Πῶς νὰ προσευχόμαστε; -Ὁ γέροντας Θεόφιλος ἀπὸ τὴν μονὴ Σίμπατα ἔλεγε στοὺς χριστιανούς:
«Νὰ προσεύχεσαι ὅπως μπορεῖς,γιὰ νὰ φτάσεις νὰ προσεύχεσαι ὅπως πρέπει».
Ὁ καλύτερος δάσκαλος τῆς προσευχῆς εἶναι ἡ ἴδια ἡ προσευχή.Σοῦ λέει πὼς νὰ προσεύχεσαι.
Ἐσὺ προσευχήσου καὶ θὰ σοῦ πεῖ ἐκείνη πὼς νὰ προσευχηθεῖς.Μόνο νὰ τὴν ὑπακοῦς.
Λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος:
«Ἐσὺ ὁ ἴδιος δὲν ἀκοῦς τὴν προσευχή σου, καὶ θέλεις νὰ τὴν ἀκούσει ὁ Θεός»;
Ἐὰν ἐμεῖς δὲν ἀκοῦμε τὶς ἴδιες μας τὶς προσευχές, ἐὰν δὲν εἴμαστε παρόντες,ἐὰν τὶς λέμε τυπικὰ καὶ τὸ μυαλό μας καὶ οἱ αἰσθήσεις μᾶς βρίσκονται ἀλλοῦ,τότε πῶς θ’ἀκούσει ὁ Θεὸς αὐτὸ ποῦ τοῦ ζητάς;
Πρέπει νὰ τὴν ζεῖς μὲ τὸ σῶμα καὶ μὲ τὴν ψυχή.
Ἡ προσευχὴ πρέπει νὰ περάσει ἀπὸ ἐσένα γιὰ νὰ φτάσει στὸ Θεό.Ἡ ἀναρρίχηση πρὸς τὸν Θεὸ γίνεται ξεκινώντας ἀπὸ μέσα μας.Αὐτὸς εἶναι ὁ δρόμος γιὰ νὰ φτάσει ἡ προσευχὴ στὸν Θεό.
….ἡ προσευχὴ εἶναι ἕνας διάλογος μὲ τὸν Θεό.Ἀνοίγεις τὴν καρδιά σου μπροστά Του. Γίνεστε φίλοι καὶ συνοδοιπόροι.Δὲν πρέπει μὲ τὸ ποὺ ἀρχίζει ἡ προσευχὴ νὰ ζητᾶς.Πρῶτα πρέπει νὰ εὐχαριστεῖς τὸ Θεό.Ἂν τὸ σκέφτεις ὑπάρχουν πολλοὶ λόγοι νὰ τὸ κάνεις.Ἕνας ἄλλος κανόνας εἶναι πὼς πρέπει νὰ ἀναγνωρίσεις τὸ λάθος σου.
Δὲν μπορεῖς νὰ φορτώσεις τὸν Θεὸ μὲ τὰ προβλήματά σου,μὲ τὶς ἀνάγκες σου,ἐὰν δὲν ἀναλάβεις τὶς εὐθύνες σου.Γιὰ νὰ γίνει αὐτὸ πρέπει νὰ ἀναγνωρίσεις τὰ λάθη σου.Καθημερινὰ φορτώνομαστε μὲ πράγματα καλὰ καὶ ἄσχημα.
’Ὅταν φορτώνουμε πολὺ καὶ δὲν ἀντέχουμε πιὰ τὸ βάρος,τότε μὲ τὴν προσευχὴ παίρνουμε αὐτὸ τὸ βάρος καὶ τὸ ἐναποθέτουμε στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ βέβαια δὲν σημαίνει ὅτι ἐσὺ μένεις ἀδιάφορος, πὼς δὲν σ’ἐνδιαφέρει πιὰ-ἀντιθέτως-ἡ σχέση σου μαζί Του γίνεται πιὸ οὐσιώδης καὶ πιὸ σωστή.
«Νὰ προσεύχεσαι ὅπως μπορεῖς,γιὰ νὰ φτάσεις νὰ προσεύχεσαι ὅπως πρέπει».
Ὁ καλύτερος δάσκαλος τῆς προσευχῆς εἶναι ἡ ἴδια ἡ προσευχή.Σοῦ λέει πὼς νὰ προσεύχεσαι.
Ἐσὺ προσευχήσου καὶ θὰ σοῦ πεῖ ἐκείνη πὼς νὰ προσευχηθεῖς.Μόνο νὰ τὴν ὑπακοῦς.
Λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος:
«Ἐσὺ ὁ ἴδιος δὲν ἀκοῦς τὴν προσευχή σου, καὶ θέλεις νὰ τὴν ἀκούσει ὁ Θεός»;
Ἐὰν ἐμεῖς δὲν ἀκοῦμε τὶς ἴδιες μας τὶς προσευχές, ἐὰν δὲν εἴμαστε παρόντες,ἐὰν τὶς λέμε τυπικὰ καὶ τὸ μυαλό μας καὶ οἱ αἰσθήσεις μᾶς βρίσκονται ἀλλοῦ,τότε πῶς θ’ἀκούσει ὁ Θεὸς αὐτὸ ποῦ τοῦ ζητάς;
Πρέπει νὰ τὴν ζεῖς μὲ τὸ σῶμα καὶ μὲ τὴν ψυχή.
Ἡ προσευχὴ πρέπει νὰ περάσει ἀπὸ ἐσένα γιὰ νὰ φτάσει στὸ Θεό.Ἡ ἀναρρίχηση πρὸς τὸν Θεὸ γίνεται ξεκινώντας ἀπὸ μέσα μας.Αὐτὸς εἶναι ὁ δρόμος γιὰ νὰ φτάσει ἡ προσευχὴ στὸν Θεό.
….ἡ προσευχὴ εἶναι ἕνας διάλογος μὲ τὸν Θεό.Ἀνοίγεις τὴν καρδιά σου μπροστά Του. Γίνεστε φίλοι καὶ συνοδοιπόροι.Δὲν πρέπει μὲ τὸ ποὺ ἀρχίζει ἡ προσευχὴ νὰ ζητᾶς.Πρῶτα πρέπει νὰ εὐχαριστεῖς τὸ Θεό.Ἂν τὸ σκέφτεις ὑπάρχουν πολλοὶ λόγοι νὰ τὸ κάνεις.Ἕνας ἄλλος κανόνας εἶναι πὼς πρέπει νὰ ἀναγνωρίσεις τὸ λάθος σου.
Δὲν μπορεῖς νὰ φορτώσεις τὸν Θεὸ μὲ τὰ προβλήματά σου,μὲ τὶς ἀνάγκες σου,ἐὰν δὲν ἀναλάβεις τὶς εὐθύνες σου.Γιὰ νὰ γίνει αὐτὸ πρέπει νὰ ἀναγνωρίσεις τὰ λάθη σου.Καθημερινὰ φορτώνομαστε μὲ πράγματα καλὰ καὶ ἄσχημα.
’Ὅταν φορτώνουμε πολὺ καὶ δὲν ἀντέχουμε πιὰ τὸ βάρος,τότε μὲ τὴν προσευχὴ παίρνουμε αὐτὸ τὸ βάρος καὶ τὸ ἐναποθέτουμε στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ βέβαια δὲν σημαίνει ὅτι ἐσὺ μένεις ἀδιάφορος, πὼς δὲν σ’ἐνδιαφέρει πιὰ-ἀντιθέτως-ἡ σχέση σου μαζί Του γίνεται πιὸ οὐσιώδης καὶ πιὸ σωστή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου