Ανάσταση: άξονας και σφραγίδα του σωτήριου έργου του Χριστού.

(θεολογικό σχόλιο στις Καταβασίες του Πάσχα)
Ωδή η΄. Ο Ειρμός
«Αύτη η κλιτή και αγία ημέρα, η μία των Σαββάτων, η βασιλίς και κυρία, εορτών εορτή, και πανήγυρις εστί πανηγύρεων, εν η ευλογούμεν, Χριστόν εις τους αιώνας.»
(Αυτή η επίσημη και αγία ημέρα (της Αναστάσεως), η πρώτη των ημερών της εβδομάδας, η βασίλισσα και η υπερέχουσα όλων των ημερών, είναι η πιό μεγάλη από τις γιορτές και πανηγύρεις· την ημέρα αυτή δοξολογούμε τον Χριστό εις τους αιώνες.)
Ο Προφήτης Μωϋσής κινούμενος από το Πνεύμα του Θεού, ονόμασε την ημέρα του εβραϊκού Πάσχα κλητή και αγία. Κλητή, γιατί αυτή κάλεσε απ’ όλες τις ημέρες ο Θεός, για να δείξει τον πλούτο των θαυμασίων του, την άπειρη δύναμή του που συντρίβει τη δύναμη των εχθρών και που οδήγησε με θαυμαστό τρόπο το λαό στη γη των Πατέρων του. Αγία δε, γιατί ήταν αφιερωμένη στη λατρεία του αγίου Θεού, που μόνο αυτός έκανε μεγάλα και θαυμάσια μόνο.
Τις ονομασίες αυτές αποδίδει ο Υμνωδός και στην ημέρα του Χριστιανικού Πάσχα. Αυτή είναι η «μία των Σαββά¬των», η πρώτη δηλαδή της εβραϊκής εβδομάδας, η Κυριακή, όπως την αποκάλεσε από πολύ νωρίς η Εκκλησία. Η Κυριακή του Πάσχα είναι ημέρα κλητή, γιατί αυτήν καθόρισε με την άπειρη σοφία του ο Θεός ως ημέρα της εκ νεκρών ζωηφόρου Αναστάσεως του Χριστού, ως ημέρα νέα, απαρχή του αιώνα της σωτηρίας, ως αφετηρία της μακάριας ογδοάδος, του απέραντου αιώνα του Θεού. Είναι ημέρα εκλεκτή και αγία, αφιερωμένη κατ’ εξοχήν στη λατρεία του Αγίου Θεού, στην οποία και συνοψίζεται ολόκληρο το χριστολογικό μυστήριο, το σχέδιο της σωστικής για τον άνθρωπο οικονομίας του Θεού.
Είναι «εορτών εορτή και πανήγυρις των πανηγύρεων». Για την Ορθόδοξη Ανατολή η ημέρα της Αναστάσεως είναι όντως η κατ’εξοχήν «πανήγυρις και εορτή»! Στο ορθόδοξο εορτολόγιο έχει σπουδαία θέση, είναι βασίλισσα και υπερέχει από κάθε άλλη γιορτή. Όλες οι γιορτές συγκλίνουν προς αυτήν, γιατί η Ανάσταση αποτελεί τον άξονα και τη σφραγίδα του σωτήριου έργου του Χριστού. Στην Ανάσταση η ορθόδοξη ψυχή βλέπει τη δική της φυσιογνωμία, οραματίζεται το δικό της τελικό προορισμό, τη δική της μεταμόρφωση και θέωση. Η Ανάσταση του Χριστού εκπληρώνει όλους τους ενδόμυχους και μυστικούς πόθους της, αναπτερώνει τις μυστικές ενατενίσεις και ανατάσεις της. Η Ορθοδοξία είναι η Εκκλησία της Αναστάσεως!
Εύλογα, λοιπόν, οι Ορθόδοξοι γιορτάζουν την Ανάσταση με έντονη χαρά και ιερό ενθουσιασμό. Πανηγυρίζουν με αλαλαγμό ψυχής τη ζωηφόρο έγερση του Κυρίου, ως θρίαμβο κοσμικό, ως πανηγυρισμό του σύμπαντος, ως μεγάλη νίκη κατά του διαβόλου, ως κατάργηση του ανθρωποκτόνου θανάτου. Στην Ανάσταση δοξάζουν και ευλογούν Χριστόν εις τους αιώνας!
(Α. Θεοδώρου, «Πάσχα Κυρίου Πάσχα – θεολογικό σχόλιο στον κανόνα της Αναστάσεως» -μετάφραση ύμνων στην Νεοελληνική και επεξεργασία κειμένου από Α.Χ)
και κυρία. “Ολαι αί έορταϊ συγκλίνουν προς αυτήν, διότι ή Ά-νάστασις αποτελεί τόν άξονα και τήν σφραγίδα τοΟ σωτηρίου έργου τοΟ Χρίστου. Έν τή Άναστάσει ή ορθόδοξος ψυχή βλέ¬πει τήν ιδικήν της φυσιογνωμίαν, οραματίζεται τόν Ιδικόν της τελικόν προορισμόν, τήν ίδικήν της μεταμόρφωσιν καί θέωσιν. *Η Άνάστασις τοΟ ΧριστοΟ εκπληρώνει δλους τούς ενδόμυχους και μυστικούς πόθους της, αναπτερώνει τάς μυστικός ενατενί¬σεις και ανατάσεις της. Ή Όρθοδοξία είναι ή Εκκλησία τής Αναστάσεως!
Ευλόγως, λοιπόν, οί Όρθόδοξοι εορτάζουν τήν Άνάστα-σιν μέ έντονον χαράν καί ίερόν ένθουσιασμόν. Πανηγυρίζουν μέ άλαλαγμόν ψυχής τήν ζωηφόρον Έγερσιν τοΟ Κυρίου, ώς θρίαμβον κοσμικόν, ώς πανηγυρισμόν τοΟ σύμπαντος, ως κρα-ταιάν νίκην κατά τοΟ φθορέως εχθρού, ώς κατάργησιν τοΟ άν-θρωποκτόνου θανάτου. Έν τή Άναστάσει δοξάζουν και εύλο-γοΟν Χριστόν είς τούς αΙώνας!