Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2015

Γέρ. Παΐσιος Εὐλογίες τῆς θαυµαστῆς πρόνοιας τοῦ Θεοῦ...

 Μερικὲς φορές, Γέροντα, ἔχω µἰὰ ἐπιθυµία, καὶ ὃ Θεὸς µὀϋ τὴν ἐκπληρώνει, χωρὶς νὰ Τοΰ τὸ ζητήσω. Πῶς γίνεται αὐτό;Οἰκονοµάει ὃ Θεός. Βλέπει τὶς ἀνάγκες, τὶς ἐπιθυµίες µἅς, καί, ὅταν κάτι εἶναι γιὰ τὸ καλὸ µἅς, µἃς τὸ δίνει. Ὅταν κανεὶς χρειάζεται σὲ κάτι βοήθεια, ὃ Χριστὸς καὶ ἢ Παναγία βοηθοῦν. Ρωτούσαν τὸν Γέροντα Φιλάρετο «Τί θέλεις, Γέροντα,νὰ σὲ οἰκονοµήσουµε;». «Ὅ,τι θέλω ἢ Παναγία θὰ τὸ στείλη», ἀπαντοῦσε ἐκεῖνος.Καὶ ἔτσι γινόταν. Ὅταν ἔµπιστευωµαστε τὸν ἑαυτὸ µἃς στὸν Θεό, ὃ Καλὸς Θεὸς µἃς παρακολουθεῖ καὶ µἃς οἰκονοµάει. Σὰν καλὸς οἰκονόµος δίνει στὸν καθένα µἃς ὅ,τι τοῦ χρειάζεται καὶ µἃς φροντίζει ἀκόµη καὶ σὲ λεπτοµέρειες γιὰ τὶς ὑλικὲς ἀνάγκες µἅς. Καὶ γιὰ νὰ καταλάβουµε τὴν φροντίδα Του, τὴν πρόνοιά Του, µἃς δίνει ἀκριβῶς ὅ,τι µἃς χρειάζεται. Νὰ µἣν περιµένης ὄµως πρῶτα νὰ σοῦ δώση ὃ Θεός, ἀλλὰ ἐσὺ νὰ δώσης ὅλο τὸν ἑαυτό σου στὸν Θεό. Γιατί, ἐὰν ζητᾶς συνέχεια ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ δὲν ἄφηνης τὸν ἑαυτό σου µἐ ἐµπιστοσύνη στὸν Θεό, αὐτὸ δείχνει ὅτι ἔχεις δικό σου σπίτι καὶ ἀποξενώνεσαι ἄπο τὶς αἰώνιες οὐράνιες Μονές. Ὅσοι ἄνθρωποι τὰ δίνουν ὅλα στὸν Θεὸ καὶ δίνονται ὁλόκληροι σ’ Αὐτόν, στεγάζονται κάτω ἄπο τὸν µἐγάλο τροϋλλο τοΰ Θεοΰ καὶ προστατεύονται ἄπο τὴν θεία Τοῦ πρόνοια. Ἢ ἐµπιστοσύνη στὸν Θεὸ εἶναι µιὰ συνεχὴς µὑστικὴ προσευχή, ποῦ φέρνει ἀθόρυβα τὶς δυνάµεις τοῦ Θεοῦ ἐκεῖ ποῦ χρειάζονται καὶ τὴν ὥρα ποῦ χρειάζονται, καὶ τότε τὰ φιλοτιµα παιδιά Του Τὸν δοξολογοῦν συνέχεια µἒ πολλὴ εὐγνωµοσύνη. Ὃ Παπὰ-Τύχων, ὅταν εἶχε πάει στὸ Καλύβι τοῦ Τιµίου Σταυροῦ, δὲν εἶχε Ναό, ἂν καὶ τοῦ ἦταν ἀπαραίτητος. Οὔτε χρήµατα ἐϊχε γιὰ νὰ φτιάξη, παρὰ µὄνο µἐγάλη πίστη στὸν Θεό. Μιὰ µἔρα προσευχήθηκε καὶ ξεκίνησε γιὰ τὶς Καρυές, µἒ τὴν πίστη ὅτι ὃ Θεὸς θὰ τοῦ οἰκονοµοῦσε τὰ χρήµατα ποῦ χρειαζόταν, γιὰ νὰ φτιάξη τὸν Ναό. Πρὶν φθάση ἀκόµη στὶς Καρυές, τὸν φώναξεαπο µἀκριὰ ὃ δίκαιος  τῆς Σκήτης τοϋ Προφήτη Ἠλία. Ὅταν
πλησίασε ὃ Πάπα-Τύχων, ὃ δίκαιός του εἶπε: «Κάποιος καλὸς Χριστιανὸς ἀπὸ τὴν Αµερική µὀϋ ἔστειλε αὐτὰ τὰ δολλάρια, γιὰ νὰ τὰ δώσω σὲ κανέναν ἀσκητὴ ποῦ δὲν ἔχει Ναό. Ἔσυ δὲν ἔχεις Ναό· πάρ’ τα καὶ φτιάξε». ?ἄκρυσε ὃ Πάπα-Τύχων ἄπο συγκίνηση καὶ εὐγνωµοσύνη στὸν Καλὸ Θεὸ ποῦ, σὰν καρδιογνώστης ποῦ εἶναι,εἶχε φροντίσει γιὰ τὸν Ναό, πρὶν ἀκόµη ἐκεῖνος Τὸν παρακάλεση, ὥστε νὰ τοϋ ἔχη ἔτοιµα τὰ χρήµατα, ὅταν θὰ τοϋ τὰ ζητοῦσε ὀταν  κανεὶς ἀφήνεται στὸν Θεό, ὃ Θεὸς δὲν
τὸν ἀφήνει. Καὶ πράγµατι, ἂν χρειασθῆς αὔριο στὶς δέκα ἢ ὥρα κάτι, ὅταν δὲν εἶναι παράλογο καὶ εἶναι ἀνάγκη πραγµατική, ἐννιὰ καὶ σαράντα πέντε λεπτὰ ἢ ἐννιὰ καὶ µισὴ θὰ τὸ ἔχη ἔτοιµο ὃ Θεός, γιὰ νὰ σοϋ τὸ δώση. Π.χ. σοϋ χρειάζεται ἕνα κύπελλο στὶς ἐννιὰ ἤωρα. Στὶς ἐννιὰ παρὰ πέντε σοϋ ἔρχεται τὸ κύπελλο. Σοϋ χρειάζονται πεντα-κόσιες δραχµές. Τὴν ὥρα ποῦ τὶς θέλεις ἔρχονται ἀκριβῶς πεντακόσιες δραχµές· Ὃ Γέροντας µἰας Καλύβης, στὸν ὅποιο ἀνατίθεται κάθε χρόνο ἢ διοίκηση τῆς Σκήτης καὶ ἢ φροντίδα τοϋ Κυριακοῦ (τοϋ κυρίως Ναοϋ τῆς Σκήτης) καὶ τῶν προσκυνητῶν. οὔτε πεντακόσιες δέκα οὔτε τετρακόσιες ἐνενήντα. Ἔχω
παρατηρήσει ὅτι, ἂν µὀϋ χρειασθῆ λ.χ. κάτι αὔριο, ὃ Θεὸς τὸ ἔχει προνοήσει ἄπο σήµερα· πρὶν δηλαδῆτο σκεφθῶ ἐγώ, τὸ ἔχει σκεφθῆ ὃ Θεὸς πιὸ νωρὶς καί το παρουσιάζει τὴν ὥρα ποῦ τὸ χρειάζοµαι. Γιατί ἄπο ἐκεῖ ποῦ ἔρχεται, γιὰ νὰ φθάση σ’ ἔµενα ἀκριβώςτην ὥρα ποῦ τὸ χρειάζοµαι, βλέπω πόσος χρόνος ἀπαιτεῖται. Ἄρα ὃ Θεὸς τὸ φρόντισε νωρίτερα.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ  ΠΑΙΣΙΟΣ  ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΗΣΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου