομολόγησης. Μου έπιασε το χέρι και είπε ψιθυριστά : “Ο άγιος θέλει να αναλάβεις τη διαδικασία αναγνώρισής του από την Ιερά Σύνοδο”. “Μα, δε γνωρίζω…” απάντησα μηχανικά.
Η γερόντισσα Μακαρία με διέκοψε και είπε: “Εκείνος θα σε κατευθύνει και θα σε βοηθήσει”. Ο λόγος της δεν άφηνε κανένα περιθώριο επιλογής. Έτσι έγνεψα το κεφάλι μου καταφατικά.
Το όλο εγχείρημα ωστόσο έμοιαζε τότε ακατόρθωτο. Με δεδομένη μάλιστα τη σκληρότητα του τότε Ιεράρχη έναντι της Μονής πίστευα πως δεν θα καταφέρουμε τίποτε και πως μάταια θα προβούμε σε οποιαδήποτε ενέργεια τούτη.
Η γερόντισσα έδωσε εντολή να μου δώσουν όλες τις εκδόσεις με την ιστορία και τα θαύματα του αγίου Εφραίμ. Δεν σας κρύβω πως έφυγα από το μοναστήρι βαθιά συλλογισμένος. Αναρωτιόμουν τι έπρεπε να κάνω. Πως είναι δυνατόν η Ιερά Σύνοδος να δεχθεί να συζητήσει το όλο θέμα εν αγνοία της Ιεράς Μητροπόλεως; Πως θα αντιδράσει ο μητροπολίτης; Τέτοιου είδους ερωτήματα στριφογύριζαν στο νου μου αναζητώντας κάποιες λογικές απαντήσεις.
Μετά λίγες ημέρες μία γενική συζήτηση που είχα με τον τότε αρχιγραμματέα νυν Μητροπολίτη Διδυμοτείχου Δαμασκηνό περί της διαδικασίας που ακολουθείται στις περιπτώσεις αγιοποίησης, με απογοήτευσε ακόμη περισσότερο.
-Μόνο μέσω Μητροπόλεων εισάγεται ο φάκελος… μου είπε!
Παρ’ όλες τις δυσκολίες μία δύναμη με έσπρωχνε να μελετώ τα βιβλία που μου είχε δώσει η γερόντισσα. Οι μαρτυρίες και τα θαύματα του οσιομάρτυρα με είχαν συγκλονίσει. Τηλεφώνησα στον Μητροπολίτη Φθιώτιδος Νικόλαο, ο οποίος είχε εκδώσει βιβλίο για τον Άγιο Εφραίμ και του μίλησα για το όλο εγχείρημα.
Με παρότρυνε να κάνω την προσπάθεια έστω και αν οι ελπίδες να ασχοληθεί η Ιερά Σύνοδος θα είναι μηδαμινές. Συνέταξα λοιπόν μία εισηγητική έκθεση και έφτιαξα 13 ογκώδεις φακέλους με όλα τα στοιχεία και τις αποδείξεις που είχα συλλέξει. Κατόπιν προς το τέλος Φεβρουαρίου του 1998 επισκέφθηκα τα γραφεία της Ιεράς Συνόδου και αφού πήρα άδεια από τον τότε αρχιγραμματέα τοποθέτησα τους φακέλους στις θυρίδες των τότε μελών της Ιεράς Συνόδου.
Ευλογημένη συνάντηση
Έξω άπό το γραφείο του αρχιγραμματέα συνάντησα τον αείμνηστο Μητροπολίτη Ύδρας Ιερόθεο και του είπα πως είχα κάποιο φάκελο να του δώσω που αφορούσε τον Άγιο Εφραίμ. Έτρεξα και τον πήρα από τη θυρίδα του και τον έδωσα προσωπικά. Του εξήγησα τι ακριβώς εμπεριέχει και εκείνος με ρώτησε αν μπορώ να μεταβώ στο σπίτι του το απόγευμα να συζητήσουμε εκτενέστερα για το θέμα αυτό.
“Θα του ρίξω μία ματιά και το απόγευμα έλα να μιλήσουμέ”, μου είπε.
Η όλη στάση με γέμισε με νέες ελπίδες κάτι που μου θύμισε τα λόγια της γερόντισσας. Έτσι το απόγευμα βρέθηκα στο σπίτι του Μητροπολίτη Ύδρας Ιεροθέου. Έμενε κάπου στο Κολωνάκι, αν θυμάμαι καλά. Μου άνοιξε η αδελφή του και μου είπε να περιμένω γιατί είχε μία συνεργασία με κάποιο καθηγητή της Θεολογικής Σχολής. Αποχώρησε λίγα λεπτά μετά ο καθηγητής και ο μακαριστός Ιεράρχης μου έγνεψε να πλησιάσω. Πήρα την ευχή του και κάθισα δίπλα στο τραπέζι πίνοντας το αναψυκτικό που μου πρόσφερε η αδελφή του.
“Ξεφύλλισα το φάκελο που ετοίμασες. Δεν νομίζω πως απουσιάζει τίποτε. Είναι πλήρης. Αποφάσισα μάλιστα να προχωρήσω την όλη διαδικασία στην επόμενη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου”, είπε χαρακτηριστικά.
Δεν πίστευα στην κυριολεξία τα αυτιά μου αυτά που άκουγα. Γι’ αυτό και δεν μπόρεσα να αρθρώσω λέξη, ούτε τόλμησα να πω οτιδήποτε. Προτίμησα τη σιωπή. Ψέλλισα μόνο “ευχαριστώ πολύ”.
Ήθελα να μοιραστώ την χαρά μου, η οποία με έκανε να χοροπηδώ στο δρόμο. Τι θαύμα Θεέ μου, μονολογούσα ενώ δάκρυα χαράς έτρεχαν στο πρόσωπό μου. Ήταν αργά όμως και δεν τηλεφώνησα στη γερόντισσα. Την επόμενη ωστόσο έκανα ολόκληρη την αδελφότητα κοινωνούς του θαύματος.
Λίγες ημέρες αργότερα το θέμα της αγιοποίησης του Αγίου Εφραίμ αναγράφηκε μετά την πρόταση του μακαριστού Μητροπολίτη στην ημερήσια διάταξη για να συζητηθεί στην τακτική σύγκληση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου στις 2 Απριλίου 1998!
Εν τω μεταξύ τα προβλήματα στις σχέσεις Ιεράς Μονής και Μητροπόλεως είχαν πάρει μεγάλη έκταση και απασχολούσαν τον τύπο… Εξ αυτού φοβόμουν πως το όλο θέμα δεν θα είχε αίσια κατάληξη. Ο φόβος μου ενισχύθηκε όταν ο τότε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Σεραφείμ εισήλθε στο Λαϊκό νοσοκομείο και η συνεδρίαση της ΔΙΣ αναβλήθηκε. Κατά την παραμονή του στο νοσοκομείο ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ ζήτησε να με δει. Οι μητροπολίτες Μαραθώνος Μελίτων και Ιωαννίνων Θεόκλητος με οδήγησαν κοντά του. Ένιωσα πως κάτι ήθελε να μου πει αλλά η εμφανής κόπωση λόγω της ασθένειας και πιθανόν η παρουσία και άλλων προσώπων στο δωμάτιο τον εμπόδισαν. Πήρα μόνο την ευχή του και αφού μου χαμογέλασε έφυγα.
Νέα δεδομένα
Ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ λίγες ημέρες μετά κοιμήθηκε και πίστεψα πως η προσπάθεια αγιοποίησης απέτυχε. Νόμιζα πως έπρεπε πάλι εξ αρχής να γίνουν οι διαδικασίες. Οι εκλογές που ακολούθησαν ανέδειξαν ως Αρχιεπίσκοπο Αθηνών τον από Δημητριάδος Χριστόδουλο. Κατά την πρώτη συνεδρίαση της ΔΙΣ υπό την προεδρία του που έγινε τον Μάϊο συζητήθηκαν θέματα που περιλαμβάνονταν στην ημερήσια διάταξη της αναβληθείσας συνεδρίασης του Απριλίου, μεταξύ αυτών και η αγιοκατάταξη του Οσίου Εφραίμ. Το θέμα ύστερα από την πρόταση του Μητροπολίτη Ύδρας Ιεροθέου εισηγήθηκε ο μακαριστός Μητροπολίτης Πατρών Νικόδημος. Ομοφώνως η ΔΙΣ αποδέχθηκε την εισήγηση και αποφάσισε να στείλει το σχετικό φάκελο στο Οικουμενικό Πατριαρχείο προκειμένου να εκδοθεί η ανάλογη πατριαρχική πράξη.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο τότε εκπρόσωπος τύπου της ΔΙΣ μακαριστός Μητροπολίτης Σερρών Μάξιμος έκρινε πως το θέμα αυτό δεν ενδιάφερε τους δημοσιογράφους. Και γι’ αυτό λόγω της πρωτοβουλίας μου το ανακοίνωσε προσωπικά μόνο σε μένα λέγοντάς μου:
-Πέρασε και ένα δικό σου θέμα σήμερα Διονύση. Νόμιζα πως αστειευόταν και απάντησα χαριτολογώντας.
-Τι θέμα; Μήπως αποφασίσατε να με εκλέξετε δεσπότη;
- Όχι, ομόφωνα αποφασίσαμε την αγιοκατάταξη του Οσίου Εφραίμ βάσει του φακέλου που είχες υποβάλει.
- Και γιατί τότε δεν το ανακοινώσατε επισήμως; ρώτησα.
-Μα αυτό το θέμα σε αφορά προσωπικά. Οι εφημερίδες δεν ασχολούνται μ’ αυτά.
Ήθελα μία δεύτερη επιβεβαίωση και έτρεξα στο γραφείο του αρχιγραμματέα. Εκείνος μου είπε και τις λεπτομέρειες περί του εισηγητή Ιεράρχη που ανωτέρω ανέφερα.
Κατέβηκα τότε περιχαρής δύο -δύο τα σκαλιά και βγήκα τρέχοντας στο προαύλιο χώρο της Μονής Πετράκη. Πήρα αμέσως το μοναστήρι χωρίς να σκεφτώ πως ήταν η ώρα 3 το μεσημέρι. Η γερόντισσα πρόταξε μετά τη χαρμόσυνη είδηση να χτυπήσουν οι καμπάνες του μοναστηριού για το μεγάλο αυτό θαύμα.
Η πληροφορία αγιοκατάταξης και μάλιστα εν αγνοία του έκανε τον τότε μητροπολίτη Αττικής ακόμη σκληρότερο στις σχέσεις του με την Ιερά Μονή και την αδελφότητα. Οι δοκιμασίες συνεχίστηκαν αφού το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν προχωρούσε στην έκδοση πατριαρχικής πράξης πριν λυθούν τα προβλήματα που είχαν ανακύψει. Πέρασαν από τότε δώδεκα χρόνια με το ζήτημα να εκκρεμεί. Εν τω μεταξύ οι δύο ανώτατοι ρασοφόροι που επισήμως εναντιώθηκαν στην αγιοκατάταξη του οσίου απομακρύνθηκαν κακήν -κακώς από τις θέσεις τους… Η εκκλησιαστική ηρεμία επανήλθε με την εκλογή νέου Ιεράρχη του Μητροπολίτη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού Κυρίλλου. Από τα πρώτα του έργα ήταν και αυτό της ολοκλήρωσης της διαδικασίας αγιοκατάταξης του Οσίου με την έκδοση της Πατριαρχικής Πράξης στις 2 Μαρτίου 2011.
Έτσι στις 5 Μαΐου 2011 έγινε με τον πλέον επίσημο τρόπο ο εορτασμός της μνήμης του κλείνοντας έναν ολάκερο κύκλο που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 1998 και έληξε στις 2 Μαρτίου 2011. Κύκλος μεστός θαυμαστών γεγονότων που είχαμε υποχρέωση να καταγράψουμε προκειμένου να σας καταστήσουμε κοινωνούς της χαράς μας αλλά και επιπλέον να ικετεύσουμε να μνημονεύετε στις προσευχές σας τους αείμνηστους Ιεράρχες εκείνους όπως Ύδρας Ιερόθεο και Πατρών Νικόδημο που συμμετείχαν ουσιαστικά στην όλη διαδικασία.
Ο έσχατος δούλος Κυρίου
Διονύσης Μακρής
ΠΗΓΗ.ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου