Ρώτησε τὸν ἀββᾶ Ποιμένα κάποιος ἀδελφός: «Τί σημαίνει το μὴ ἀποδώσεις κακὸν ἀντὶ κακοῦ»; Καὶ τοῦ λέει ὁ γέροντας: «Τοῦτο τὸ πάθος φανερώνεται κατὰ τέσσερις τρόπους: πρώτον ἀπὸ τὴν καρδιά, δεύτερον ἀπὸ τὸ προσωπι, τρίτον ἀπὸ τὴν γλώσσα καὶ τέταρτο ἔρχεταί το νὰ μὴν ἀποδώσεις κακὸ στὸ κακό.
Ἐὰν μπορέσεις νὰ καθαρίσεις τὴν καρδιά σου, δὲν ἀνεβαίνει τὸ πάθος στὸ πρόσωπο. Ἐὰν ὅμως ἀνέβει στὸ πρόσωπό σου, φύλαξε τὴν γλώσσα σου, νὰ μὴν μιλήσεις. Ἀλλὰ ἐὰν μιλήσεις κόψε τὸ πάθος γρήγορα, γιὰ νὰ μὴν ἀποδώσεις κακὸ στὸ κακό».
Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ποιμήν, ὅτι: «ὅπως ἀκριβῶς γιὰ νὰ μαζέψεις τὸ μέλι διώχνεις τὶς μέλισσες μὲ τὸν καπνό, ἔτσι καὶ ἡ σωματικὴ ἀνάπαυση διώχνει τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν ψυχὴ καὶ τῆς ἐξαφανίζει κάθε κατόρθωμα».
Κάποιος ἀδελφὸς ρώτησε τὸν ἀββᾶ Ποιμένα: «ἐὰν δῶ κάτι, ἐπιτρέπεται νὰ τὸ ἀναφέρω»; Καὶ τοῦ λέει ὁ γέροντας: «εἶναι γραμμένο: ὃς ἀποκρίνεται λόγον πρὶν ἀκούσια, ἀφροσύνη αὐτῶ ἐστι καὶ ὄνειδος». Ἂν σὲ ρωτήσουν μίλα, ἀλλιῶς σιώπα».
Εἶπε πάλι ὅτι ὁ ἀββᾶς Θεωνᾶς ἔλεγε: « Ἂν κάποιος κατορθώσει μία ἀρετή, ὁ Θεὸς δὲν τοῦ δίνει τὴν χάρη του, γιατί ξέρει πὼς δὲν θὰ μπορέσει νὰ τὴν κρατήσει. Ἀλλά, ἂν δείξει ἀγάπη γιὰ τὸν ἀδελφό του, τότε τοῦ δίνει τὴν χάρη νὰ παραμείνει μαζί του».
Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ποιμὴν ὅτι: «Τὴν πορνεία καὶ τὴν καταλαλιὰ εἰ δυνατόν, ὁ ἄνθρωπος, οὔτε νὰ συζητήσει ἀλλὰ οὔτε καν νὰ σκεφτεῖ γι’ αὐτές. Διότι ἂν θελήσει νὰ συζητήσει μ’ αὐτὲς θὰ βγεῖ ζημιωμένος, ἐνῶ ὅταν ἀποξενωθεῖ ἀπ’ αὐτὲς θὰ βρεῖ ἀνάπαυση».
Εἶπε πάλι ὅτι: «ὁ ἄνθρωπος χρειάζεται τὴν ταπεινοφροσύνη καὶ τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ, περισσότερο κι ἀπὸ τὸ νὰ ἀναπνέει».
Εἶπε πάλι: «Ἡ κακία δὲν ἀναιρεῖ τὴν κακία, ἀλλὰ ἂν κάποιος σου κάνει κακό, ἀνταπόδωσέ του καλό, καὶ μ’αὐτὴ τὴν καλή σου πράξη καταργεῖς τὴν κακία του».
ἀπὸ τὸ βιβλίο: Ὁ Ἀββᾶς Ποιμὴν
ἔκδ.: Ι.Μ. Φλωρίνης, Πρεσπῶν καὶ Ἐορδαίας
ἀρχιμ. Ἀγαθονίκου Νικολαΐδου
Ἐὰν μπορέσεις νὰ καθαρίσεις τὴν καρδιά σου, δὲν ἀνεβαίνει τὸ πάθος στὸ πρόσωπο. Ἐὰν ὅμως ἀνέβει στὸ πρόσωπό σου, φύλαξε τὴν γλώσσα σου, νὰ μὴν μιλήσεις. Ἀλλὰ ἐὰν μιλήσεις κόψε τὸ πάθος γρήγορα, γιὰ νὰ μὴν ἀποδώσεις κακὸ στὸ κακό».
Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ποιμήν, ὅτι: «ὅπως ἀκριβῶς γιὰ νὰ μαζέψεις τὸ μέλι διώχνεις τὶς μέλισσες μὲ τὸν καπνό, ἔτσι καὶ ἡ σωματικὴ ἀνάπαυση διώχνει τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν ψυχὴ καὶ τῆς ἐξαφανίζει κάθε κατόρθωμα».
Κάποιος ἀδελφὸς ρώτησε τὸν ἀββᾶ Ποιμένα: «ἐὰν δῶ κάτι, ἐπιτρέπεται νὰ τὸ ἀναφέρω»; Καὶ τοῦ λέει ὁ γέροντας: «εἶναι γραμμένο: ὃς ἀποκρίνεται λόγον πρὶν ἀκούσια, ἀφροσύνη αὐτῶ ἐστι καὶ ὄνειδος». Ἂν σὲ ρωτήσουν μίλα, ἀλλιῶς σιώπα».
Εἶπε πάλι ὅτι ὁ ἀββᾶς Θεωνᾶς ἔλεγε: « Ἂν κάποιος κατορθώσει μία ἀρετή, ὁ Θεὸς δὲν τοῦ δίνει τὴν χάρη του, γιατί ξέρει πὼς δὲν θὰ μπορέσει νὰ τὴν κρατήσει. Ἀλλά, ἂν δείξει ἀγάπη γιὰ τὸν ἀδελφό του, τότε τοῦ δίνει τὴν χάρη νὰ παραμείνει μαζί του».
Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ποιμὴν ὅτι: «Τὴν πορνεία καὶ τὴν καταλαλιὰ εἰ δυνατόν, ὁ ἄνθρωπος, οὔτε νὰ συζητήσει ἀλλὰ οὔτε καν νὰ σκεφτεῖ γι’ αὐτές. Διότι ἂν θελήσει νὰ συζητήσει μ’ αὐτὲς θὰ βγεῖ ζημιωμένος, ἐνῶ ὅταν ἀποξενωθεῖ ἀπ’ αὐτὲς θὰ βρεῖ ἀνάπαυση».
Εἶπε πάλι ὅτι: «ὁ ἄνθρωπος χρειάζεται τὴν ταπεινοφροσύνη καὶ τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ, περισσότερο κι ἀπὸ τὸ νὰ ἀναπνέει».
Εἶπε πάλι: «Ἡ κακία δὲν ἀναιρεῖ τὴν κακία, ἀλλὰ ἂν κάποιος σου κάνει κακό, ἀνταπόδωσέ του καλό, καὶ μ’αὐτὴ τὴν καλή σου πράξη καταργεῖς τὴν κακία του».
ἀπὸ τὸ βιβλίο: Ὁ Ἀββᾶς Ποιμὴν
ἔκδ.: Ι.Μ. Φλωρίνης, Πρεσπῶν καὶ Ἐορδαίας
ἀρχιμ. Ἀγαθονίκου Νικολαΐδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου