(θεολογικό σχόλιο στον Κανόνα του Πάσχα)
Ωδή θ΄. Ο Ειρμός.
«Φωτίζου, ψωτίζου, η νέα Ιερουσαλήμ· η γαρ δόξα Κυρίου, επί σε ανέτειλε. Χόρευε νυν, και αγάλλου Σιών· συ δε αγνή, τέρπου Θεοτόκε, εν τη εγέρσει του τόκου σου.»
(Φωτίζου, φωτίζου η νέα Ιερουσαλήμ (η Εκκλησία του Χριστού), διότι η λαμπρότητα του Κυρίου, σε σένα ανάτειλε. Χόρευε λοιπόν τώρα και σκίρτησε από αγαλλίαση, ω Νέα Σιών (Εκκλησία του Χριστού)· συ δε, αγνή Θεοτόκε, χαίρε για την ανάσταση του Υιού σου.)
Στο τροπάριο αυτό φαίνεται και πάλι η χαρά, που αισθάνεται η Εκκλησία για τη δόξα της μέσα στον κύκλο των χριστολογικών θαυμασίων της. Ο Υμνωδός επαναλαμβάνει και εδώ εκείνο που είδε σε προφητικό όραμα και προανήγγειλε ο Ησαΐας. Προσκαλεί τη Νέα Ιερουσαλήμ (την Εκκλησία) να φωτισθεί, διότι η δόξα Κυρίου ανέτειλε σ’ αυτή. Προσκαλεί δε και την Σιών (πάλι την Εκκλησία) να χορέψει με χαρά για την άπειρη μεγαλοσύνη του Θεού, η οποία τόσο πολύ πλούσια την περιέβαλε, με το να την αναδείξει σε νέο λαό της χάριτος και της ευδοκίας του Θεού.
Παραλλήλως όμως προς την Εκκλησία και μέσα στην Εκκλησία ο Υμνωδός βλέπει μυστικά και τη μητέρα του Θεού. Αυτή, ως κατά σάρκα μητέρα του ενανθρωπήσαντος Υιού του Θεού, είναι και η πνευματική μητέρα της Εκκλησίας. Επομένως τόσο η δόξα του Κυρίου, όσο και η πνευματική αίγλη της Εκκλησίας είναι συγχρόνως δόξα και αίγλη της Θεοτόκου. Η μυστική αυτή συνάρτηση είναι απόρροια του χριστολογικού μυστηρίου, στο οποίο η απείρανδρος Μητέρα του Θεού κατέχει θέση εξαιρετική και πολύ σπουδαία. Η δόξα του Υιού είναι και δόξα της Μητέρας. Ο Υιός ανύψωσε και δόξασε τη Μητέρα περισσότερο από κάθε άλλο δημιούργημα, πάνω από όλη την κτίση, πάνω από τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ. Στη δόξα δε αυτή σεμνύνεται η Θεοτόκος. Αν και πληγώθηκε πρόσκαιρα από το σωτήριο Πάθος του Υιού της, χαίρεται τώρα με τη ζωηφόρο του έγερση. Χαίρεται η Μητέρα για τη δόξα του αναστημένου Υιού της, που χάρισε τη χαρά σε ολόκληρη την κτίση. Η αναστάσιμη χαρά συγκλονίζει τη Μητέρα, που μετέχει πάντοτε στην αιώνια δόξα του αναστάντος Υιού της. Στη χαρά δε αυτή της Παρθένου μετέχει και όλη η Εκκλησία, «αγγέλων το σύστημα και ανθρώπων το γένος»!
(Α. Θεοδώρου, «Πάσχα Κυρίου Πάσχα – θεολογικό σχόλιο στον κανόνα της Αναστάσεως» -μετάφραση ύμνων στην Νεοελληνική και επεξεργασία κειμένου από Α.Χ)
ή δποία έχάρισε τήν χαράν είς δλόκληρον τήν κτίσιν. Ή αναστάσιμος χαρά δονεί τήν Μη¬τέρα, είσερχομένην έσαεϊ είς τήν άφθιτον δόξαν τοΰ άναστάντος Τόκου της. Έπΐ τή χαρ$ δέ ταύτη τής Παρθένου χαίρει και πάσα ή Εκκλησία, αγγέλων τό σύστημα και ανθρώπων τό γένος!
(Α. Θεοδώρου, «Πάσχα Κυρίου Πάσχα – θεολογικό σχόλιο στον κανόνα της Αναστάσεως» -μετάφραση ύμνων στην Νεοελληνική και επεξεργασία κειμένου από Α.Χ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου