ΛΟΓΟΙ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

Αγίου Νεκταρίου, «Μάθημα Ποιμαντικής», κεφ. β’ Περί Εκκλησίας,  σελ. 22, Αθήναι 1898

«Σκοπός και έργον της Εκκλησίας»

Σκοπός της Εκκλησίας εστίν η σωτηρία του γένους των ανθρώπων και η αποκατάστασις της Βασιλείας του Θεού επί της γης, της υπό της αμαρτίας διαταραχθείσης και η επικράτησις της αγάπης, της χαράς και της ελευθερίας επί της γης.

Δια της Εκκλησίας συμφιλιούται πάλιν μετά του Θεού ο άνθρωπος ο δια την αμαρτίαν εχθρός αυτού καταστάς και μέτοχος αύθις αναδείκνυται της αρχαίας αυτού χάριτος και δόξης.

Το έργον της απολυτρώσεως και του αγιασμού ανετέθη υπό του Σωτήρος Χριστού τη Εκκλησία και επεσφραγίσθη δια της χάριτος του Αγίου Πνεύματος, ίνα μένη εν τη Εκκλησία, διο και μόνη αυτή επιδαψιλεύει τον αγιασμόν και την απολύτρωσιν και φέρει τον άνθρωπον εις επικοινωνία προς τον Θεόν.

Η αποστολή αυτή της Εκκλησίας ανυψοί αυτήν εις περιωπήν, ήτις διακρίνει τους λειτουργούς αυτής ου μόνον του λοιπού κόσμου, αλλά και αυτών των μεταλαβόντων του αγιασμού και της απολυτρώσεως (Ιωαν. ιε’. 19) 

«Οι λειτουργοί της Εκκλησίας»   

Ποίoν εστί το έργον των λειτουργών της Εκκλησίας;

Έργον των λειτουργών της Εκκλησίας εστί α) το επιτελείν τα μυστήρια, β) το κηρύττειν τον λόγον του Θεού εν τη του Χριστού Εκκλησία και γ) το διακυβερνάν και ποιμαίνειν καλώς την διαπιστευθείσαν αυτοίς υπό του Χριστού πνευματικήν ποίμνην. Κατά ταύτην την τρίττην λειτουργίαν αυτών οι λειτουργοί της Εκκλησίας την τριττήν αναλαμβάνουσι του Σωτήρος εν τη Εκκλησία ενέργειαν, ήτοι την της απολυτρώσεως, την της διδασκαλίας και την της ποιμαντορίας· διότι ο Θεάνθρωπος ταύτα Αυτός εκτελέσας, εντολήν έδωκε τοις εαυτού μαθηταίς, ίνα μετά την εις ουρανούς ένδοξον Αυτού Ανάληψιν, αυτοί ταύτα επιτελώσι και οι παρ’ αυτών κατασταθέντες λειτουργοί, διδάσκαλοι και ποιμένες εις το διηνεκές μέχρι συντελείας των αιώνων εν τω αυτώ της Εκκλησίας σώματι. Κατά ταύτα οι λειτουργοί της Εκκλησίας, ήτοι ο Ιερός Κλήρος προσηκόντως δύναται να κληθή το ορατόν του νοερώς εν τη Εκκλησία ενεργούντος Αγίου Πνεύματος.

(Αυτόθι σελ. 23)

Αγίου Νεκταρίου, Μελέτη περί της Μιας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, κεφ. Δ’, σελ. 24-25, Αθήναι 1913

«Η αυθεντία και το κύρος της Εκκλησίας»

Η Εκκλησία ως θεοσύστατον ίδρυμα καθοδηγείται υπό του Παναγίου Πνεύματος του μένοντος εν αυτή εις τον αιώνα, και αποφαίνοντος αυτήν αλάθητον των δογμάτων γνώμονα «στύλον και εδραίωμα της αληθείας». Αύτη διαφυλάτει αγνήν και απαραχάρακτον την Αποστολικήν Διδασκαλίαν. Αύτη μόνη δύναται να ποδηγετή προς την αλήθειαν και να τελή ο μόνος αλάνθαστος κριτής ο δικαιούμενος να αποφανθή περί των σωτηριωδών αληθειών της αποκαλυφθείσης διδασκαλίας και να εξελέγξη  το ψεύδος και την πλάνην. «Η μία, αγία, καθολική και Αποστολική Εκκλησία εκπροσωπουμένη υπό των καθ’ όλου λειτουργών αυτής εν ταις Οικουμενικαίς Συνόδοις εστίν «μόνος αυθεντικός κριτής και φυσικός τεταγμένος φρουρός της θεοπνεύστου διδασκαλίας.

Η Εκκλησία αποφαίνεται περί της γνησιότητος και του κύρους των Αγίων Γραφών. Αύτη εγγυάται περί της ακριβούς διατηρήσεως εν τοις εαυτοίς κόλποις της γνησίας και αδιαφθόρου Αποστολικής παραδόσεως και διδασκαλίας. Αύτη μόνη δύναται να βεβαιώση, ερμηνεύση και διατυπώση τα αποκαλυθείσας αληθείας τη επιστασία του Αγίου Πνεύματος. Μόνη η Εκκλησία χειραγωγεί τους εις Χριστόν πιστεύσαντας εις την ορθήν των Αγίων Γραφών κατανόησιν και μόνη αύτη μεριμνά υπέρ αυτών όπως ασφαλώς και σταθερώς προς την σωτηρίαν βαίνωσιν.