Ὅποιος θέλει νὰ γίνει τέλειος καὶ ἐπιθυμεῖ νὰ ἀγωνισθεῖ τὸν πνευματικὸ ἀγώνα νόμιμα, πρέπει νὰ ἀποξενωθεῖ ἀπὸ κάθε ἐλάττωμα ὀργῆς καὶ θυμοῦ.
Ἃς ἀκούσει τί τοῦ παραγγέλλει τὸ σκεῦος τῆς ἐκλογῆς, ὁ Ἄπ. Παῦλος: « πάσα πικρία καὶ ὀργὴ καὶ θυμὸς καὶ κραυγὴ καὶ βλασφημία ἀρθήτω ἀφ’ ὑμῶν σὺν πάση κακία». Καὶ λέγοντας «πάσαν» δὲν μᾶς ἄφησε καμιὰ πρόφαση θυμοῦ ὡς δῆθεν ἀναγκαίου ἢ εὔλογου.
Εκείνος ἑπομένως ποὺ θέλει νὰ διορθώσει τὸν φταίχτη ἀδελφὸ ἢ θέλει νὰ τοῦ ἐπιβάλλει ἐπιτίμια, ἃς φροντίζει νὰ φυλάει τὸν ἑαυτὸ τοῦ ἀτάραχο μήπως, ἐνῶ θέλει νὰ θεραπεύσει τὸν ἄλλον, πάρει ὁ ἴδιος τὴν ἀρρώστια του. Καὶ τότε θὰ ποῦν τὸ εὐαγγελικό: « ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν». Καὶ ἀλλοῦ πάλι λέει σχετικὰ ἡ Γραφή: « τί βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῶ τοῦ ἀδελφοῦ σου τὴν δὲ ἐν τῷ σῶ ὀφθαλμῶ δοκὸν οὐ κατανοεῖς;» ( Μτθ. 7,3).
Ἡ κίνηση τῆς ὀργῆς ἀπὸ ὁποιαδήποτε αἰτία κι ἂν προκληθεῖ τυφλώνει τὰ μάτια τῆς ψυχῆς καὶ δὲν τὴν ἀφήνει νὰ ἰδῆ τὸν ἥλιο τῆς δικαιοσύνης. Ὅπως δηλαδὴ ὅποιος βάζει στὰ μάτια τοῦ φύλλα χρυσὰ ἢ μολυβένια ἐμποδίζει τὸ ἴδιο καὶ χωρὶς καμία διαφορὰ τὴν ὅρασή του καὶ ἡ τυφλότητά του δὲν εἶναι διαφορετικότερη στὴν περίπτωση τῶν χρυσῶν φύλλων, ἐπειδὴ αὐτὰ εἶναι πιὸ πολύτιμα ἀπὸ τὰ ἄλλα, ἔτσι καὶ στὴν περίπτωση τῆς ὀργῆς, ἀπὸ ὁποιαδήποτε αἰτία κι ἂν ἀνάψει, εὔλογη δῆθεν ἢ παράλογη, ἢ πνευματικὴ ὅραση σκοτίζεται.
Τότε μόνο χρησιμοποιοῦμε σωστὰ τὸν θυμό, ὅταν τὸν κινοῦμε ἐναντίον τῶν ἐμπαθῶν καὶ φιλήδονων λογισμῶν μας.
Αὐτὰ μας διδάσκει ὁ προφήτης λέγοντας «ὀργίζεσθε καὶ μὴ ἁμαρτάνετε» (Ψάλμ. δ’ 5), δηλαδὴ νὰ κινεῖτε τὴν ὀργὴ ἐναντίον τῶν παθῶν σας καὶ τῶν πονηρῶν σκέψεων καὶ νὰ μὴν ἁμαρτάνετε ἐκτελώντας ὅτι σᾶς ὑποβάλλουν.
Κασσιανοὺ τοῦ Ρωμαίου
Μικρὴ Φιλοκαλία Ἀποστολικὴ Διακονία τῆς Ἐκκλ. τῆς Ἑλλάδος
Ἃς ἀκούσει τί τοῦ παραγγέλλει τὸ σκεῦος τῆς ἐκλογῆς, ὁ Ἄπ. Παῦλος: « πάσα πικρία καὶ ὀργὴ καὶ θυμὸς καὶ κραυγὴ καὶ βλασφημία ἀρθήτω ἀφ’ ὑμῶν σὺν πάση κακία». Καὶ λέγοντας «πάσαν» δὲν μᾶς ἄφησε καμιὰ πρόφαση θυμοῦ ὡς δῆθεν ἀναγκαίου ἢ εὔλογου.
Εκείνος ἑπομένως ποὺ θέλει νὰ διορθώσει τὸν φταίχτη ἀδελφὸ ἢ θέλει νὰ τοῦ ἐπιβάλλει ἐπιτίμια, ἃς φροντίζει νὰ φυλάει τὸν ἑαυτὸ τοῦ ἀτάραχο μήπως, ἐνῶ θέλει νὰ θεραπεύσει τὸν ἄλλον, πάρει ὁ ἴδιος τὴν ἀρρώστια του. Καὶ τότε θὰ ποῦν τὸ εὐαγγελικό: « ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν». Καὶ ἀλλοῦ πάλι λέει σχετικὰ ἡ Γραφή: « τί βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῶ τοῦ ἀδελφοῦ σου τὴν δὲ ἐν τῷ σῶ ὀφθαλμῶ δοκὸν οὐ κατανοεῖς;» ( Μτθ. 7,3).
Ἡ κίνηση τῆς ὀργῆς ἀπὸ ὁποιαδήποτε αἰτία κι ἂν προκληθεῖ τυφλώνει τὰ μάτια τῆς ψυχῆς καὶ δὲν τὴν ἀφήνει νὰ ἰδῆ τὸν ἥλιο τῆς δικαιοσύνης. Ὅπως δηλαδὴ ὅποιος βάζει στὰ μάτια τοῦ φύλλα χρυσὰ ἢ μολυβένια ἐμποδίζει τὸ ἴδιο καὶ χωρὶς καμία διαφορὰ τὴν ὅρασή του καὶ ἡ τυφλότητά του δὲν εἶναι διαφορετικότερη στὴν περίπτωση τῶν χρυσῶν φύλλων, ἐπειδὴ αὐτὰ εἶναι πιὸ πολύτιμα ἀπὸ τὰ ἄλλα, ἔτσι καὶ στὴν περίπτωση τῆς ὀργῆς, ἀπὸ ὁποιαδήποτε αἰτία κι ἂν ἀνάψει, εὔλογη δῆθεν ἢ παράλογη, ἢ πνευματικὴ ὅραση σκοτίζεται.
Τότε μόνο χρησιμοποιοῦμε σωστὰ τὸν θυμό, ὅταν τὸν κινοῦμε ἐναντίον τῶν ἐμπαθῶν καὶ φιλήδονων λογισμῶν μας.
Αὐτὰ μας διδάσκει ὁ προφήτης λέγοντας «ὀργίζεσθε καὶ μὴ ἁμαρτάνετε» (Ψάλμ. δ’ 5), δηλαδὴ νὰ κινεῖτε τὴν ὀργὴ ἐναντίον τῶν παθῶν σας καὶ τῶν πονηρῶν σκέψεων καὶ νὰ μὴν ἁμαρτάνετε ἐκτελώντας ὅτι σᾶς ὑποβάλλουν.
Κασσιανοὺ τοῦ Ρωμαίου
Μικρὴ Φιλοκαλία Ἀποστολικὴ Διακονία τῆς Ἐκκλ. τῆς Ἑλλάδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου