ΡΩΤΗΣΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΟ ΓΕΡΟ ΝΙΚΗΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΑΥΡΟΝΙΚΗΤΙΑΝΗ ΚΑΛΥΒΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΖΑΝΣΚΑΣ...

 Ρώτησε κάποιος μοναχός το γέρο Νικήτα από την Σταυρονικητιανή καλύβη της Παναγίας Καζάνσκας, χάριν ωφέλειας και οικοδομής τι κανόνα κάνει..

Απήντησε:

Ο γέροντας μου στο κοινόβιο μου είπε να κάνω έξι κομποσκοίνια του Κυρίου και 6 της Παναγίας.

Εγώ τα κάνω όλα στην Παναγία.

Η τιμή στην Παναγιά σώζει.

Ο Κύριος χαίρεται όταν τιμάμε την μητέρα του.

Ο οποίος τιμά την Παναγία που θήλασε τον Κύριο του σύμπαντος, περισσότερο θα τιμά τον ίδιο τον Κύριο.

Η Παναγία είναι μάνα.... Ξέρεις τι θα πει η μάνα;

Εδώ ο λόγος διακόπηκε από τους λυγμούς του γέροντα που φαινόταν σαν ένα μικρό παιδάκι με αγάπη ανυπέρβλητη προς την Παναγία μητέρα του...

Ο γέρο Νικήτας είχε στο κελί του την θαυματουργή εικόνα, αντίγραφο της Παναγίας του Καζάν.

μπροστά στην εικόνα έκαιγε ακοίμητο πάντα ένα καντήλι με μεγάλη φλόγα και σχεδόν πάντα ένα μεγάλο κερί.

Την είχε τοποθετήσει στη μέση της εκκλησίας.

Γέμιζε όλος το χώρο.

Οταν εργαζόταν στον Παντοκράτορα και έμενε τη νύχτα εκεί, ερχόταν δυο ώρες πεζοπορία και ανάβει το καντήλι της και ξαναγύριζε..

Και όταν έλειπε ποτέ δεν κλείδωνε το καλύβι του.

Κάποτε που είχαν γίνει κλοπές σε κελιά της περιοχής τον ρώτησαν πώς δεν φοβάται να μην το κλέψουν.... Τότε απήντησε.. Εγώ ήρθα να φυλάξω την Παναγία η η Παναγία εμένα;

Και πράγματι παρότι ήτανε νύχτα μέρα ανοιχτό το κελί του δεν χάθηκε τίποτα...

Κάποτε διηγήθηκε αρρώστησα ,άγνωστο από τι και έμεινα ακίνητος στο κρεβάτι για τέσσερα μερόνυχτα χωρίς να φάω και να πιω τίποτα.

Μετά σύρθηκα και πήγα μπροστά στην εικόνα της Παναγίας και με κλάματα και Πολλά δάκρυα την παρακάλεσα να με κάνει καλά, για να μετανοησω γιατί αισθανόμουν ότι δεν είμαι έτοιμος...η Παναγία δεν με άφησε άρχισα να αναλαμβάνω δυνάμεις Και μπόρεσα και έφαγα και ήπια μέχρι που συνήλθα τελείως..

Ενώπιον της άφησε και την τελευταία πνοή του ,έχοντας σ αυτήν την Ελπίδα του, και ελπίζουμε και ευχόμαστε η ευλάβεια και η τιμή στην Παναγία να έχουν σώσει τον γέρο Νικήτα...

Τώρα τις νύχτες δεν φαίνεται πια να φωτίζει το καντηλάκι που αναβε ο γερό Νικήτας μπροστά στη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Καζάνσκας.... Ίσως συνεχίζει να λάμπει στον ουρανό μπροστά στο θρόνο της κυρίας των αγγέλων ,ένα άλλο ακοίμητο καντήλι ,που το διατηρεί αναμένο η αγάπη ο πόθος και η ευλάβεια του γέρο Νικήτα προς την Παναγία μητέρα του Θεού....