«ΦΕΥΓΕΤΕ ΤΗΝ ΠΟΡΝΕΙΑΝ»

 Ἕνας ἀπό τούς δυσάρεστους καρπούς τῆς οἰκονομικῆς κρίσης, πού ἔπληξε τήν πατρίδα μας, ἦταν ἡ παρατηρούμενη αὔξηση τῆς πορνείας.

Μάλιστα, τά Μ.Μ.Ε. πρόβαλαν τό γεγονός ὡς λύση ἀνάγκης, ἐνῶ κατέγραψαν τήν πορνεία ὡς ἕνα ἐπάγγελμα σάν ὅλα τά ἄλλα, τό ὁποῖο κατοχυρώνεται στά βάθη τῶν αἰώνων, γιά νά ἱκανοποιήσει ἁπλῶς τήν ἀνάγκη τῆς ἐκτόνωσης τοῦ σεξουαλικοῦ ἐνστίκτου. Ἡ ἄποψη αὐτή ὑπερθεματίζεται κυρίως ἀπό τούς λεγόμενους «προοδευτικούς» κύκλους τῆς ἀπελευθέρωσης τῶν πάντων. Οἱ κύκλοι αὐτοί ἀρνοῦνται τή διαφύλαξη τῆς ζωῆς μέσα στό πλαίσιο ἀκόμα καί τῆς στοιχειώδους ἠθικῆς, ἐνῶ ὑπεραμύνονται τοῦ ἀναφαίρετου δικαιώματος τοῦ ἀνθρώπου νά καθορίζει, μέ ἀπόλυτη ἐλευθερία, τά τοῦ σώματός του. Οἱ ἴδιοι αὐτοί κύκλοι διακηρύττουν σήμερα ὅτι ὁ κόσμος ἔχει ἀλλάξει, ἄρα ὁποιαδήποτε ἔνσταση ἐπί τοῦ θέματος εἶναι ἀναχρονιστική καί σίγουρα πέφτει στό κενό.

Ἀποφυγή τῶν πλέον σκοτεινῶν παθῶν

Στόν ἀντίποδα αὐτῆς τῆς τάσης ἔρχεται ἡ θέση τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία προβάλλεται μέ τρόπο σαφή, ὅσο καί ἀγαπητικό γιά τό ἀνθρώπινο πρόσωπο. Ἡ Ἐκκλησία μας δέν κρύβεται πίσω ἀπό συμφέροντα καί σκοπιμότητες τῆς στιγμῆς, οὔτε δέχεται ὅτι ὁ ὅποιος ἐκσυγχρονισμός τῆς κοινωνίας ἤ οἱ ἔκτακτες ἀνάγκες τῆς ἐποχῆς δίνουν ἄλλοθι γιά ἀναθεώρηση τῶν θέσεών Της, κυρίως σέ θέματα πού ἅπτονται τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου καί τῶν σχέσεών του μέ τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο.

Γιά τόν λόγο αὐτό, ἐπαναλαμβάνει τήν ἀγωνία καί τούς φόβους της γιά τήν ἔξαρση καί τή συντήρηση τοῦ φαινομένου τῆς πορνείας στή χώρα μας, ἡ ὁποία συνιστᾶ σαφή ἐξευτελισμό τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου καί ἔνδειξη ὑποδούλωσης στά ἀβυσσαλέα ὁρμέμφυτα, πού μεταμορφώνουν τόν ἄνθρωπο ἀπό ἀφέντη σέ δοῦλο τῶν ἐνστίκτων του.

Τό σῶμα ὡς Ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

Ἡ Ἐκκλησία μας δέν ἀρνεῖται τίς φυσικές ἀνθρώπινες διεργασίες, ἀλλά ἐπιθυμεῖ νά τίς ἱεροποιήσει καί νά τίς ἐξευγενίσει, προκειμένου νά διαφυλάξει τό ἦθος καί τήν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, στό σημερινό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα, καθορίζει τή στάση τῶν Χριστιανῶν ἔναντι τῆς πορνείας. Συνδέει τό ἀνθρώπινο σῶμα μέ τόν Χριστό, ἀπό τή στιγμή πού ὁ Κύριος τό προσέλαβε καί τό ἐξαγίασε, μέ τήν ἐνανθρώπησή Του. Τό γεγονός αὐτό προσδίδει στό σῶμα τιμή, ἱερότητα καί πνευματικότητα. Ἡ ἐπισήμανση καί σαφής ὑπόμνηση ὅτι τό σῶμα εἶναι Ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὁριοθετεῖ τόν σεβασμό καί τήν τιμή πού τοῦ ἁρμόζουν, στοιχεῖα ἀναχαιτιστικά οἱασδήποτε ἐφάμαρτης ἐκτροπῆς. Ἀντιθέτως, ἡ παράδοση τοῦ ἀνθρώπου στήν πτωτική κατάσταση τῆς πορνείας συνιστᾶ, ὅπως ἔχει εἰπωθεῖ, «ἀνταρσία ἐναντίον τῆς ἴδιας τῆς φύσεώς του καί, ἑπομένως, διαστροφή τῆς φύσεώς του.

Εἶναι ἡ ἑωσφορική ἀποθέωση τῆς φύσεώς του καί ὁ ἐγκλεισμός του σέ μιά ἀπαγιασμένη φύση πού δέν μπορεῖ πιά νά γεννᾶ παρά πάθη καί ἀσθένειες καί θάνατο».

Ἡ ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια

Σαφῶς ἡ Ἐκκλησία μας συμβουλεύει καί προτρέπει τούς ἀνθρώπους νά ἀποφεύγουν τήν πορνεία, γιατί, σέ ἀντίθεση μέ τίς ἄλλες ἁμαρτίες, ἀφήνει πληγές σωματικές καί πνευματικές, τραύματα πού δύσκολα ἐπουλώνονται καί προκαλοῦν ψυχοσωματικά ράκη. Μετατρέπει τό ἀνθρώπινο σῶμα σέ σκεῦος ἡδονῆς καί ἄ-λογο ὄργανο ἱκανοποίησης χθαμαλῶν ὁρμῶν καί ἐνστίκτων. Μετατρέπει τόν ἄνθρωπο σέ ἀναλώσιμο εἶδος, ἀπαξιωμένο ὄργανο στά χέρια ἀνομολόγητων καί ἀδίστακτων νοῶν, πού θυσιάζουν τήν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια στόν βωμό τοῦ κέρδους. Προσβάλλει καί πληγιάζει τό ἀνθρώπινο σῶμα, τό ὑποβαθμίζει καί τό ἀτιμάζει στερώντας του τό δικαίωμα στήν ὑγεία, στήν εὐεξία, στήν ἀκμαία καί ὄχι στή γηρασμένη νεότητα.

Ἡ Ἐκκλησία μας δέν μπορεῖ νά κλείσει τά μάτια στήν ἔκπτωση τοῦ ἀνθρώπινου ἤθους καί δέν θά πάψει ποτέ νά τή στηλιτεύει, προστατεύοντας τά ἐκτραπέντα παιδιά της. Τήν ἴδια, ὅμως, στιγμή ἀγκαλιάζει ἐκείνους πού, γιά λόγους πού μόνο οἱ ἴδιοι γνωρίζουν, ἄφησαν τόν ἑαυτό τους ἐλεύθερο σ’ αὐτήν τήν πτώση καί ἀναμένει ὁ πόνος ἀπό τή συναίσθησή της καί ἡ διάθεση τῆς μετάνοιας, πού συχνά τούς χαρακτηρίζει, νά γίνουν ἀφορμές ἀποκατάστασης τῆς διασαλευμένης σχέσης μέ τόν ἑαυτό τους καί τόν Θεό. Γένοιτο!

Ἀρχιμ. Ἐ. Οἰκ.