Ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος ἔλεγε: «Παρακάλεσα τὸν Θεὸ ζητώντας νὰ μοῦ δείξει μὲ ποιὰ βοήθεια εἶναι προικισμένος ὁ Μοναχὸς γιὰ τὴν καλογερικὴ χάρη καὶ μοῦ ἔδειξε μεγάλη πύρινη λαμπάδα καὶ πλῆθος ὁπλισμένων Ἀγγέλων, οἱ ὁποῖοι κυκλώνουν τὸν Μοναχὸ ποὺ προθυμοποιεῖται νὰ σωθεῖ.
Καὶ ἀκούστηκε φωνὴ ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἡ ὁποία ἔλεγε στοὺς Ἀγγέλους: «Σὲ ὅλη του τὴ ζωὴ νὰ μὴν ἀπομακρυνθεῖτε ἀπὸ αὐτόν».
Ὅταν εἶδα τόσο μεγάλη βοήθεια, ἀναστέναξα καὶ εἶπα στὸν ἑαυτό μου. Ἀλίμονο σὲ σένα, Ἀντώνιε!
Πόση βοήθειά σου ἔστειλε ὁ Θεὸς γιὰ νὰ σὲ προφυλάξει καὶ ἐσὺ ἀμελεῖς!
Πάλι ἔκανα προσευχὴ καὶ εἶπα: «Κύριε, πῶς ἐξαπατᾶ ὁ Διάβολος καὶ παραπλανᾶ τὸν Μοναχό, ὅταν αὐτὸς εἶναι περικυκλωμένος μὲ τόση βοήθεια;» Καὶ ἄκουσα πάλι ἐκείνη τὴ φωνὴ νὰ μοῦ λέει: «Νὰ τὸ ξέρεις ὅτι ὁ Διάβολος δὲν ἔχει δύναμη νὰ νικήσει τὸν Μοναχὸ ἐπειδὴ μὲ τὴν ἐνσάρκωσή μου κομμάτιασα τὴ δύναμή του, ἀλλὰ ὁ καθένας νικιέται ἀπὸ τὴν δική του ἀμέλεια καὶ τὴν ἐλλιπῆ φροντίδα».
Καὶ ἐγὼ εἶπα· «Κύριε, ἄραγε ὅλοι οἱ Μοναχοὶ ἔχουν τέτοια βοήθεια;»
Καὶ μοῦ ἔδειξε ὁ Κύριος μεγάλο πλῆθος Μοναχῶν καὶ καθένας ἀπὸ αὐτοὺς εἶχε τὴν προσωπική του βοήθεια τὴν ὁποία εἶδα τὴν πρώτη φορά, δηλαδὴ μιὰ μεγάλη λαμπάδα πύρινη καὶ γύρω ἀπὸ αὐτὸν μιὰ στρατιὰ Ἀγγέλων. Ὅταν τὰ εἶδα αὐτὰ εἶπα: Μακάριο εἶναι καὶ εὐτυχισμένο το γένος τῶν χριστιανῶν καὶ ἰδιαίτερα μακάριοι εἶναι οἱ Μοναχοὶ οἱ ὁποῖοι ἔχουν γιὰ βοήθειά τους τέτοιον Δεσπότη καλό, φιλάνθρωπο καὶ ἐλεήμονα. Λοιπὸν καὶ ἐμεῖς, ἀδελφοί, ἃς φροντίζουμε χωρὶς ἀμέλεια γιὰ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς, γιὰ νὰ ἀξιωθοῦμε τὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, μὲ τὴ χάρη καὶ τὴ φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ, στὸν Ὁποῖο ταιριάζει κάθε δόξα μαζὶ μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν».
Καὶ ἀκούστηκε φωνὴ ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἡ ὁποία ἔλεγε στοὺς Ἀγγέλους: «Σὲ ὅλη του τὴ ζωὴ νὰ μὴν ἀπομακρυνθεῖτε ἀπὸ αὐτόν».
Ὅταν εἶδα τόσο μεγάλη βοήθεια, ἀναστέναξα καὶ εἶπα στὸν ἑαυτό μου. Ἀλίμονο σὲ σένα, Ἀντώνιε!
Πόση βοήθειά σου ἔστειλε ὁ Θεὸς γιὰ νὰ σὲ προφυλάξει καὶ ἐσὺ ἀμελεῖς!
Πάλι ἔκανα προσευχὴ καὶ εἶπα: «Κύριε, πῶς ἐξαπατᾶ ὁ Διάβολος καὶ παραπλανᾶ τὸν Μοναχό, ὅταν αὐτὸς εἶναι περικυκλωμένος μὲ τόση βοήθεια;» Καὶ ἄκουσα πάλι ἐκείνη τὴ φωνὴ νὰ μοῦ λέει: «Νὰ τὸ ξέρεις ὅτι ὁ Διάβολος δὲν ἔχει δύναμη νὰ νικήσει τὸν Μοναχὸ ἐπειδὴ μὲ τὴν ἐνσάρκωσή μου κομμάτιασα τὴ δύναμή του, ἀλλὰ ὁ καθένας νικιέται ἀπὸ τὴν δική του ἀμέλεια καὶ τὴν ἐλλιπῆ φροντίδα».
Καὶ ἐγὼ εἶπα· «Κύριε, ἄραγε ὅλοι οἱ Μοναχοὶ ἔχουν τέτοια βοήθεια;»
Καὶ μοῦ ἔδειξε ὁ Κύριος μεγάλο πλῆθος Μοναχῶν καὶ καθένας ἀπὸ αὐτοὺς εἶχε τὴν προσωπική του βοήθεια τὴν ὁποία εἶδα τὴν πρώτη φορά, δηλαδὴ μιὰ μεγάλη λαμπάδα πύρινη καὶ γύρω ἀπὸ αὐτὸν μιὰ στρατιὰ Ἀγγέλων. Ὅταν τὰ εἶδα αὐτὰ εἶπα: Μακάριο εἶναι καὶ εὐτυχισμένο το γένος τῶν χριστιανῶν καὶ ἰδιαίτερα μακάριοι εἶναι οἱ Μοναχοὶ οἱ ὁποῖοι ἔχουν γιὰ βοήθειά τους τέτοιον Δεσπότη καλό, φιλάνθρωπο καὶ ἐλεήμονα. Λοιπὸν καὶ ἐμεῖς, ἀδελφοί, ἃς φροντίζουμε χωρὶς ἀμέλεια γιὰ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς, γιὰ νὰ ἀξιωθοῦμε τὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, μὲ τὴ χάρη καὶ τὴ φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ, στὸν Ὁποῖο ταιριάζει κάθε δόξα μαζὶ μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου