Είπε ο Γέρων Σιλουανός, υποτακτικός του μεγάλου Γέροντα Ιωσήφ του Σπηλαιώτου, για τον π. Παΐσιο του κελλίου «Παναγούδα», της Σκήτης του αγίου Παντελεήμονα του Αγίου Όρους:
-Πέρυσι, το 1977, επικρατούσε μεγάλη ανομβρία σ’ όλη την Ελλάδα και πιο πολύ στη Θεσσαλία. Ο αγροτικός κόσμος βρισκόταν σε πλήρη απόγνωση, η ανομβρία κρατούσε εκατό μέρες, η καταστροφή ήταν περισσότερο από βέβαιη. Πήγα να δω τον π. Παΐσιο, να του πω τους λογισμούς μου και να παρηγορηθώ. Δεν είχα ιδέα για τις τυχόν επικείμενες καταστροφές των αγρών από την ξηρασία. Κάτι είχα ακούσει, αλλά δεν έδωσα μεγάλη προσοχή. Εκείνος φαινόταν ανήσυχος, αλλά στο βάθος ήρεμος. Από συμπόνια προς τους πληγέντες αγρότες μου είπε μετά το τέλος της συζήτησής μας:
Πάτερ Σιλουανέ, θέλω να μου κάνεις μια χάρη: Απόψε το βράδυ να αγρυπνήσεις και να παρακαλέσεις τον Κύριο και την Κυρία Θεοτόκο να συγκεντρώσουν σύννεφα και να βρέξει στη Θεσσαλία, γιατί κάηκαν τα σπαρτά από τη ζέστη και τον ήλιο, ο κόσμος υποφέρει, έπεσε σε μεγάλη απόγνωση. Έχουμε χρέος να τον στηρίξουμε με τις προσευχές μας. Το ίδιο θα κάνω κι εγώ · θ’ αγρυπνήσω μαζί σου. Ο καθένας όμως «κατά μόνας», στο κελί του.
Τότε του είπα:
-Να ‘ναι ευλογημένο, Γερό-Παΐσιε. Την ευχή σου. Κι έφυγα για το Κουτλουμούσι.
Την επόμενη ο ουρανός του Άθωνα μαύρισε και μας έβρεξε. Χαρά Θεού! Έτρεξα στο Κελλί του Γερό-Παΐσιου, που μόλις με είδε, μου είπε: Ευλογημένε του Θεού! Σου είπα να προσευχηθείς να βρέξει μόνο στη Θεσσαλία, όχι και στο Άγιον Όρος. Θα σου βάλω κανόνα!
Αυτά μου είπε, για να κρύψει την αρετή του από ταπεινοφροσύνη και την πύρινη προσευχή του, που είχε τη δύναμη ν’ αποσπάσει το έλεος του Πανάγαθου Θεού και της Κυρίας μας Θεοτόκου και Εφόρου του Αγίου Όρους.
Από το βιβλίο «Γεροντικό της Παναγίας»
Αρχ. Θεοφύλακτος Μαρινάκης
-Πέρυσι, το 1977, επικρατούσε μεγάλη ανομβρία σ’ όλη την Ελλάδα και πιο πολύ στη Θεσσαλία. Ο αγροτικός κόσμος βρισκόταν σε πλήρη απόγνωση, η ανομβρία κρατούσε εκατό μέρες, η καταστροφή ήταν περισσότερο από βέβαιη. Πήγα να δω τον π. Παΐσιο, να του πω τους λογισμούς μου και να παρηγορηθώ. Δεν είχα ιδέα για τις τυχόν επικείμενες καταστροφές των αγρών από την ξηρασία. Κάτι είχα ακούσει, αλλά δεν έδωσα μεγάλη προσοχή. Εκείνος φαινόταν ανήσυχος, αλλά στο βάθος ήρεμος. Από συμπόνια προς τους πληγέντες αγρότες μου είπε μετά το τέλος της συζήτησής μας:
Πάτερ Σιλουανέ, θέλω να μου κάνεις μια χάρη: Απόψε το βράδυ να αγρυπνήσεις και να παρακαλέσεις τον Κύριο και την Κυρία Θεοτόκο να συγκεντρώσουν σύννεφα και να βρέξει στη Θεσσαλία, γιατί κάηκαν τα σπαρτά από τη ζέστη και τον ήλιο, ο κόσμος υποφέρει, έπεσε σε μεγάλη απόγνωση. Έχουμε χρέος να τον στηρίξουμε με τις προσευχές μας. Το ίδιο θα κάνω κι εγώ · θ’ αγρυπνήσω μαζί σου. Ο καθένας όμως «κατά μόνας», στο κελί του.
Τότε του είπα:
-Να ‘ναι ευλογημένο, Γερό-Παΐσιε. Την ευχή σου. Κι έφυγα για το Κουτλουμούσι.
Την επόμενη ο ουρανός του Άθωνα μαύρισε και μας έβρεξε. Χαρά Θεού! Έτρεξα στο Κελλί του Γερό-Παΐσιου, που μόλις με είδε, μου είπε: Ευλογημένε του Θεού! Σου είπα να προσευχηθείς να βρέξει μόνο στη Θεσσαλία, όχι και στο Άγιον Όρος. Θα σου βάλω κανόνα!
Αυτά μου είπε, για να κρύψει την αρετή του από ταπεινοφροσύνη και την πύρινη προσευχή του, που είχε τη δύναμη ν’ αποσπάσει το έλεος του Πανάγαθου Θεού και της Κυρίας μας Θεοτόκου και Εφόρου του Αγίου Όρους.
Από το βιβλίο «Γεροντικό της Παναγίας»
Αρχ. Θεοφύλακτος Μαρινάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου